Ο Πέτερ Βάις γεννήθηκε το 1916 στο Νοβαβές, κοντά στο Βερολίνο. Εβραίος την καταγωγή, εγκατάλειψε, με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, τη Γερμανία κι εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Πέθανε το 1982. Τα πρώτα έργα ήταν μια σειρά αφηγήματα, που άρχισαν να εκδίδονται το 1960 ("Ο ίσκιος του κορμιού του αμαξά" 1960, "Αποχαιρετώντας τους γονείς" 1961, "Καταφύγιο" 1962, "Η κουβέντα των τριών πεζοπόρων" 1963). Το πρώτο θεατρικό έργο "Νύχτα με επισκέπτες" ανεβάστηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ του Βερολίνου. Το έργο που τον καθιέρωσε σαν θεατρικό συγγραφέα "Η καταδίωξη και η δολοφονία του Μαρά" ανέβηκε πάλι στο Σιλλερτεάτερ το 1964. "Η Ανάκριση" παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1966, από την "Ελεύθερη Λαϊκή Σκηνή" του Βερολίνου με σκηνοθεσία του Έρβιν Πισκάτορ. Είναι ένα "θεατρικό ντοκουμέντο" που γράφτηκε με βάση τα πρακτικά της δίκης του Άουσβιτς, που έγινε το 1964 στη Γερμανία. Ακολούθησαν τα έργα: "Τραγούδι για το Λουζιτανικό σκιάχτρο" 1967, "Πώς ο κύριος Μόκινποτ λυτρώθηκε από τα βάσανα" 1968, "Διάλογος για το Βιετνάμ" 1968, "Ο Τρότσκυ στην εξορία", που ανέβηκε στη Γερμανία, και ο "Χαίλντερλιν". Έγραψε, ακόμη, δύο διασκευές του Κάφκα. Η πρώτη ανέβηκε στη Γερμανία και η δεύτερη στη Σουηδία.

Συγγραφέας, κριτικός, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, επιφανής μορφή του μεταπολεμικού θεάτρου, ο Μάριος Πλωρίτης που το πραγματικό του όνομα ήταν Μάριος Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1919 στον Πειραιά. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες, αλλά στη συνέχεια αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στα γράμματα και στο θέατρο. Η παρουσία του στην πνευματική ζωή χρονολογείται από τα χρόνια της Κατοχής οπότε, νεαρός ακόμα, συμμετείχε στην ομάδα του Καρόλου Κουν που ίδρυσε το Θέατρο Τέχνης (1942). Την ίδια εποχή δημοσίευσε και την πρώτη του μετάφραση έργου του Πιραντέλλο "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε" και δυο χρόνια αργότερα συνέβαλε στη δημιουργία του εκδοτικού οίκου "Ίκαρος". Έκτοτε μετέφρασε πάμπολλα έργα γνωστών συγγραφέων (Μπέρναρ Σω, Ίψεν, Ανουίγ, Μπρεχτ, Πίντερ, Στρίντμπεργκ κ.ά.) και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά. Παράλληλα ανέπτυξε πλούσια δραστηριότητα ως σκηνοθέτης. Το 1950 παντρεύτηκε την Έλλη Λαμπέτη, με την οποία χώρισαν το 1953. Εκτός από την συγγραφική-καλλιτεχνική δράση του, ο Πλωρίτης επέδειξε ενδιαφέρον και για τα πολιτικά δρώμενα και με τη δημοσιογραφική του ιδιότητα άσκησε σφοδρή κριτική στις επιλογές των κυβερνήσεων του συντηρητικού χώρου, ιδίως μετά τα "Ιουλιανά" του 1965. Κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού καθεστώτος 1967-1974 διέμεινε στο Παρίσι, όπου ανέπτυξε πλούσια αντιδικτατορική δραστηριότητα. Μετά τη μεταπολίτευση αφοσιώθηκε κυρίως στα πνευματικά του ενδιαφέροντα, ενδιαφερόμενος πάντα για τα διαδραματιζόμενα στην πολιτική και εθνική ζωή. Ο Μάριος Πλωρίτης πέθανε στις 29 Δεκεμβρίου του 2006.

Η Μαρία Πορτολομαίου γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1946 στην Τιθορέα Λοκρίδας. Συγγραφέας, μεταφράστρια, ηθοποιός και σκηνοθέτης, σύζυγος του Βαγγέλη Λάζου των εκδόσεων "Δωδώνη" (Αθήνα - Γιάννενα). Έργα της: "Μια ζωή Μαρία", ποίηση, "Η διάρρηξη", διηγήματα, "Μακρυγιάννη, οράματα;", σύνθεση κειμένων για το θέατρο, "Ρωμαίος, Ιουλιέτα και μετά τι;", θεατρικό, "Τα δυο αδέρφια μου... κι εγώ", λογοτεχνία για παιδιά, "Επειδή... κουράστηκαν", λογοτεχνία για παιδιά. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά θεατρικά των Ζενέ, Καμύ, Ιονέσκο, Ζιρωντίν, Σαλακρού, κ.ά., και έχει την ευθύνη της θεατρικής σειράς των εκδόσεων "Δωδώνη".