Ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (περ. 676-5 Δεκεμβρίου 749) ήταν Σύρος μοναχός και πρεσβύτερος. Γεννήθηκε στη Δαμασκό -εξ ου και το προσωνύμιό του- και ανήκε σε εξέχουσα οικογένεια. Ο πατέρας του Σέργιος ήταν διοικητής της Δαμασκού, που ήταν τότε υποταγμένη στους Σαρακηνούς. Με προτροπή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και εγκαταστάθηκε στη μονή του αγίου Σάββα, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Εκεί έζησε όλη του τη ζωή μελετώντας και συγγράφοντας, κυρίως μουσικά έργα. Ήταν εικονολάτρης και πολέμησε με σφοδρότητα τους εικονομάχους αυτοκράτορες Λέοντα τον Γ' τον Ίσαυρο και τον Κωνσταντίνο τον Κοπρώνυμο. Γράφοντας επιστολές, ζητούσε από το λαό της Πόλης να τιμά τις εικόνες. Αναφέρεται ότι ο Λέων διέταξε να μιμηθούν την γραφή του Δαμασκηνού και να στείλουν στο Χαλίφη πλαστή επιστολή του, με την οποία να φαίνεται ότι αυτός προσέφερε τη Δαμασκό στους Βυζαντινούς. Ο Χαλίφης πείστηκε και του έκοψε το δεξί χέρι, το οποίο όμως γιατρεύτηκε ως εκ θαύματος. Τότε έγραψε τον Α΄ Ειρμό του Κανόνος του Α' ήχου «Σου η τροπαιούχος δεξιά, θεοπρεπώς εν ισχύϊ δεδόξασται». Χάρη στην ευγλωττία του ονομάσθηκε και «Χρυσορρόας», ενώ για το πλούσιο μουσικό του έργο ονομάστηκε «Μαΐστωρ της μουσικής». Ανακηρύχθηκε άγιος και η Ορθόδοξη Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του στις 4 Δεκεμβρίου, ενώ η Καθολική στις 6 Μαΐου.

Ο Σεβασμιώτατος Δρ. Αθανάσιος Γιέβτιτς, πρώην Επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, γεννήθηκε το 1938 στη Σερβία. Σπούδασε Θεολογία στο Βελιγράδι (όπου εκάρη μοναχός το 1960), στη Χάλκη, στην Αθήνα και το Παρίσι. Διετέλεσε καθηγητής στο Παρίσι, καθηγητής και κοσμήτωρ στη Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου. Συνέγραψε θεολογικά έργα, όπως: «Ο Θεός Σαρξ Εγένετο», «Η Εκκλησιολογία του Αποστόλου Παύλου», «Ιλαρόν Φως του Κόσμου», «Χριστός Αρχή και Τέλος».