Η Αρουντάτι Ρόι γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1961 στην περιοχή Κέραλα της νότιας Ινδίας, από μητέρα χριστιανή και πατέρα ινδουιστή. Ο γάμος των γονιών της δεν ήταν ευτυχισμένος, αφού ο πατέρας της τους εγκατέλειψε νωρίς. Η μητέρα της όμως ανέπτυξε ιδιαίτερη κοινωνική δράση, ιδρύοντας και διευθύνοντας το σχολείο "Corpus Christi" στο Aymanam, του οποίου η αντιαυταρχική παιδαγωγική άσκησε βαθιά επίδραση στη νεαρή Αρουντάτι. Σε ηλικία 16 ετών έφυγε για το Νέο Δελχί για να "αναλάβει η ίδια τις ευθύνες του εαυτού της", όπου έζησε για ένα διάστημα πουλώντας άδεια μπουκάλια μπύρας. Τελικά, γράφεται στη σχολή της αρχιτεκτονικής και παντρεύεται τον συμφοιτητή της Gerard Da Cunha, έναν "απίστευτο άνθρωπο", όπως λέει η ίδια. Μετά την αποφοίτησή τους, ανακαλύπτουν ότι κανένας τους δεν έχει ιδιαίτερη κλίση για την αρχιτεκτονική και καταφεύγουν στην εξωτική Γκόα, όπου θα προσπαθήσουν να ζήσουν σαν "παιδιά των λουλουδιών", φτιάχνοντας και πουλώντας κέικ για τους τουρίστες. Η Αρουντάτι εγκαταλείπει το εγχείρημα, όταν κουράζεται από το φαινόμενο του μαζικού τουρισμού και συνειδητοποιεί τη ματαιότητά του, επιστρέφει στo Ν. Δελχί και εργάζεται για λίγο στο Εθνικό Ινστιτούτο Πολεοδομίας. Ο σκηνοθέτης Pradeep Krishen -μελλοντικός νέος της σύντροφος-, με τον οποίο γνωρίζεται τυχαία, της προτείνει έναν μικρό ρόλο στην ταινία "Massey Saab". Αυτό γίνεται αφορμή η Αρουντάτι να στραφεί ολοκληρωτικά στη συγγραφή σεναρίων για τηλεταινίες και σήριαλ που προβάλλονται στην τηλεόραση ("In Which Annie Gives It Those Ones", "Electric Moon", κ.ά.), χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία. Μετά την έκδοση και ενός βιβλίου κινηματογραφικής κριτικής, που προκαλεί εντάσεις, αποσύρεται στο γράψιμο, για πρώτη φορά, ενός προσωπικού μυθιστορήματος, με αποτέλεσμα το "Ο θεός των μικρών πραγμάτων", που ολοκληρώνεται το 1996. Ο ινδός λογοτεχνικός πράκτορας του Harper Collins που το διαβάζει ενθουσιάζεται και ο David Godwin από την Αγγλία, που παραλαμβάνει το χειρόγραφο, παίρνει αμέσως το αεροπλάνο για την Ινδία -αφού η Αρουντάτι δεν έχει ούτε φαξ- για να υπογράψει πρώτος συμβόλαιο μαζί της. Το βιβλίο εκδίδεται τελικά στο Ν. Δελχί τον Απρίλιο του 1997, γίνεται αντικείμενο διαμάχης ανάμεσα σε βρετανούς και αμερικανούς εκδότες για τα πνευματικά του δικαιώματα, και καταλήγει στον Random House με προκαταβολή 500.000 λιρών. Στη συνέχεια μεταφράζεται σε 21 γλώσσες, και η φήμη του οδηγεί σε ένα διεθνές μπεστ σέλερ που κερδίζει το βραβείο Booker τον Οκτώβριο του 1997 (το πρώτο αγγλόφωνου ινδού συγγραφέα που ζει στην Ινδία). Τον Ιούλιο του 1999, η Αρουντάτι Ρόι θέλοντας να υπερασπιστεί τον τίτλο του βιβλίου της, γίνεται ένας "Θεός των μικρών πραγμάτων" για να σταθεί στο πλευρό των αγροτών της κοιλάδας Ναρμάντα της Κεντρικής Ινδίας, με αποτέλεσμα να συλληφθεί, επειδή εναντιώθηκε μαζί τους στην κατασκευή ενός γιγάντιου φράγματος, απειλή για την ευημερία της περιοχής. Το αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο "Η αξία της ζωής". Τον Σεπτέμβριο του 2001, αμέσως μετά την επίθεση κατά των Διδύμων Πύργων και την κήρυξη του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας" από τις ΗΠΑ, η Ρόι δημοσίευσε το άρθρο "Η άλγεβρα της αιώνιας δικαιοσύνης" στην εφημερίδα Guardian, όπου ισχυρίζεται ότι "όσες φορές οι ΗΠΑ ξεκινούν έναν πόλεμο, αναπτύσσεται μια δυναμική, μια λογική και μια νομιμοποίηση εκ των υστέρων που κάνει να ξεχαστούν οι λόγοι για τους οποίους άρχισε ο πόλεμος". Για την αντιπολεμική της δράση, που συνεχίζεται, τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης του Σίδνεϋ το 2004. (τα στοιχεία αντλήθηκαν από την ιστοσελίδα http://website.lineone.net/~jon.simmons/roy)

Γεννημένος στην Αθήνα το 1947, δημοσιογράφος κι απόγονος δημοσιογράφων, ο Γιάννης Σπανδωνής εργάστηκε σ' επιτελικές θέσεις μεγάλων εφημερίδων και περιοδικών, καθώς και στην τηλεόραση. Το 1985 οργάνωσε με τη συνεργασία κι άλλων δημοσιογράφων το πρώτο ηλεκτρονικό αρχείο δημοσιογραφικών πληροφοριών, για λογαριασμό του Ιδρύματος Προαγωγής της Δημοσιογραφίας Μπότση. Με το πρώτο του βιβλίο "Κάποτε στο Αιγαίο" αποσπά το βραβείο Μαρίας Περ. Ράλλη για τον καλύτερο νεοεμφανιζόμενο συγγραφέα του 1983. Ακολούθησαν "Ο θρήνος" (1984, Α Βραβείο Παρνασσού), "Οι Γραικοί" (1985, Α Βραβείο Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών - Ροταριανού Ομίλου), το "Προς άγνωστη κατεύθυνση" (1986, προηγούμενος τίτλος του Έτσι τα 'φερε η μοίρα) και η μυθιστορηματική βιογραφία "Ρήγας Βελεστινλής. Ο επαναστάτης με τα τραγούδια" (Ωκεανίδα, 1995). Οι λογοτεχνικές μεταφράσεις του Γιάννη Σπανδωνή, εξάλλου, έχουν αποσπάσει ευμενή σχόλια κι επαίνους τόσο από τους κριτικούς όσο κι από πνευματικά ιδρύματα της χώρας μας και του εξωτερικού. Πιστεύοντας ότι "λαός που δεν γνωρίζει το παρελθόν του δεν μπορεί να προγραμματίσει το μέλλον του", ο Σπανδωνής ασχολείται κυρίως με το διαχρονικό ιστορικό μυθιστόρημα.