[...] Σε αυτή την προσπάθεια προσαρμογής και "εκσυγχρονισμού" της ελληνικής κοινωνίας γενικά και της εκπαιδευτικής πολιτικής ειδικότερα φιλοδοξεί να συμβάλει και η παρούσα εργασία καλύπτοντας ένα μεγάλο κενό στην ελληνική βιβλιογραφία, σχετικά με την ψυχολογία (επι)μόρφωσης. Σε καμία περίπτωση δεν φιλοδοξεί, όμως, να καλύψει όλα τα θέματα πλήρως και να υπεισέλθει σε "ξένα" προς την ψυχολογία πεδία. Απλά αποτελεί μια πρώτη προσέγγιση του θέματος και "θίγει" ορισμένα βασικά (κατά την υποκειμενική μου άποψη) ζητήματα της ψυχολογίας της (επι)μόρφωσης των ενηλίκων.

Στο πρώτο μέρος της εργασίας επιχειρούνται: μια θεωρητική προσέγγιση της μαθησιακής διαδικασίας με αναφορές στα διάφορα μαθησιακά μοντέλα και θεωρίες, παρουσίαση ενδεικτικών ψυχολογικών μοντέλων για την εξήγηση των μαθησιακών περιεχομένων, ταξινόμηση και ιεράρχηση των μαθησιακών σκοπών μιας (επι)μορφωτικής δραστηριότητας, ανάλυση της συμπεριφοράς των εκπαιδευομένων ("τυπολογία"), παρουσίαση του τρόπου συμπεριφοράς ενός "ιδανικού" συντονιστή, τρόποι "ανοίγματος" ενός σεμιναρίου και τέλος παρουσίαση των κριτηρίων αξιολόγησης.

Στο δεύτερο μέρος της εργασίας, στην πρώτη ενότητα αναφέρονται εν συντομία οι διάφορες ομάδες μεθόδων (επιμόρφωσης, ενώ στη δεύτερη ενότητα γίνεται επιλογή παρουσίασης δημιουργικών μεθόδων και τεχνικών (επι)μόρφωσης και παρουσιάζονται και περιγράφονται η ερώτηση, η μέθοδος του συντονισμού και η μέθοδος "6-3-5".

Το τρίτο μέρος της εργασίας παρουσιάζει ένα μοντέλο εφαρμογής επίλυσης προβλημάτων και ένα "παράδειγμα" (επι)μόρφωσης από το συνδικαλιστικό χώρο. [...]

(από τον πρόλογο του βιβλίου)