Η Μαρία Στεφανοπούλου γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα, όπου έζησε μέχρι το 1976. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης και θέατρο στη Στοκχόλμη και στο Παρίσι, όπου συνέχισε να ζει και να εργάζεται έως το 1997. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Τάκης Σινόπουλος: η ποίηση και η ουσιαστική μοναξιά", Πορεία, 1992, "Αποστροφή", 'Αγρωστις, 1992, "Το θέατρο των πηγών και η νοσταλγία της καταγωγής", Πορεία, 1994, "Το ταξίδι των ψυχών", Αρμός, 1999, "Η σιωπή που κατοικεί στα σπίτια", Αρμός, 1999, "Ο βράχος στο σύννεφο", Εστία, 2006, "Οι ονειροπαρμένοι" (θεατρικό), Σμίλη, 2007. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Διδάσκει σύγχρονη Ιστορία στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1985 μέχρι το 2004 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η περίοδος της Κατοχής, της Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνητικών του ενδιαφερόντων. Σε αυτήν την περίοδο αναφέρεται το μεγαλύτερο μέρος των άρθρων που έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, καθώς και οι περισσότερες μελέτες του σε συλλογικούς τόμους και οι εισηγήσεις του σε επιστημονικά συνέδρια.

Ο Σπύρος Μαρκέτος είναι ιστορικός, διδάσκων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

Ο Στέφανος Ροζάνης γεννήθηκε στην Κάρυστο της Εύβοιας το 1942. Σπούδασε Μαθηματικά και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Φιλοσοφία στο Καθολικό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας. Ανήκει στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Σημειώσεις". Δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης, και επί 10 χρόνια στο Τμήμα Μέσων Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Σήμερα διδάσκει φιλοσοφία στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος. Είναι συγγραφέας δοκιμιακών έργων, φιλοσοφικών μονογραφιών και ποιητικών συλλογών. Ανάμεσα στα πιο πρόσφατα δοκιμιακά του έργα περιλαμβάνονται: "Ο Μεσσιανισμός και η ηθική φιλοσοφία του Εμμανουέλ Λεβινάς", "Η ερμηνευτική ως πράξη και θεώρηση", "Ερμηνευτικές αναγνώσεις", "Θείος Έρως", "Σολωμικά".

Ο Παναγής Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στο Παρίσι το 1971. Αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1993. Το 1994 απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) κοινωνιολογίας από την Ecole et Sciences Sociates (Παρίσι), όπου υπό την επίβλεψη του καθ. Μ. Wieviorka μελέτησε τη σχέση Εγκλεισμού και ιδεολογίας με παράδειγμα την εμπειρία των Ελλήνων κομμουνιστών. Η διδακτορική του διατριβή (2000) στη φιλοσοφία, που εκπόνησε υπό τη διεύθυνση του καθ. E. Balibar στο πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, έχει θέμα την κομμουνιστική ηθική στα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης. Έχει διατελέσει λέκτορας σύγχρονης πολιτικής θεωρίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών της Σχολής Ν.Ο.Π.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου δίδασκε από το 2000. Είναι λέκτορας Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και σε συλλογικά έργα.

Ο Βασίλης Κολώνας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και τελείωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Συνέχισε τις σπουδές του στους τομείς της Συντήρησης Μνημείων, της Ιστορίας της Τέχνης και της Μουσειολογίας στο Παρίσι, όπου, παράλληλα, εργάστηκε στη Γαλλική Ακαδημία Αρχιτεκτονικής. Από το 1992 είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα βιβλία και περιοδικά. Κύριος άξονας των δραστηριοτήτων του είναι η μελέτη και η έρευνα της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα στην Ελλάδα και τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου. Έχει διδάξει στο μεταπτυχιακό σεμινάριο του Τμήματος Ιστορίας της Τέχνης - Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2000-2002, 2005) και από το 2002 είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Η Αλέκα Καραδήμου - Γερόλυμπου σπούδασε αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη και πολεοδομία στο Παρίσι, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια σε αρχιτεκτονικά γραφεία. Από το 1976 διδάσκει αστικό σχεδιασμό και ιστορία της πολεοδομίας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ασχολείται με το σχεδιασμό και την ιστορική έρευνα και έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες για την πολεοδομική ιστορία των οικισμών στην Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έχει συνεργαστεί σε μελέτες για τη Θεσσαλονίκη και συμμετέχει ενεργά σε κινήσεις και πρωτοβουλίες πολιτών για τη βελτίωση του χώρου της πόλης.

Η Αίγλη Μπρούσκου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο ΑΠΘ και κοινωνική ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στο Παρίσι. Διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστήμιου. Είναι καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ACT). Έχει διδάξει στη Σχολή Ξεναγών Θεσσαλονίκης και στο ΑΠΘ. Ασχολείται ερευνητικά και έχει δημοσιεύσει μελέτες για τα λαϊκά παραμύθια και την αφήγηση, την ανθρωπολογία της συγγένειας, της διακίνησης των παιδιών και της ιδρυματικής περίθαλψης. Οργανώνει σεμινάρια για παραμύθια και για την ανθρωπολογία της παιδικής ηλικίας στη Θεσσαλονίκη. Προηγούμενα βιβλία της: Επεξεργασία παραμυθιακών τύπων και παραλλαγών ΑΤ 700-749, Γ. Μέγα, Κατάλογος ελληνικών παραμυθιών, τόμος 2, ΙΑΕΝ, Ε.Ι.Ε. Αθήνα, 1994, με την Α. Αγγελοπούλου. – Τόμος 3, ΙΑΕΝ, Ε.Ι.Ε. Αθήνα, 1999, με την Α. Αγγελοπούλου. - Catalogue of the Greek Magic Folktales, FFC 303, Academia Scientiarum Fennica, Ελσίνκι, 2012, με τους Γ. Μέγα, Α. Αγγελοπούλου, Μ. Καπλάνογλου, Ε. Κατρινάκη.

Η Οντέτ Βαρών γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεώτερη ιστορία στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Σπούδασε επίσης γαλλική λογοτεχνία και λογοτεχνική μετάφραση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Το πρώτο της βιβλίο αφορούσε τα έντυπα των νέων στην Κατοχή ( "Ελληνικός Νεανικός Τύπος 1941-1945. Καταγραφή", τόμ. Α'-Β΄, εκδ. ΙΑΕΝ, Αθήνα 1987) (βλέπε www.iaen.gr). Υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Ιστορικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995). Επεξεργασμένη της μορφή εκδόθηκε από τις εκδ. Εστία ("Η ενηλικίωση μιας γενιάς. Nέοι και νέες στην Κατοχή και στην Αντίσταση", α' εκδ. Μάιος 2009, β' εκδ. Δεκέμβριος 2009). Οι έρευνές της στράφηκαν αρχικά γύρω από τη συμμετοχή της ελληνικής νεολαίας στην Αντίσταση. Αργότερα στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα προστέθηκε η γενοκτονία των Ευρωπαίων Εβραίων. Έχει δημοσιεύσει σχετικά μελέτες σε συλλογικούς τόμους, στα περιοδικά "Μνήμων", "Αντί", "Ο Πολίτης", "Σύγχρονα Θέματα", "Historein" και άρθρα στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Η Καθημερινή", "Η Αυγή". Συγκεντρωτική έκδοση των σχετικών κειμένων της κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Εστία "Η ανάδυση μιας δύσκολης μνήμης. Κείμενα για τη γενοκτονία των Εβραίων", 2012. Δραστηριοποιήθηκε στην Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού Μνήμων τη δεκαετία του '80 και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού, στην οποία συμμετείχε ενεργά στη δεκαετία του '90. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα, στη Γαλλία και στο Βέλγιο (συνεργασία με το "΄Ιδρυμα για την Μνήμη του Άουσβιτς" και με το Τμήμα νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου). Διδάσκει Ιστορία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (από το 2001). Διευθύνει Σεμινάριο για τη Στρατοπεδική Λογοτεχνία στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος (Αθήνα 2011, 2012). Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις έργων γαλλικής λογοτεχνίας (Φλωμπέρ, Σεμπρούν, Άναλις) και ανθρωπιστικών επιστημών (Μπρωντέλ, Λυοτάρ, Τόντοροφ). Μετέφρασε δύο μυθιστορήματα του ελληνοεβραϊκής καταγωγής γαλλόφωνου Αλμπέρ Κοέν ("Σολάλ", εκδ. Χατζηνικολή 1990, "Καρφοχάφτης", εκδ. Ηριδανός 1994) και έγραψε για το έργο του. Από το 1995 ως το 2008 εξέδωσε το ετήσιο περιοδικό "Μετάφραση". Το 2005 τιμήθηκε με τη διάκριση Chevalier des Arts et des Lettres (Ιππότης των γραμμάτων και των τεχνών) από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας, για το εν γένει έργο της και ιδιαίτερα για την προσφορά της στα γαλλικά γράμματα.

H Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944, και έχει σπουδάσει Φιλολογία στην Αθήνα και στο Παρίσι.

Η Μαργαρίτα Δρίτσα γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Σπούδασε στην Αγγλία, στη Γαλλία και στην Αμερική. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ της οικονομικής ιστορίας από το Πανεπιστήμιο Paris Ι (Sorbonne-Pantheon) και είναι Fellow του Robinson College του Πανεπιστημίου του Cambridge. Είναι καθηγήτρια της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας της Ευρώπης, στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και ακαδημαϊκή υπεύθυνος του Προγράμματος Ευρωπαϊκών Σπουδών. Έχει διδάξει ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομική και κοινωνική ιστορία ως επισκέπτρια καθηγήτρια σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Εργάστηκε επίσης ως ερευνήτρια στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και διηύθυνε, εκπόνησε ή συνεργάστηκε με ερευνητικές ομάδες για θέματα οικονομικής ιστορίας και ιστορίας των τραπεζών και των επιχειρήσεων καθώς και ιστορίας του τουρισμού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και επιστημονικά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συγγράψει κείμενα για το Μουσείο Τουρισμού και μετέχει συστηματικά σε διεθνή συνέδρια. Κυριότερα έργα της: "Βιομηχανία και Τράπεζες στην Ελλάδα τον Μεσοπολέμου", ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1990, "L' Enterprise en Europe et en Grece XIX-XXee siecles" (επιμ. με τους Alice Teichova & Hakan Lindgren), Sophis, 1991, "Το χρώμα της επιτυχίας: η ελληνική βιομηχανία χρωμάτων 1830-1990", εκδ. Τροχαλία, Αθήνα, 1996, "European Enterprise, Strategies of Adaptation and Renewal in the Twentiech Century" (επιμ. με τον Terry Gourvish), εκδ. Τροχαλία, Αθήνα, 1996, "Το Αρχείο Κωνσταντίνου Αντ. Βοβολίνη", τόμ. Ι, Αθήνα 1997. "Ελληνικές επιχειρήσεις στον 20ο αιώνα: πρόσωπα και δραστηριότητες" (επιμ.), εκδ. Κέρκυρα, Αθήνα, 1999, "Δεζαμενή - Λυκαβηττός: ανθρώπινες ροές", εκδ. Φερενίκη, Αθήνα, 2004, "Emporiki Bank 1907-2007: εναλλαγές ταυτότητας και μετασχηματισμοί", εκδ. Εμπορικής Τράπεζας, Αθήνα, 2008, κ.ά. Είναι επίτιμο μέλος του Συνδέσμου Ελληνίδων στον Τουρισμό και ιδρυτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών εταιρειών για την Οικονομική Ιστορία και την Ιστορία των Επιχειρήσεων.