Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1908, σε μια πλούσια οικογένεια Δυτικοευρωπαίων μεταναστών. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, απ' όπου αποφοίτησε το 1930. Από τα φοιτητικά του χρόνια θα συνειδητοποιήσει τη ληστρική φύση του καπιταλισμού και θα μισήσει τη βία του φασισμού. Έτσι, μετά από τον πόλεμο, ο Άλμπερτ Μαλτς θα ενταχτεί στην πρωτοπορία της αμερικανικής εργατικής τάξης και θα γίνει μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πολύ σύντομα, γι' αυτήν την πολιτική ένταξη του, θα βρεθεί στη φυλακή (1950) με το διαβόητο νόμο του Μακάρθι. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει ένα νέο στάδιο στη ζωή του Άλμπερτ Μαλτς. Μέσα του ανδρώνεται ο αγωνιστής, μεστώνει ο στοχαστής. Ο Άλμπερτ Μαλτς πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το θεατρικό του έργο "Επί της Γης ειρήνη" (1934). Ακολούθησαν άλλα δύο θεατρικά του το 1935: "Ο μαύρος λάκκος" και "Οι κρυφοί επαρχιώτες". Το 1940 εκδίδει "Το υπόγειο ρεύμα. Το 1944 τη νουβέλα του "Ο σταυρός και το βέλος". Μετά την αποφυλάκισή του θα εκδώσει τη δραματική νουβέλα "Μια μεγάλη μέρα μιας σύντομης ζωής" (1957), όπου δίνονται συγκλονιστικές σκηνές ανθρώπινης αλληλεγγύης ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους φυλακισμένους αγωνιστές. Τέλος, με τη νουβέλα του "Κάποτε το Γενάρη" (1966) δίνονται εικόνες από την πάλη ενάντια στο φασισμό.