Ο Μίμης Ανδρουλάκης γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης τον Νοέμβριο του 1951. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο. Πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκε από τη χούντα. Υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Ηγετικό στέλεχος της Αριστεράς πάνω από είκοσι χρόνια, από το 1993 πολιτικά ανένταχτος, σε απόσταση από την καθημερινή διαχείριση της πολιτικής. Αποχώρησε από το πολιτικό προσκήνιο αφού διατύπωσε με το βιβλίο του "Μετά" (1992) την πρόταση για την ανασύνθεση της Αριστεράς και ευρύτερης Κεντροαριστεράς. Επέστρεψε στη μαχόμενη πολιτική το 2004. Εκλέγεται βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στη Β΄Περιφέρεια Αθήνας. Ασχολήθηκε με την οικονομική ανάλυση και πρόγνωση στον ιδιωτικό τομέα. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Δημιούργησε ραδιοφωνικές εκπομπές στον Flash 96,0 σε δύο περιόδους, στον Alpha 98,9 και στο Βήμα FM 99,5. Έγραψε θεατρικά έργα και άλλα αφηγήματα για το ραδιόφωνο, καθώς και ιστορικά αφιερώματα για τα μεγάλα ρεύματα της παγκόσμιας μουσικής. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα συλλογικά έργα και έχει δημοσιεύσει μια σειρά κοινωνικών και πολιτικών μελετών.

Ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νυδρί Λευκάδας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτική επιστήμη στο Παρίσι, όπου έγινε διδάκτορας (Doctorat d' Etat). Χρημάτισε πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, επί πολλά χρόνια επισκέπτης καθηγητής του Ινστιτούτου Πολιτικών Επιστημών (IEP) του Παρισιού, τιτουλάριος της έδρας Francqui του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Ερευνών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, εμπειρογνώμονας σε πανεπιστημιακά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πολιτικής Επιστήμης (EPSNET) καθώς και της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε πολλά ξένα πανεπιστήμια, ενώ έργα του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές χώρες. Είναι μέλος του επιστημονικού συμβουλίου και καθηγητής στο Μάστερ Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σιένας και αντεπιστέλλον μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας του Πολιτισμού της Πορτογαλίας.

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης γεννήθηκε το 1927 στο χωριό Κόδρος της Κρήτης. Σπούδασε χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θεωρητική φυσική και φιλοσοφία στο Παρίσι. Είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Parris VII και διδάκτωρ επικρατείας της Γαλλίας (Φιλοσοφία των Επιστημών). Εργάστηκε στο Πυρηνικό Κέντρο του Saclay στo Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του College de France. Από το 1970 ως το 1976 δίδαξε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο XI του Παρισιού και Φιλοσοφία των Επιστημών στο Πανεπιστήμιο VIII. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα (1976) εργάστηκε ως κύριος ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Το 1981 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην Έδρα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επί έξι έτη ήταν κοσμήτορας της φιλοσοφικής σχολής. Παλαιός υφηγητής θεωρητικής φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίδαξε στο φυσικό τμήμα το μάθημα "Εισαγωγή στις Φυσικές Θεωρίες". Κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα του Ε. Μπιτσάκη είναι τα θεμέλια των επιστημών (Σχετικότητα, Κβαντική Μηχανική), ή Οντολογία, η Γνωσιοθεωρία και η Φιλοσοφική Ανθρωπολογία. Βιβλία και άρθρα του σ'αυτά τα γνωστικά πεδία κυκλοφορούν στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο Ε. Μπιτσάκης εντάχθηκε από τα μαθητικά του χρόνια στο αριστερό κίνημα. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση. Στη διάρκεια της δικτατορίας μετείχε ενεργά στο αντιδικτατορικό κίνημα της Ευρώπης, ως μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Ο Μπιτσάκης έχει αναπτύξει πολύμορφη κοινωνική δραστηριότητα στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Επιστημόνων, της Ουνέσκο, του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών του Παρισιού, κλπ. Επίσης μετείχε στην οργάνωση του Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου του Παρισιού και ήταν μέλος της Ομάδας του Δήμου Αθηναίων και του Υπουργείου Πολιτισμού για τη δημιουργία των Ανοικτών Πανεπιστημίων. Είχε την πρωτοβουλία της οργάνωσης του Σεμιναρίου "Θεμέλια των Επιστημών" (Φυσικό Τμήμα, Πανεπιστήμιο Αθηνών) και την ευθύνη της οργάνωσης πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών συνεδρίων. Τέλος, είχε την ευθύνη της δημιουργίας του περιοδικού "Σύγχρονα Θέματα", μετείχε στην εκδοτική ομάδα του περιοδικού "Διαλεκτική" και από το 1992 είναι εκδότης του θεωρητικού περιοδικού "Ουτοπία". Ο Ε. Μπιτσάκης είναι μέλος της Συντ. Επιτροπής του περιοδικού "Physics Essays", Πανεπιστημίου του Toronto, επίτιμος Διδάκτωρ του Πολυτεχνείου Κρήτης και Ιππότης του Φοίνικα (Γαλλία).

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1934. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ) (1953-1957) και στην London School of Economics and Political Science, London University (1963-1970), από την οποία πήρε διαδοχικά τα πτυχία Β.Sc.Econ., 1967, Μ.Sc. 1968 και Ph.D., 1971. Σ' όλη τη διάρκεια των σπουδών του εργαζόταν σε Τράπεζες στην Ελλάδα (1954-1961) και στην Αγγλία (1961-1964) καθώς και στην Ελληνική Υπηρεσία του B.B.C. (B.B.C., Greek Section) (1964-1970). Εκλέχτηκε και διορίστηκε: (α) Μόνιμος Εντεταλμένος Υφηγητής της Οικονομετρίας (Lecturer in Econometrics with tenure) στην Οικονομική Σχολή του Πανεπιστημίου ταν Λήντς (School of Economic Studies, University of Leeds) στην Αγγλία (1970- 1974), και (β) Καθηγητής της Οικονομετρίας στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (1974-1984). Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά πάνω σε θέματα: Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Οικονομετρίας, Μετανάστευσης, Εκπαίδευσης και Δημογραφίας. Από το 1975 μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 34 βιβλία του στην Ελλάδα. Από αυτά 29 είναι μελέτες για την Παιδεία, το Δημογραφικό Πρόβλημα, τις Εκλογές, τη Βουλή, την Απλή Αναλογική, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ελληνική Οικονομία, τους Θεσμούς και τις Αξίες και τα Μεταναστευτικά Ρεύματα, 2 βιβλία περιλαμβάνουν τις κυριότερες ομιλίες του στη Βουλή την περίοδο 1977-1981 και 3 είναι διδακτικά συγγράμματα. Ένα βιβλίο του εκδόθηκε το 1975 στη Γιουγκοσλαβία (στα αγγλικά και στα σερβοκροατικά) για τα Μεταναστευτικά Ρεύματα της χώρας αυτής προς και από τη Δυτική Γερμανία. Από το 1976 μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει ένα μεγάλο αριθμό άρθρων στον ημερήσιο, εβδομαδιαίο και περιοδικό Τύπο πάνω σε πολιτικά., οικονομικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά και δημογραφικά προβλήματα του Τόπου. Στις εκλογές της 20.11.77 εκλέχτηκε Βουλευτής Νομού Ηρακλείου και στη συνέχεια Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Στη διάρκεια αυτής της Περιόδου της Βουλής ήταν Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στους Προϋπολογισμούς των ετών 1978, 1980 και 1981 καθώς και στα "Προκαταρκτικά" του Πενταετούς Προγράμματος 1978-1982.Στις εκλογές της 18.10.81 επανεκλέχτηκε Βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ. Στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διετέλεσε Υπουργός Οικονομικών και εισηγήθηκε στη Βουλή τον Προϋπολογισμό γιο το Οικονομικό έτος 1982 και το φορολογικό- μισθολογικό νομοσχέδιο που τον συνόδευε. Παραιτήθηκε από το αξίωμα του Υπουργού Οικονομικών στις 23.6.82 ύστερα από διαφωνία του με τον Πρωθυπουργό για την απόφαση του τελευταίου να καταργήσει ουσιαστικά το νόμο για τη Φορολογία της Ακίνητης Περιουσίας. Στο διάστημα 1982-1984 ήταν μέλος των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Παιδείας, Πολιτισμού και Επιστημών και Έρευνας και Τεχνολογίας. Διαφωνώντας ριζικά με τη συνολική πολιτική της Κυβέρνησης, παραιτήθηκε στις 15.5.84 τόσο από το ΠΑΣΟΚ όσο και από το Βουλευτικό του αξίωμα. Πήρε μέρος στις εκλογές της 2.6.85 ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος στο Ενωτικό Ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και αναδείχτηκε Βουλευτής Α΄ Αθήνας. Στη Βουλή ήταν Ανεξάρτητος στο χώρο της Αριστεράς. Σ όλη τη διάρκεια της Δ΄ Περιόδου της Βουλής(1985-1969) ήταν Μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής. Στις εκλογές της 18.6.89, της 5.11.89 και της 8.4.89 εκλέχτηκε Βουλευτής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου στην Α΄ Αθήνας. Στις 23.4.90 εκλέχτηκε Ε΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής για τη Ζ΄ Περιόδου (1990-1993). Την περίοδο αυτή διετέλεσε Γραμματέας της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής που κατάρτισε το ομόφωνο πόρισμα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, ήταν Γενικός Εισηγητής του Συνασπισμού στους Προϋπολογισμούς του 1990 και 1992 καθώς και για το νομοσχέδιο για το εκλογικό σύστημα. Εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου το 1991 και 1992 και διετέλεσε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του. Το 1992 αποφάσισε να μην πάρει ενεργό μέρος στις επόμενες εκλογές λόγω της γενικής πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε τότε και το 1993 παραιτήθηκε από το Συνασπισμό. Από το 1993 μέχρι σήμερα ασχολείται αποκλειστικά με την αρθρογραφία και η συγγραφή βιβλίων.

Ο Λυκούργος Κομίνης, ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας, έχει γράψει πέντε δοκιμιακά βιβλία από το 1985 μέχρι σήμερα. Πρώτο του βιβλίο "Η κρίση του ελληνικού Τύπου" (Κάκτος, 1985). Ακολούθησε "Η δεοντολογία" (Καστανιώτης, 1990), μια μεθοδική καταγραφή των φαινομένων εκχυδαϊσμού στην πολιτική, οικονομική και δημοσιογραφική ζωή στην Eλλάδα. Τρίτο του βιβλίο "Η εφαρμοσμένη δημοσιογραφία" (Καστανιώτης, 1992) και τέταρτο "Η αλήθεια για την ελληνική οικονομία" (Κάκτος, 1995). Tελευταίο του δοκιμιακό βιβλίο "Από την πένα στην οθόνη" (Πατάκης, 2002), μια μελέτη για τις αλλαγές που επέφερε η επικράτηση της τηλεόρασης και του διαδικτύου στην ενημέρωση. "H τελευταία παρτίδα" είναι το μοναδικό του μυθιστόρημα...