Ο Eugene Viollet-le-Duc (1814-1879) ήταν αρχιτέκτονας και θεωρητικός της αρχιτεκτονικής, γνωστός για την αποκατάσταση μεσαιωνικών κτιρίων αλλά και τον νεο-γοτθικό ρυθμό στην αρχιτεκτονική της εποχής του, γνωστό και ως κίνημα "Gothic Revival". Ως θεωρητικός υπήρξε υπέρμαχος του αιτήματος για "εντιμότητα" στην αρχιτεκτονική, το οποίο προλείανε το έδαφος για την έλευση του μοντερνισμού.

Ο Αντώνης Αντωνιάδης είναι αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, πανεπιστημιακός, με άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, μέλος του ΤΕΕ, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Πολεοδόμων. Απόφοιτος του ΕΜΠ και με μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Columbia και Λονδίνου, έχει διδάξει στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο-Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σαιντ Λούις και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Άρλινγτον, όπου ήταν τακτικός καθηγητής Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων και θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, από το 1973 ως το 1996, οπότε και παλιννόστησε στην Ελλάδα. Έχει δουλέψει στα γραφεία των SOM και Paul Rudolph, ενώ δικά του αρχιτεκτονικά έργα βρίσκονται στο Νέο Μεξικό, το Τέξας και την Ελλάδα. Έχει συγγράψει πλείστα άρθρα κριτικής, αισθητικής και θεωρίας στον ελληνικό και διεθνή αρχιτεκτονικό τύπο, αρχιτεκτονικά του δε έργα έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα διεθνή αρχιτεκτονικά περιοδικά. Τα σημαντικότερα βιβλία του στη διεθνή βιβλιογραφία είναι τα εξής: "Architecture and Allied Design", Kendall/Hunt, Dubuque, lowa, 1980, "Poetics of Architecture: Theory of Design", Van Nostrand ReinhoId, New York 1990, "John Wiley", New York 1992 και "Epic Space: Toward the Roots of Western Architecture", Van Nostrand Reinhold, New York 1992.

Ο Αντώνης Αντωνιάδης είναι αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, πανεπιστημιακός, με άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, μέλος του ΤΕΕ, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Πολεοδόμων. Απόφοιτος του ΕΜΠ και με μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Columbia και Λονδίνου, έχει διδάξει στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο-Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σαιντ Λούις και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Άρλινγτον, όπου ήταν τακτικός καθηγητής Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων και θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, από το 1973 ως το 1996, οπότε και παλιννόστησε στην Ελλάδα. Έχει δουλέψει στα γραφεία των SOM και Paul Rudolph, ενώ δικά του αρχιτεκτονικά έργα βρίσκονται στο Νέο Μεξικό, το Τέξας και την Ελλάδα. Έχει συγγράψει πλείστα άρθρα κριτικής, αισθητικής και θεωρίας στον ελληνικό και διεθνή αρχιτεκτονικό τύπο, αρχιτεκτονικά του δε έργα έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα διεθνή αρχιτεκτονικά περιοδικά. Τα σημαντικότερα βιβλία του στη διεθνή βιβλιογραφία είναι τα εξής: "Architecture and Allied Design", Kendall/Hunt, Dubuque, lowa, 1980, "Poetics of Architecture: Theory of Design", Van Nostrand ReinhoId, New York 1990, "John Wiley", New York 1992 και "Epic Space: Toward the Roots of Western Architecture", Van Nostrand Reinhold, New York 1992.