Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Η Περσεφόνη Ζέρη γεννήθηκε στην Πάργα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πολιτειολογία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης. Διδάσκει Θεωρία και Πολιτική των Επικοινωνιακών Συστημάτων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Άρθρα, δοκίμια και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων. Έχει επίσης αρθρογραφήσει σε πολιτικά περιοδικά και εφημερίδες.

Η Ζέτα Μάζου είναι διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας του Sorbone Universitate.

Ο Μιχάλης Μεϊμάρης είναι καθηγητής, Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στις Νέες Τεχνολογίες στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα Μ.Μ.Ε., στις εφαρμογές των Γραφικών και του Κινουμένου Σχεδίου με Η/Υ, στο Νέο Τεχνολογικό Επικοινωνιακό Περιβάλλον και τον σχεδιασμό του, στην Οπτική Επικοινωνία, στα Πολυμέσα, στην Ανοικτή, Ευέλικτη και εξ αποστάσεως Εκπαίδευση, καθώς και στην κατάρτιση και επιμόρφωση εκπαιδευτών και δημοσιογράφων στον τομέα των Νέων Τεχνολογιών. Είναι Επιστημονικός Υπεύθυνος σε προγράμματα σύλληψης, σχεδιασμού και δημιουργίας εφαρμογών των Νέων Τεχνολογιών, καθώς και σε προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης (MEDIA, LEONARDO, INTERREG, GRUNDTVIG, EQUAL). Έχει διοργανώσει Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια, Σεμινάρια και Προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και είναι μέλος των σημαντικότερων Επιστημονικών Εταιρειών του τομέα του, όπως Association for Computing Machinery/Special Interest Group Graphics (ACM/SIGGRAPH), Orbicom (The International Network of UNESCO Chairs in Communications), Ελληνική Εταιρεία για την Ανοικτή και Εξ' Αποστάσεως Εκπαίδευση, Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία. Είναι μέλος του Δ.Σ. του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (Α.Π.Ε.). Είναι, επίσης, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής και Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Βραβείων Mobius, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Maison des Sciences de L' Homme - Paris Nord και μέλος του Σώματος Αξιολογητών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS), καθώς και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του C.I.T.I. του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας.

Ο Χρήστος Μπαρμπούτης είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και ανήκει στο ερευνητικό προσωπικό του Radio Studies Network του London School of Economics, όπου και διδάσκει. Είναι επίσης απόφοιτος του μεταπτυχιακού τμήματος Πολιτικής Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου City του Λονδίνου και πτυχιούχος Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν: Μουσική, λόγος και παραγωγή περιεχομένου στα ηλεκτρονικά μέσα, τεχνολογίες ραδιοφώνου.

Η Κατερίνα Μυστακίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Α.Π.Θ., στη Σορβόννη και στο New York University, όπου έκανε το διδακτορικό της στη Συγκριτική Φιλολογία και στην Οθωμανική Ιστορία υπό την αιγίδα του Princeton University. Δίδαξε στο City University of New York. Εργάστηκε για χρόνια ως ανταποκρίτρια στην Τουρκία και στα Βαλκάνια για την τηλεόραση (ΕΡΤ1, ΑΝΤΕΝΝΑ) , το ραδιόφωνο και τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (Ελευθεροτυπία κ.ά). Σήμερα διδάσκει στη Σχολή Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. Ασχολήθηκε με το λαϊκό θέατρο στην Ελλάδα και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η Ρόη Παναγιωτοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Κοινωνιολογία, Πολιτικές Επιστήμες και Αγροτική Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης της Γερμανίας, από το οποίο έλαβε το δίπλωμά της. Συνέχισε τις σπουδές της στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στην Κοινωνιολογία. Είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει επίσης στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης και στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου του Αιγαίου. Επίσης εργάστηκε στο Υπουργείο Έρευνας και Τεχνολογίας ως υπεύθυνη του τομέα Κοινωνικών Επιστημών και στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών ως ερευνήτρια.

Ο Στέλιος Παπαθανασόπουλος είναι καθηγητής του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στα ΜΜΕ στην Ελλάδα, τη Γαλλία και την Αγγλία. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του City του Λονδίνου κι έχει γράψει μια σειρά από βιβλία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό έχει γράψει τα βιβλία: "European Television in the Digital Age" (Polity and Blackwell Publishers, 2002), (με Raplh Negrine) "The Internationalisation of Television" (Pinter, 1990), (σε συνεργασία με Jill Hills) "The Democracy Gap; The Politics of information and Communication Technologies in the United States and Europe" (Greenwood Press, 1991). Στην Ελλάδα έχει εκδώσει τα βιβλία: "Απελευθερώνοντας την τηλεόραση" (Καστανιώτης, 1993), "Η τηλεόραση στον κόσμο" (Παπαζήσης, 1994), "Η δύναμη της τηλεόρασης" (Καστανιώτης, 1997), "Η βία στην ελληνική τηλεόραση" (Καστανιώτης, 1999), "Η τηλεόραση και το κοινό της" (Καστανιώτης, 2000), "Η Ευρώπη των επικοινωνιών" (Καστανιώτης, 2002). Έχει επιμεληθεί και γράψει στην έκδοση των βιβλίων: "Επικοινωνία και κοινωνία από τον εικοστό στον εικοστό πρώτο αιώνα" (Καστανιώτης, 2001) και (με Μαρία Κομνηνού) "Ζητήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας" (Καστανιώτης, 1999). Έχει παράλληλα δημοσιεύσει μια σειρά δοκιμίων και μελετών σε ξενόγλωσσα ακαδημαϊκά περιοδικά, όπως το European Journal of Communication, το Media Culture and Society, το Media International Australia, The International Journal of Harvard in Press and Politics, Political Communication, Journalism Studies, Intermedia, καθώς και σε εξειδικευμένα περιοδικά των ΜΜΕ, όπως το Broadcast, το Television Business International, το European Television Analyst και το Cable and Satellite Europe. Έχει τη διεύθυνση σύνταξης του πρώτου ελληνικού επιστημονικού περιοδικού για την επικοινωνία, Ζητήματα Επικοινωνίας, και είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των επιστημονικών περιοδικών για την επικοινωνία Global Media and Communication και European Journal of Communication.

Η Κατερίνα Σαρικάκη είναι τακτική καθηγήτρια Πολιτικής Επικοινωνιών στο Ινστιτούτο Επικοινωνιακών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βιέννης. Πριν την εγκατάσταση της στην Αυστρία, σπούδασε και εργάστηκε στην Μεγάλη Βρετανία για είκοσι χρόνια και ήταν αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Leeds το 2004-2011. Κατείχε το 2009-2010 την Καθηγητική Έδρα Διεθνών Επικοινωνιών του Ιδρύματος Αντερς στο Πανεπιστήμιο του Κάρλστατ στην Σουηδία και υπήρξε επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του McGill στον Καναδά. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες πάνω στις πολιτικές των διεθνών και ευρωπαϊκών μέσων, και έχει γράψει ή επιμεληθεί 9 βιβλία και ειδικά τεύχη επιστημονικών περιοδικών στα θέματα παγκόσμιας διακυβέρνησης των μέσων επικοινωνίας, και στη σχέση πολιτών και πολιτισμικών κι επικοινωνιακών πολιτικών. Είναι η επιμελήτρια του "International Journal of Media and Cultural Politics" απο το 2004. Είναι Πρόεδρος στον τομέα "Επικοινωνιακό Δίκαιο και Πολιτική" της Ευρωπαϊκής Ένωσης Επικοινωνιακής Έρευνας και Εκπαίδευσης κι επίτιμη ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Χάϊναν της Κίνας.

Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Ο Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής Πολιτικής Επικοινωνίας και Πολιτικής Κοινωνιολογίας στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚΕ. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Lund, Σουηδίας (1986). Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: "Cultural Theory and Political Culture. New Directions and Proposals" (στα αγγλικά, Lund, 1985), "Κουλτούρα, νεωτερικότητα, πολιτική κουλτούρα" (1989), "Τοπική δημοσιότητα και επαρχιακός Τύπος στην Ελλάδα" (1996), "Ο λόγος του εθνικισμού: αμφίσημο σημασιολογικό πεδίο και σύγχρονες τάσεις" (1997), "Πολιτική Επικοινωνία: Διακινδύνευση, δημοσιότητα, διαδίκτυο" (2002). Σε συνεργασία με τον Θάνο Λίποβατς έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Δοκίμιο για την ιδεολογία: Ένας διάλογος της κοινωνικής θεωρίας για την ψυχανάλυση" (1994) και "Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία" (2006). Με τον Αντώνη Αρμενάκη το βιβλίο "Το Κοινοβούλιο στον Τύπο και την τηλεόραση" (1999). Επίσης επιμελήθηκε τους συλλογικούς τόμους "Η ελληνική πολιτική κουλτούρα σήμερα" (1994), "Περιφερειακά ΜΜΕ στην Ευρώπη" (με τον Αντώνη Σκαμνάκη, 2η έκδοση 2000), "Εμφύλιος: Πολιτισμικό Τραύμα" (με την Ελένη Πασχαλούδη και τον Γιώργο Αντωνίου, 2013). 'Εχει λάβει μέρος, με κείμενα και ανακοινώσεις του, σε συνέδρια και συλλογικές εκδόσεις. Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.