*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες
Τιμή Λεμόνι: 11,03 €
Η πνευματική κίνησις του γένους κατά τον ΙΗ και ΙΘ αιώνα
Συγγραφή: · Μανουήλ Ι. Γεδεών
Μανουήλ Ι. Γεδεών
Ο Μανουήλ Ι. Γεδεών (Κωνσταντινούπολη 1851- Αθήνα 1943), ήταν λόγιος, συγγραφέας και ιστοριοδίφης, καθώς και μέγας χαρτοφύλακας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, από τους μεγαλύτερους μελετητές του Νεότερου Ελληνισμού. Μετά την αποφοίτησή του από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το 1869, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε αρχικά με την ελληνόφωνη εφημερίδα "Κωνσταντινούπολις", αλλά και με την τουρκόφωνη "Μικρά Ασία". Αργότερα εξέδωσε ο ίδιος δύο ελληνόφωνες εβδομαδιαίες εφημερίδες, την "Πρωία" (1876) και την "Ανατολή" (1877), όμως η εκδοτική του δραστηριότητα δεν κράτησε πολύ. Από το 1881 έως το 1923 υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας της "Εκκλησιαστικής Αλήθειας", του επίσημου οργάνου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ενώ παράλληλα συνέχιζε την αρχειοδιφική και ιστορική έρευνα που είχε ξεκινήσει. Μεταξύ 1882-1885 και 1888-1890 διετέλεσε αρχισυντάκτης της "Εκκλησιαστικής Αλήθειας", ενώ από το 1902 έως το 1923, επίτιμος διευθυντής της. Στο περιοδικό αυτό δημοσίευσε πλήθος ιστορικών μελετών, χειρόγραφους κώδικες ανέκδοτους έως τότε, καθώς και πατριαρχικά σιγίλλια και εκκλησιαστικά έγγραφα. Το 1897 διορίστηκε Μέγας Χαρτοφύλαξ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έχοντας την ευκαιρία να αναδιφήσει το Πατριαρχικό αρχείο και να δημοσιεύσει πολύτιμο αρχειακό, ιστορικό και φιλολογικό υλικό. Το 1901 δέχθηκε και το οφίκιο του Χρονογράφου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το 1920 του Υπομνηματογράφου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Το 1929 εξελέγη πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον τομέα της Βυζαντινής Ιστορίας. Επίσης ήταν μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας. Ο Μανουήλ Γεδεών ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την περίοδο του Μεσαίωνα, είναι δε χαρακτηριστικό ότι προτιμούσε να αποκαλείται μεσαιωνολόγος. Η συγγραφική του δραστηριότητα τον ανέδειξαν ως έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ιστοριοδίφες. Χαρακτηρίστηκε δικαίως από ορισμένους ως ο "τελευταίος γνήσιος Φαναριώτης". (Πηγή: Wikipedia, ημερομηνία 8.4.2013)
Επιμέλεια: · Άλκης Αγγέλου
Άλκης Αγγέλου

Ο Άλκης Αγγέλου γεννήθηκε το 1917 στην Aθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και έλαβε διδακτορικό από το Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Eδίδαξε στην ιδιωτική μέση εκπαίδευση και εχρημάτισε διευθυντής στο Ίδρυμα Kρατικών Yποτροφιών (1951-1967). Tο 1969 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο "Eρμής" με τη Λένα Σαββίδη, στον οποίο δημιούργησε τη σειρά της "Νέας Ελληνικής Βιβλιοθήκης" με σχολιασμένες εκδόσεις κλασικών νεοελληνικών κειμένων, από τον οποίο απεχώρησε το 1994. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1975-1984), του οποίου υπήρξε ομότιμος καθηγητής, και δίδαξε στο Iόνιο Πανεπιστήμιο (1985-86). Πέθανε στην Αθήνα το 2001.
Φίλιππος Ηλιού

Ο Φίλιππος Ηλιού (1931-2004) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Το 1965 έλαβε το δίπλωμά του από την Ecole Pratique des Hautes Etudes. Το 1994 αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Οι μελέτες του αναφέρονται κυρίως στην ιστορία του νεοελληνικού διαφωτισμού, του Ελληνικού βιβλίου και της πρόσφατης Ελληνικής Ιστορίας. Απο το 1983 ήταν συνδιευθυντής του περιοδικού "Τα Ιστορικά", ενώ επίσης υπήρξε εμπνευστής, δημιουργός και πρόεδρος (απο το 1992) του διοικητικού συμβουλίου των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας. Πέθανε δύο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, στις οποίες επρόκειτο να λάβει μέρος ως υποψήφιος βουλευτής επικρατείας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Τα έργα του περιλαμβάνουν: -"Τύφλωσον Κύριε τον λαόν σου". Οι προεπαναστατικές κρίσεις και ο Νικόλαος Πίκολλος", Αθήνα, Πορεία, 1980 -"Κοινωνικοί αγώνες και διαφωτισμός. Η περίπτωση της Σμύρνης (1819)", Αθήνα, ΕΜΝΕ- Μνήμων, 1981 -"Δημήτρης Γληνός" (εκδοτική φροντίδα, εισαγωγή, σημειώσεις: Φίλιππος Ηλιού), Άπαντα, τόμος Α': 1898-1910, τόμος Β': 1910-1914, Αθήνα, Θεμέλιο, 1983 -"Ιδεολογικές χρήσεις του Κοραϊσμού στον 20ό αιώνα", Αθήνα, Ο Πολίτης, 1989· Βιβλιόραμα, 2003 -"Οι φάκελοι", Αθήνα, Θεμέλιο, 1989 -"Ελληνική βιβλιογραφία του 19ου αιώνα. Βιβλία-φυλλάδια". Τόμος πρώτος: 1801-1818, Αθήνα, Βιβλιολογικό Εργαστήρι/ Ε.Λ.Ι.Α., 1997 -"Οι ασέβειες του ιστορικού" (κείμενα για τον Κ.Θ. Δημαρά), Αθήνα, Ερμής, 2003 Μετά το θάνατό του, εκδόθηκαν: - "Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος. Η εμπλοκή του ΚΚΕ", Αθήνα, Θεμέλιο, 2004 - "Ιστορίες του ελληνικού βιβλίου", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2005 - "Ελληνική βιβλιογραφία 1864-1900: συνοπτική αναγραφή" (σε επιμ. Πόπης Πολέμη), Αθήνα, Ε.Λ.Ι.Α., 2005 - "Ψηφίδες ιστορίας και πολιτικής του εικοστού αιώνα", Αθήνα, Πόλις, 2007
Υπεύθυνος Σειράς: · Φίλιππος Ηλιού
Φίλιππος Ηλιού

Ο Φίλιππος Ηλιού (1931-2004) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Το 1965 έλαβε το δίπλωμά του από την Ecole Pratique des Hautes Etudes. Το 1994 αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Οι μελέτες του αναφέρονται κυρίως στην ιστορία του νεοελληνικού διαφωτισμού, του Ελληνικού βιβλίου και της πρόσφατης Ελληνικής Ιστορίας. Απο το 1983 ήταν συνδιευθυντής του περιοδικού "Τα Ιστορικά", ενώ επίσης υπήρξε εμπνευστής, δημιουργός και πρόεδρος (απο το 1992) του διοικητικού συμβουλίου των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας. Πέθανε δύο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004, στις οποίες επρόκειτο να λάβει μέρος ως υποψήφιος βουλευτής επικρατείας του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Τα έργα του περιλαμβάνουν: -"Τύφλωσον Κύριε τον λαόν σου". Οι προεπαναστατικές κρίσεις και ο Νικόλαος Πίκολλος", Αθήνα, Πορεία, 1980 -"Κοινωνικοί αγώνες και διαφωτισμός. Η περίπτωση της Σμύρνης (1819)", Αθήνα, ΕΜΝΕ- Μνήμων, 1981 -"Δημήτρης Γληνός" (εκδοτική φροντίδα, εισαγωγή, σημειώσεις: Φίλιππος Ηλιού), Άπαντα, τόμος Α': 1898-1910, τόμος Β': 1910-1914, Αθήνα, Θεμέλιο, 1983 -"Ιδεολογικές χρήσεις του Κοραϊσμού στον 20ό αιώνα", Αθήνα, Ο Πολίτης, 1989· Βιβλιόραμα, 2003 -"Οι φάκελοι", Αθήνα, Θεμέλιο, 1989 -"Ελληνική βιβλιογραφία του 19ου αιώνα. Βιβλία-φυλλάδια". Τόμος πρώτος: 1801-1818, Αθήνα, Βιβλιολογικό Εργαστήρι/ Ε.Λ.Ι.Α., 1997 -"Οι ασέβειες του ιστορικού" (κείμενα για τον Κ.Θ. Δημαρά), Αθήνα, Ερμής, 2003 Μετά το θάνατό του, εκδόθηκαν: - "Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος. Η εμπλοκή του ΚΚΕ", Αθήνα, Θεμέλιο, 2004 - "Ιστορίες του ελληνικού βιβλίου", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2005 - "Ελληνική βιβλιογραφία 1864-1900: συνοπτική αναγραφή" (σε επιμ. Πόπης Πολέμη), Αθήνα, Ε.Λ.Ι.Α., 2005 - "Ψηφίδες ιστορίας και πολιτικής του εικοστού αιώνα", Αθήνα, Πόλις, 2007
Έκδοση: Ιανουάριος 1999 από "Ερμής"
Σελ.:327 (21χ14), Μαλακό εξώφυλλο
Θέμα: "Τουρκοκρατία 1453-1821"
- Περιγραφή
- Άλλοι τίτλοι από Μανουήλ Ι. Γεδεών
Μανουήλ Ι. Γεδεών
Gedeón, Manouíl I.Ο Μανουήλ Ι. Γεδεών (Κωνσταντινούπολη 1851- Αθήνα 1943), ήταν λόγιος, συγγραφέας και ιστοριοδίφης, καθώς και μέγας χαρτοφύλακας του Οικουμενικού Πατριαρχείου, από τους μεγαλύτερους μελετητές του Νεότερου Ελληνισμού. Μετά την αποφοίτησή του από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το 1869, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Συνεργάστηκε αρχικά με την ελληνόφωνη εφημερίδα "Κωνσταντινούπολις", αλλά και με την τουρκόφωνη "Μικρά Ασία". Αργότερα εξέδωσε ο ίδιος δύο ελληνόφωνες εβδομαδιαίες εφημερίδες, την "Πρωία" (1876) και την "Ανατολή" (1877), όμως η εκδοτική του δραστηριότητα δεν κράτησε πολύ. Από το 1881 έως το 1923 υπήρξε μέλος της συντακτικής ομάδας της "Εκκλησιαστικής Αλήθειας", του επίσημου οργάνου του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ενώ παράλληλα συνέχιζε την αρχειοδιφική και ιστορική έρευνα που είχε ξεκινήσει. Μεταξύ 1882-1885 και 1888-1890 διετέλεσε αρχισυντάκτης της "Εκκλησιαστικής Αλήθειας", ενώ από το 1902 έως το 1923, επίτιμος διευθυντής της. Στο περιοδικό αυτό δημοσίευσε πλήθος ιστορικών μελετών, χειρόγραφους κώδικες ανέκδοτους έως τότε, καθώς και πατριαρχικά σιγίλλια και εκκλησιαστικά έγγραφα. Το 1897 διορίστηκε Μέγας Χαρτοφύλαξ του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έχοντας την ευκαιρία να αναδιφήσει το Πατριαρχικό αρχείο και να δημοσιεύσει πολύτιμο αρχειακό, ιστορικό και φιλολογικό υλικό. Το 1901 δέχθηκε και το οφίκιο του Χρονογράφου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το 1920 του Υπομνηματογράφου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Το 1929 εξελέγη πρόσεδρο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στον τομέα της Βυζαντινής Ιστορίας. Επίσης ήταν μέλος της Ρουμανικής Ακαδημίας. Ο Μανουήλ Γεδεών ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την περίοδο του Μεσαίωνα, είναι δε χαρακτηριστικό ότι προτιμούσε να αποκαλείται μεσαιωνολόγος. Η συγγραφική του δραστηριότητα τον ανέδειξαν ως έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες ιστοριοδίφες. Χαρακτηρίστηκε δικαίως από ορισμένους ως ο "τελευταίος γνήσιος Φαναριώτης". (Πηγή: Wikipedia, ημερομηνία 8.4.2013)
Μη διαθέσιμη
(2010) Ιστορία των του Χριστού πενήτων 1453-1913, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
(2002) Μουσικαί διαχύσεις οικιακαί. Εγκρίδες ή λαλάγγια, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
(2000) Ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων για το Άγιον Όρος, Ιωλκός
(1990) Ο Άθως, Ερμής
(1984) Αγιοποιήσεις, Πουρναράς Π. Σ.