*Αποστολή σε 2-4 εργάσιμες μέρες
Το νομικό καθεστώς της προστασίας του περιβάλλοντος
Συλλογή νομοθετικών κειμένων
Συγγραφή: · Αγγελική Καλλία - Αντωνίου
Αγγελική Καλλία - Αντωνίου
www.kallialaw.gr
Η Αγγελική Καλλία είναι δικηγόρος με μεταπτυχιακές σπουδές Master στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών και Διδακτορική Διατριβή στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Περιβάλλοντος. Διετέλεσε επί σειρά ετών νομικός σύμβουλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και Αλλων Προϊόντων, συνεργάτης της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης (IUCN) στη Βόννη και του Ευρωπαϊκού Γραφείου Περιβάλλοντος (EEB) στις Βρυξέλλες. Έχει γράψει πλήθος άρθρων όσον αφορά στο δίκαιο αειφόρου ανάπτυξης, καθώς και σημαντικό αριθμό βιβλίων. Είναι επίσης καθηγήτρια Διοικητικού Δικαίου και Δικαίου Περιβάλλοντος στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Δικαίου Περιβάλλοντος και Γενική Γραμματέας του διεθνούς Μη Κυβερνητικού Οργανισμού Inten-Synergy.
Προκόπης Β. Παυλόπουλος
Ο Προκόπης Παυλόπουλος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1950, όπου και τελείωσε το Λύκειο. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1973 και συνέχισε, σε μεταπτυχιακό επίπεδο, τις σπουδές του στο Παρίσι. Το 1977 αναγορεύθηκε διδάκτωρ (Doctorat d' Etat) του Πανεπιστημίου Paris II, στο οποίο αργότερα (1986) δίδαξε και ως Επισκέπτης Καθηγητής. Το 1982 διορίσθηκε Εντεταλμένος Υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και, μετά από διαδοχικές κρίσεις στις βαθμίδες του Επίκουρου Καθηγητή και του Αναπληρωτή Καθηγητή, εξελέγη Καθηγητής της ίδιας Σχολής το 1989. Από την πλειάδα των έργων του στον επιστημονικό χώρο ξεχωρίζουν "La directive en droit administratif", Paris, 1978, "Η συνταγματική κατοχύρωση της αιτήσεως ακυρώσεως: Μια σύγχρονη άποψη του κράτους δικαίου", 1982, "Μαθήματα διοικητικής επιστήμης", 1983, "Η αστική ευθύνη του Δημοσίου", Ι, 1986, ΙΙ, 1989, "Εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο", 1993, "Η σύμβαση εκτέλεσης δημόσιου έργου", 1997 κ.λπ. Στον πολιτικό στίβο, το 1974-1975 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου (προσωρινού) Προέδρου της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλου. Μεταξύ 1989-1990 ήταν μέλος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα, στην οποία μετείχε ως Αναπληρωτής Υπουργός Προεδρίας, αρμόδιος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Από το 1990 ως το 1995 υπήρξε Διευθυντής του Νομικού Γραφείου της Προεδρίας της Δημοκρατίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Μεταξύ 1995 και 1996 άσκησε καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Το 1996 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας και ως το 2000 άσκησε καθήκοντα Τομεάρχη Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης. Από το 2000 εκλέγεται συνεχώς Βουλευτής Α΄ Αθηνών. Μεταξύ 2000-2004 άσκησε καθήκοντα Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας. Και μεταξύ 2004-2009 διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στις Κυβερνήσεις Κ. Καραμανλή.
Βλάσια Παυλοπούλου
Υπεύθυνος Σειράς: ·Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης
Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης
Δημήτρης Θ. Τσάτσος
Ο Δ. Θ. Τσάτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στη Χαϊδελβέργη. Το 1965 εργάστηκε ως ερευνητής στο Max-Planck Institut. To 1968 εκλέγεται υφηγητής και διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βόννης. Την ίδια χρονιά εκλέγεται υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών. Το δικτατορικό όμως καθεστώς δεν του επιτρέπει να διδάξει. Το 1969 εκλέγεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά δεν διορίζεται από τη δικτατορία. Το 1970 εκλέγεται μόνιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Το 1973 είναι πολιτικός κρατούμενος λόγω της αντιδιδακτορικής του δράσης. Το 1974, ως υφυπουργός της Ανώτατης Παιδείας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, θεσπίζει τα μέτρα κάθαρσης στα Πανεπιστήμια κατά των συνεργατών της δικτατορίας. Το 1975, ως βουλευτής Αθηνών, ήταν ο γενικός εισηγητής για το Σύνταγμα εκ μέρους όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Από το 1988 έως το 1992 διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων. Από το 1980 έως και σήμερα είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Hagen. Από το 1987 έως το 1997 ήταν Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Γερμανικού Δικαίου των πολιτικών κομμάτων στο Πανεπιστήμιο του Hagen. To 1995 του απονεμήθηκε το "Πολιτιστικό Βραβείο Ευρώπη 1995". Είναι ιδρυτής και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Τον Ιούνιο του 1994 εκλέγεται ευρωβουλευτής. Το 1997 ήταν εισηγητής στο Ευρωκοινοβούλιο για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, η οποία τροποποίησε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το 1998 του απονέμεται από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ο "Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Αξίας" για τη συμβολή του στην ειρήνη αγώνες κατά της δικτατορίας), στην ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και στη γερμανική επιστημονική ζωή. Το 2002 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τον τιμά, ως πρωτεργάτη των ελληνογερμανικών σχέσεων, με την ανώτατη τιμητική διάκριση, του "Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Αξίας". Το Δεκέμβριο του 2001 αναγορεύεται επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το Νοέμβριο του 2003 εκλέγεται επίτιμος καθηγητής του γερμανικού και ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Dusseldorf. Το Σεπτέμβριο του 2005 ανέλαβε την Προεδρία του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μετά τις εκλογές του 2009 υπήρξε σύμβουλος του υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Ραγκούση. Ο Δ. Θ. Τσάτσος έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 2010.
Γεώργιος Δ. Παπαδημητρίου
Ο Γιώργος Παπαδημητρίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης στη Γερμανία. Ήταν καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το διάστημα 1972-1975, συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ. Την περίοδο 1973-1974, ήταν εξωτερικός συνεργάτης της Ντόιτσε Βέλε. Το 1975, έγινε επιμελητής στην έδρα του Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) μέχρι το 1979, οπότε αναγορεύθηκε καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1983. Το 1976, άρχισε να ασκεί τη δικηγορία. Από το 1996 ως το 2004 ήταν Νομικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη. Εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού στη Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατάρτιση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (1999-2000). Επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας για την παρακολούθηση των εξελίξεων του Κυπριακού (2000-2004). Τον Σεπτέμβριο του 2007 εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ. Ο Γιώργος Παπαδημητρίου πέθανε σε ηλικία 64 ετών τον Φεβρουάριο του 2009.
κ.ά.
Έκδοση: 1984 από "Σάκκουλας Αντ. Ν."
Σελ.:614 (24χ17), Μαλακό εξώφυλλο
Θέμα: "Περιβάλλον - Προστασία - Δίκαιο και νομοθεσία "
Μη διαθέσιμη