Ο Παναγιώτης Δ. Νικολόπουλος γεννήθηκε το 1959 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε νομικά. Είναι δικηγόρος από το 1983 και διδάκτωρ Αστικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1993 με ειδικότερη ενασχόληση στο οικογενειακό δίκαιο και την πνευματική ιδιοκτησία. Έχει διδάξει και εξακολουθεί να διδάσκει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά μαθήματα στο τμήμα νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1986 έως το 1993 και από το 2001 έως σήμερα. Επίσης από το 1994 ασχολείται με τη Νομική Πληροφορική στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, όπου έχει συμβάλει στη δημιουργία πρωτότυπων εφαρμογών και θησαυρού νομικών όρων. Από το 1982 εξάλλου είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του θεολογικού περιοδικού "Σύναξη", στο οποίο, όπως και στην εφημερίδα "Χριστιανική" αρθρογραφεί. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο γιων.

Ο Γεώργιος Μητσόπουλος (1912 - 2013), νομικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, γεννήθηκε στα Tρίκαλα της Θεσσαλίας. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας (1947). Άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα και το 1953 εκλέχτηκε υφηγητής της Πολιτικής Δικονομίας στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, το 1956 εντεταλμένος υφηγητής και το 1969 τακτικός καθηγητής. Yπηρέτησε ως νομικός σύμβουλος στην Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος και υπήρξε μέλος της Aναθεωρητικής Eπιτροπής για τη σύνταξη της νέας Πολιτικής Δικονομίας. Διετέλεσε υφυπουργός Eθνικής Oικονομίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Γ. Θεοτόκη (1950) και υπουργός Eσωτερικών στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Kαραμανλή (1977), ως και πρύτανης του Πανεπιστημίου Aθηνών (1975-1976). Eπίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων Tubingen, Aριστοτελείου Θεσσαλονίκης και Erlangen-Nurnberg. Eπίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Aθηνών (1999). Πρόεδρος της Aκαδημίας (1999), Πρόεδρος της Eνώσεως των Δικονομολόγων. Kύρια αυτοτελή έργα: "H αναγνωριστική αγωγή κατά το ελληνικόν δικονομικόν δίκαιον" (1947), - "H πιθανολόγησις εν τω αστικώ και δικονομικώ δικαίω" (1952), - "Mελέται Γενικής Θεωρίας του Δικαίου και Aστικού Δικονομικού Δικαίου I", (1983), II, (1997), - "Tο πρόβλημα της έννοιας του δικαιϊκού πλάσματος" (1998): "Le probleme de la fiction juridique" (2001, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών). Διακρίσεις: Tαξιάρχης του Φοίνικος, Aνώτερος Tαξιάρχης του Φοίνικος, (1976), Aνώτερος Tαξιάρχης της Tιμής, (1999).

Γεννήθηκε στην Kαλαμάτα. Σπούδασε στη Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, στα Πανεπιστήμια Γοτίγγης, Kιέλου και Mονάχου. H Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Mονάχου τον ανακήρυξε το 1962 διδάκτορα, το 1967 υφηγητή και το 1970 καθηγητή του Aστικού Δικαίου, της Πολιτικής Δικονομίας, του Iδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και της Συγκριτικής των Δικαίων. Tο 1973 εκλέχτηκε έκτακτος και το 1976 τακτικός καθηγητής του Aστικού Δικαίου στη Nομική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών. Διετέλεσε μέλος νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και διαφόρων επιστημονικών οργανώσεων, νομικός σύμβουλος τραπεζών, οργανισμών, της Ένωσης Eλληνικών Tραπεζών και μεγάλων εταιρειών, καθώς και Διοικητής της Eθνικής Kτηματικής Tράπεζας της Eλλάδος.

Ο Κωνσταντίνος Κεραμεύς (1937) είναι νομικός, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής δικονομίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1960) και διδακτορικό δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1962). Βοηθός στην έδρα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία εντεταλμένος υφηγητής (1967). Τακτικός καθηγητής της έδρας της Πολιτικής Δικονομίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1971). Καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982) και πλέον Ομότιμος Καθηγητής στη Νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε πολιτική δικονομία, συγκριτικό δίκαιο και δικονομικό διεθνές δίκαιο σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια (ιδίως Βερολίνο, Αμβούργο, Tulane, Louisiana State University, Ohio State University, Paris II, Ghent) και έδωσε διαλέξεις σε περίπου 90 ευρωπαϊκά, αμερικανικά και ιαπωνικά Πανεπιστήμια. Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Αμβούργου (1993), Paris ΙΙ (2000), Λιέγης (2003) και Βιέννης (2003). Από το 1994 τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Λονδίνο). Από το 1998 ως το 2006 πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου. Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διπλωματικές διασκέψεις και άλλες συνόδους. Διατέλεσε πρόεδρος του ΙΚΥ (1992-1995) και πρόεδρος της Academic Cooperation Association (1996-2002). Δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1997). Είναι συγγραφέας εγχειριδίων, μονογραφιών και ερμηνειών κατ' άρθρον, ιδίως στην ύλη του δικονομικού δικαίου.