Η Μυρτάλη Αχειμάτου-Ποταμιάνου σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Δίδαξε στο Γυμνάσιο της Ύδρας. Υπηρέτησε ως επιμελήτρια και κατόπιν έφορος αρχαιοτήτων στα νησιά του Αιγαίου, την Ήπειρο, Αιτωλοακαρνανία και Ιόνια νησιά και κράτησε τη διεύθυνση του τ. Κέντρου Συντήρησης Αρχαιοτήτων και του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών, έχοντας κύρια εργασία της την προστασία και συντήρηση των βυζαντινών, μεσαιωνικών και νεότερων μνημείων και έργων. Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη μελέτη "Η μονή των Φιλανθρωπηνών και η πρώτη φάση της μεταβυζαντινής ζωγραφικής". Άλλα έργα της είναι "Η βυζαντινή τέχνη στο Αιγαίο", "Βυζαντινές τοιχογραφίες", "Εικόνες της Ζακύνθου", "Εικόνες του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών". Έχει επίσης δημοσιεύσει πολλές μελέτες και άρθρα, κυρίως σε θέματα βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής.

Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ γεννήθηκε το 1926. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι και ειδικεύτηκε στη μελέτη του κόσμου της χριστιανικής Ανατολής, και ειδικότερα του κράτους και της κοινωνίας του Βυζαντίου. Μια σειρά εργασίες της πάνω στο Βυζάντιο την έκαναν γνωστή. Αναφέρουμε εδώ μονάχα μερικές: "Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας τον ένατο - δέκατο αιώνα" (1960), "Το Βυζάντιο και η θάλασσα" (1966), "Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου" (1971), "Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη" (1976), κ.λπ. Έλαβε μέρος σε διάφορα παγκόσμια συνέδρια ιστορίας και προσκλήθηκε για διαλέξεις στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου ενώ έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Το 1967 έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και το 1976 εκλέχτηκε Πρύτανης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (η πρώτη γυναίκα να τιμηθεί με μια τέτοια θέση στα 700 χρόνια παράδοσης του Πανεπιστημίου). Έχει διατελέσει, μεταξύ άλλων, Πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Παρισίων και του Κέντρου Τέχνης και Πολιτισμού Ζωρζ Πομπιντού-Μπομπούρ. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και είναι επίτιμη πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών. Θεωρείται μια απ' τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές και πνευματικές προσωπικότητες του τόπου μας που τιμούν πραγματικά την πατρίδα μας στο εξωτερικό. Η εργογραφία της είναι ιδιαιτέρως σημαντική και παραμένει σημείο αναφοράς των μελετητών.

Η Χρύσα Μαλτέζου είναι ιστορικός, διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας από το 1998. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1941. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών της Αιξ-Αν-Προβάνς στη Γαλλία. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας και στο Πανεπιστήμιο της Πάδοβας. Καθηγήτρια Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1982-1994), καθηγήτρια Ιστορίας και Πολιτισμού στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1995. Είναι μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών και συλλόγων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Υπήρξε επί σειρά ετών Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας και του Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΠΘ, καθώς και μέλος της Επιτροπής "Πίστη και Τάξη" του ΠΣΕ. Συνέγραψε πλήθος επιστημονικών συγγραμμάτων που αναφέρονται στην Εκκλησιαστική Ιστορία και το Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας και διακρίνονται για την πληρότητα και την επιστημονική τους ακρίβεια. Για την προσφορά του στην Εκκλησία και τη Θεολογία έχει τιμηθεί από το Οικουμενικό Πατριαρχείο με το οφφίκιο του Διδασκάλου της Εκκλησίας. Ως Ομότιμος πλέον Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι Κοσμήτωρ του Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών Ορθοδόξου Θεολογίας στο Σαμπεζύ της Γενεύης.