Η διδασκαλία της φιλοσοφίας είναι ένα φιλοσοφικό πρόβλημα. Η επισήμανση αυτή αποτελεί το νοηματικό πυρήνα, γύρω από τον οποίο πλέκεται η προβληματική της παρούσης διατριβής: για να κατανοήσουμε πως πρέπει να διδάσκεται η φιλοσοφία πρέπει να είμαστε σε θέση να πούμε τι πραγματικά είναι η φιλοσοφία και, για να πούμε τι είναι η φιλοσοφία, πρέπει να φιλοσοφήσουμε. Ο προσδιορισμός της φύσης της φιλοσοφίας δεν είναι ένα απλό ζήτημα ορισμού, όπως συμβαίνει με άλλες μαθήσεις. Συνιστά μύηση και συνεχή τριβή σ' ένα δύσκολο και περίπλοκο παιχνίδι, που συνήθως δεν είναι σε θέση να "παίξει" ο εκάστοτε δάσκαλος της φιλοσοφίας, αν δεν διαθέτει ο ίδιος φιλοσοφική παιδεία. Τελικά, το να διδάσκει κανείς φιλοσοφία είναι μια τόσο δύσκολη δραστηριότητα, όσο και το να φιλοσοφεί.
Στην εργασία αυτή θελήσαμε να εντοπίσουμε τα σημαντικότερα φιλοσοφικά προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διδασκαλία της φιλοσοφίας, να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους τίθενται αυτά και να διερευνήσουμε τις δυνατές λύσεις τους. Παράλληλα επιχειρήσαμε για πρώτη φορά στη διεθνή βιβλιογραφία μια σύντομη αναφορά στην ιστορία της διδασκαλίας της φιλοσοφίας αναζητώντας σ' αυτήν διαχρονικά παραδείγματα δασκάλων και τρόπων διδασκαλίας της φιλοσοφίας.