O Martin Heidegger (1889-1976) θεωρείται ένας από τους κορυφαίους φιλοσόφους του 20ου αιώνα, χάρη κυρίως στο έργο του "Είναι και Χρόνος" (1927). Διετέλεσε καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Marburg (1923-1928) και του Freiburg (1928-1952). Υπήρξε ο σημαντικότερος μαθητής του ιδρυτή της φαινομενολογίας Edmund Husserl. Οι παραδόσεις του άρχισαν να δημοσιεύονται το 1975 και αριθμούν ήδη εξήντα τόμους. Δεν νοείται σήμερα ερμηνευτική προσέγγιση της ιστορίας της φιλοσοφίας (Προσωκρατικοί, Kant, Nietzsche, Hegel) που να μην λαμβάνει υπόψη της τις θέσεις του Heidegger.

Ο δρ. Παύλος Κόντος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπούδασε φιλοσοφία στο τμήμα ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του (Licence) στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν (UCL). Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο, το 1995, με θέμα "D’une phenomenologie de la perception chez Heidegger" ("Για μια φαινομενολογία της αντίληψης στον Χάιντεγκερ"). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα -και οι κυριότερες δημοσιεύσεις του- εντοπίζονται στις περιοχές της φαινομενολογίας, της ερμηνευτικής, της αριστοτελικής και της καντιανής ηθικής. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 2006. Στο πλαίσιό της, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Φιλοσοφικό Σεμινάριο του Πανεπιστημίου Albert-Ludwigs, στο Φράιμπουργκ, προσκεκλημένος του καθηγητή Gunter Figal, το 2007.

Ο δρ. Παύλος Κόντος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπούδασε φιλοσοφία στο τμήμα ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του (Licence) στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν (UCL). Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο, το 1995, με θέμα "D’une phenomenologie de la perception chez Heidegger" ("Για μια φαινομενολογία της αντίληψης στον Χάιντεγκερ"). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα -και οι κυριότερες δημοσιεύσεις του- εντοπίζονται στις περιοχές της φαινομενολογίας, της ερμηνευτικής, της αριστοτελικής και της καντιανής ηθικής. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 2006. Στο πλαίσιό της, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Φιλοσοφικό Σεμινάριο του Πανεπιστημίου Albert-Ludwigs, στο Φράιμπουργκ, προσκεκλημένος του καθηγητή Gunter Figal, το 2007.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης (Panagiotis ή Panajotis Kondylis), γεννήθηκε στην Αρχαία Ολυμπία το 1943 και πέθανε αιφνιδίως στην Αθήνα το 1998. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία, νεότερη ιστορία και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Φρανκφούρτης και Χαϊλδεμβέργης. Στη Χαϊλδεμβέργη αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Για το έργο του βραβεύτηκε με το μετάλλιο Γκαίτε και το βραβείο Χούμπολτ. Ήταν εταίρος του Ιδρύματος Ανωτάτων Σπουδών του Βερολίνου. Διηύθυνε τη "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" των εκδόσεων "Γνώση" και τη σειρά "Ο Νεώτερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός" των εκδόσεων "Νεφέλη". Βιβλία του στην ελληνική γλώσσα: "Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη" 1983, "Ο Μαρξ και η αρχαία Ελλάδα" 1984, "Ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός" Ι-ΙΙ 1987, "Ο νεοελληνικός διαφωτισμός" 1988, "Ισχύς και απόφαση" 1991, "Η παρακμή του αστικού πολιτισμού" 1991, "Πλανητική πολιτική μετά το ψυχρό πόλεμο 1992, "Η ηδονή, η ισχύς, η ουτοπία" 1992 κ.ά. Επιπλέον έχει γράψει πολλά βιβλία στη γερμανική γλώσσα. Βιβλία του στα γερμανικά: "Die Entstehung der Dialektik" (1979), "Die Aufklaerung" (1981, β΄ έκδ. 1986), "Macht und Entscheidung" (1984), "Konservativismus" (1986), "Marx und die griechische Antike" (1987), "Theorie des Krieges" (1988), "Die neuzeitliche Metaphysikkritik" (1990), "Der Niedergang der buergerlichen Denk- und Lebensform" (1991), "Planetarische Politik nach dem Kalten Krieg" (1992), "Montesquieu und der Geist der Gesetze" (1996), "Das Politische und der Mensch. Grundzuge der Sozialontologie" (1999), "Das Politische in 20. Jahrhundert" (2001).