O Thomas Hobbes γεννήθηκε στο Malmesbury της Αγγλίας το 1588 και πέθανε στο Hardwick το 1679. Από το 1603-1608 σπούδασε στην Οξφόρδη και κατόπιν έγινε οικοδιδάσκαλος του πρωτότοκου γιου του λόρδου Cavendish. Ο δεσμός του με την οικογένεια στάθηκε ισόβιος. Έκανε δύο μεγάλα ταξίδια στην Ευρώπη (1629-1631 και 1634-1637), όπου γνωρίστηκε με σημαντικούς εκπροσώπους της πνευματικής ζωής, ανάμεσά τους τους Mersenne, Galilei, Gassendi και Descartes. Στα 1640, καθώς πλησίαζε ο εμφύλιος πόλεμος, έφυγε και πήγε στο Παρίσι, όπου έμεινε έντεκα χρόνια. Μετά την επιστροφή του στην Αγγλία έζησε αποτραβηγμένος, έχοντας πια δημοσιεύσει τις βασικές πολιτικές του πραγματείες, δηλ. The Elements of Law (1640), De Cive (1642), Leviathan (1651). Ανάμεσα στα φιλοσοφικά του έργα κεντρική θέση επέχει το De Corpore (1655). Αξιομνημόνευτο είναι ότι ο Hobbes άρχισε τη φιλολογική του σταδιοδρομία με μια μετάφραση του Θουκυδίδη (1628) και την τελείωσε με μία έμμετρη μετάφραση της Οδύσσειας (1675) και της Ιλιάδας (1676).

Ο Aιμίλιος Mεταξόπουλος (1955 - 2010) γεννήθηκε στις 26.10.1955 στην Aθήνα. Σπουδές: πολιτικές επιστήμες, φιλοσοφία, επιστημολογία. Facolta di Scienze Politiche "Cesare Alfieri" (Φλωρεντία) και Universite de Paris I - Pantheon (Σορβόνη). Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Δίδαξε επίσης στο Πανεπιστήμιο Φλωρεντίας. Διετέλεσε δύο φορές αντιπρύτανης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και πρύτανης. Xρημάτισε μέλος του Eθνικού Συμβουλίου Pαδιοτηλεόρασης και είναι επί του παρόντος γενικός γραμματέας του Iδρύματος Eλληνικού Πολιτισμού. Tα δημοσιεύματά του στην ελληνική, γαλλική, αγγλική και ιταλική γλώσσα περιλαμβάνουν πολυάριθμα άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, επιστημονικές μονογραφίες, τα βιβλία "Σύμβαση και αλήθεια", "Πολιτικός σκεπτικισμός", καθώς και συγγραφικές συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους στις HΠA και τη Γαλλία. Yπήρξε εκδότης και διευθυντής του περιοδικού "Θεωρία και Kοινωνία" (εκδ. "Γνώση"), ενώ αρθρογραφούσε συχνά στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Το 2007 καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλακή για την υπόθεση της υπεξαίρεσης στο Πάντειο ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ. Πέθανε τον Νοέμβριο του 2010 έπειτα από σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης (Panagiotis ή Panajotis Kondylis), γεννήθηκε στην Αρχαία Ολυμπία το 1943 και πέθανε αιφνιδίως στην Αθήνα το 1998. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και φιλοσοφία, νεότερη ιστορία και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Φρανκφούρτης και Χαϊλδεμβέργης. Στη Χαϊλδεμβέργη αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας. Για το έργο του βραβεύτηκε με το μετάλλιο Γκαίτε και το βραβείο Χούμπολτ. Ήταν εταίρος του Ιδρύματος Ανωτάτων Σπουδών του Βερολίνου. Διηύθυνε τη "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" των εκδόσεων "Γνώση" και τη σειρά "Ο Νεώτερος Ευρωπαϊκός Πολιτισμός" των εκδόσεων "Νεφέλη". Βιβλία του στην ελληνική γλώσσα: "Η κριτική της μεταφυσικής στη νεότερη σκέψη" 1983, "Ο Μαρξ και η αρχαία Ελλάδα" 1984, "Ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός" Ι-ΙΙ 1987, "Ο νεοελληνικός διαφωτισμός" 1988, "Ισχύς και απόφαση" 1991, "Η παρακμή του αστικού πολιτισμού" 1991, "Πλανητική πολιτική μετά το ψυχρό πόλεμο 1992, "Η ηδονή, η ισχύς, η ουτοπία" 1992 κ.ά. Επιπλέον έχει γράψει πολλά βιβλία στη γερμανική γλώσσα. Βιβλία του στα γερμανικά: "Die Entstehung der Dialektik" (1979), "Die Aufklaerung" (1981, β΄ έκδ. 1986), "Macht und Entscheidung" (1984), "Konservativismus" (1986), "Marx und die griechische Antike" (1987), "Theorie des Krieges" (1988), "Die neuzeitliche Metaphysikkritik" (1990), "Der Niedergang der buergerlichen Denk- und Lebensform" (1991), "Planetarische Politik nach dem Kalten Krieg" (1992), "Montesquieu und der Geist der Gesetze" (1996), "Das Politische und der Mensch. Grundzuge der Sozialontologie" (1999), "Das Politische in 20. Jahrhundert" (2001).