Η Μαρίλια Αλμπανέζε αποφοίτησε με άριστα στα σανσκριτικά και την ινδολογία από το τμήμα κλασικής φιλολογίας του καθολικού πανεπιστημίου του Μιλάνου τον Ιούνιο 1976 και την ίδια περίοδο απέκτησε το πτυχίο στην ινδική γλώσσα και στον ινδικό πολιτισμό. Είναι καθηγήτρια του ινδικού πολιτισμού και της αστικής σχολής ανατολικών πολιτισμών και γλωσσών στο Μιλάνο και διευθύντρια του λομβαρδικού τμήματος του Is.I.A.O. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είναι επικεφαλής σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα για σπουδαστές γιόγκα όσον αφορά τον ινδικό πολιτισμό, αντικείμενο για το οποίο έχει εκδώσει πολλά βιβλία. Έχει κάνει πολλά εκπαιδευτικά ταξίδια στην Ινδία, μερικές φορές με πρόσκληση της ινδικής κυβέρνησης και έχει συμμετάσχει σε διάφορα ταξίδια, το τελευταίο από τα οποία είναι μια σειρά ντοκυμαντέρ για την ελβετική τηλεόραση που αναφέρεται στην κατάσταση των γυναικών στην Ινδία. Οι μελέτες της για τον ινδικό πολιτισμό και τη διάδοσή του την οδήγησαν ακόμα και στη Σρι Λάνκα και στην Ινδοκίνα. Σαν ελεύθερη δημοσιογράφος, έχει παρακολουθήσει πολλά συνέδρια και διασκέψεις και αρθρογραφεί σε πολλές εξειδικευμένες εβδομαδιαίες εκδόσεις. Έχει γράψει άρθρα, δοκίμια και βιβλία για τις εκδόσεις White Star και έχει συμμετάσχει στα έργα "Η λάμψη των χαμένων πολιτισμών" (1998), "Οι μεγάλοι θησαυροί: η τέχνη των χρυσοχόων από την αρχαία Αίγυπτο μέχρι τον 20ό αιώνα" (1998), "Τα μεγαλύτερα βασιλικά ανάκτορα του κόσμου" (1999) και "Βόρεια Ινδία, οδηγός αρχαιολογικών χώρων" (1999).