Σχίζοντας το πέπλο της υποκρισίας με το οποίο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους κάλυψαν τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, ο Πολ Βιριλιό ξεσκεπάζει με δριμύτητα την απάτη της ανομίας τους, δείχνοντας ότι η φύση των βομβαρδισμών υπαγορεύτηκε από στρατηγικά και όχι από ηθικά κριτήρια. Πίσω από την ανθρωπιστική ρητορική, ο συγγραφέας διακρίνει μια δόλια καινοτομία στις μεθόδους διεξαγωγής του πολέμου: ο εδαφικός χώρος αντικαθίσταται από τον τροχιακό χώρο, στον οποίο ένα σύστημα παγκόσμια τηλε-επιτήρησης συνδέεται με την καταστροφική ισχύ των βομβαρδιστικών και των πυραύλων· οι κυβερνήσεις, ο στρατός και τα ΜΜΕ καθίστανται προϊόντα μιας άρρηκτης και αυτο-αιτιολογούμενης διαδικασίας η οποία συνδέεται με τις νέες τεχνολογίες των πληροφοριών και των οπλικών συστημάτων.
[...] "Η στρατηγική της εξαπάτησης" είναι μια ζωτικής σημασίας εξέταση όχι μόνο του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, αλλά και αυτού που ο Βιριλιό αποκαλεί "παλιμπαιδισμό του τέλους-του αιώνα" όπου η πραγματικότητα ανάγεται στις τρεμοπαίζουσες εικόνες μιας οθόνης.