Ο Νίκος Καλογερόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας όπου και εδιδάχθη την "Αγροτικήν". Παρακολούθησε μαθήματα στις σχολές θεάτρου Κωστή Μιχαηλίδη, Βεάκη, Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση ήταν στο έργο του Ν. Καζαντζάκη "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται". Ακολούθησαν τα "Μεθυσμένη πολιτεία", "Χαίρε Τάσο Καρατάσο", "Όλη η δόξα όλη η χάρη", "Στο κάμπινγκ", "Ερασιτέχνης άνθρωπος" κ.ά. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίζεται το 1981 στο "Μάθε παιδί μου γράμματα", όπου κερδίζει το Β' Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν τα "Άρπα κόλλα", "Είμαι...", "Ρεμπέτικο" (Βραβείο Εξαιρετικής Ερμηνείας), "Λούφα και παραλλαγή" (Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου). Το 1986 επιχειρεί την πρώτη δική του ταινία, η οποία όμως μένει στα συρτάρια. Αυτό στάθηκε η αφορμή να μείνει "εκτός" δεκαέξι χρόνια. Η επιστροφή του στον κινηματογράφο έγινε το 2000 με το "Ένας κι Ένας", κερδίζοντας πάλι το Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου. Στο διάστημα της "απουσίας" του έγραψε τα θεατρικά "Σατιρικό των Ελλήνων", "Οι κυνικοί ξανάρχονται". Το 1981 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Θετή ταυτότης". Το 1991 η ποιητική συλλογή "Επιστρόφια" (Εκδ. Λιβάνη). Το πρώτο του θεατρικό έργο "Ο μπαμπούλας" παίχτηκε το 1976 στο θέατρο "Κάβα". Το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο του CD με τίτλο "Τα δέοντα" από την FM Records. Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιούς.