Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). Στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Έγελος. Γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη και σπούδασε στο Τύμπινγκεν Φιλοσοφία και Θεολογία (1788-93). Το 1802 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Γένα, όπου συνέγραψε το πρώτο σημαντικό έργο του "Φαινομενολογία του πνεύματος" (1807). Ως συντάκτης εφημερίδας στο Bamberg και ως διευθυντής Γυμνασίου στη Νυρεμβέργη έγραψε το δεύτερο σημαντικό βιβλίο του "Η επιστήμη της λογικής" (1812-16). Το 1816 έγινε ο Χέγκελ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και το 1818 του Βερολίνου. Το 1830 έγινε πρύτανης αυτού του Πανεπιστημίου. Στο Βερολίνο ανέπτυξε ο Χέγκελ τη μεγαλύτερη φιλοσοφική δράση του, κυρίω μέσω των πανεπιστημιακών παραδόσεων, χαρακτηριζόμενος συχνά ως "πρωσικός κρατικός φιλόσοφος". Με το (εγελιανό) φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο ονομάστηκε "απόλυτος ιδεαλισμός" και ολοκληρώνει την ιδεαλιστική φιλοσοφία, συνεχίζει ο Χέγκελ τον προβληματισμό τού Καντ, δέχεται ότι το πνεύμα ταυτίζεται με το απόλυτο και διαιρείται σε τρία μέρη, τη λογική, τη φιλοσοφία της φύσης και τη φιλοσοφία του πνεύματος. Τα τρία αυτά μέρη του συστήματος αντιπροσωπεύουν τις τρεις διαλεκτικές βαθμίδες της θέσης, της άρνησης και τις σύνθεσης.

Ο Μάρκος Τσέτσος (γεν. 1968) είναι διδάκτορας μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και Αναπληρωτής Καθηγητής στο εκεί Τμήμα Μουσικών Σπουδών όπου υπηρετεί από το 1995. Ως αρχιμουσικός, απόφοιτος του Κρατικού Κονσερβατσαρίου της Αγ. Πετρούπολης, έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες ορχήστρες των Αθηνών (Κ.Ο.Α, Συμφωνική της EPT - Ορχήστρα Δωματίου της Ε.Λ.Σ., Καμεράτα). Ως κιθαριστής, μαθητής του Δημ. Φάμπα, βραβεύτηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς και ηχογράφησε τέσσερις συνολικά δίσκους βινιλίου και ακτίνας. 'Εχει δημοσιεύσει το βιβλίο "Βούληση και ήχος. Η μεταφυσική της μουσικής στη φιλοσοφία του Σοπενχάουερ" (Εστία, 2004), "Εθνικισμός και λαϊκισμός στη νεοελληνική μουσική" (Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, 2011), "Στοιχεία και περιβάλλοντα της μουσικής" (Fagotto-Books, 2012), και μεταφραστής των κλασικών φιλοσοφικών κειμένων: "Έγελος, Η αισθητική της μουσικής" (Εστία, 2002) και "Hanslick, Για το ωραίο στη μουσική" (Εξάντας 2003). Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους μουσικολογίας και φιλοσοφίας. Είναι μέλος της γραμματείας σύνταξης του περιοδικού "Μουσικολογία" και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού "Αξιολογικά".

Ο Γ. Φαράκλας γεννήθηκε το 1962 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλοσοφία στο Παρίσι. Έχει διδάξει στο ΕΜΠ, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και διδάσκει τώρα στο Πάντειο. Άλλα έργα του: Machiavel. Le pouvoir du prince, PUF, Παρίσι 1997· Θέση και αλήθεια, Κριτική, Αθήνα 1997· "Αλληλονοηματοδότηση και εις άτοπον απαγωγή", Δευκαλίων 18/2, 2000 ("Donation mutuelle de sens et raisonnement par l' absurde", Fr. Dagognet - P. Osmo (επ.), Autor de Hegel, Vrin, Παρίσι 2000)· Γνωσιοθεωρία και μέθοδος στον Έγελο, Εστία, Αθήνα 2000. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα στρέφονται γύρω από την πολιτική φιλοσοφία και την θεωρία της γνώσης.