Ο Τεύκρος Ανθίας γεννήθηκε το 1903 στη Κοντέα, ένα χωριό στην επαρχία Αμμοχώστου. Είναι γνωστός και με διάφορα ψευδώνυμα, όπως Ανδρέας Ζαφείρης, Λιμπέρης, Ανδρέας Φιλοθέου και Κ. Ραγιάς. Ο Ανθίας έγραψε εκτός από ποίηση, διάφορα θεατρικά έργα καθώς και χρονογραφήματα. Πολλά από τα έργα του μεταφράστηκαν και στα αγγλικά. Ο Τεύκρος Ανθίας φοίτησε στο Εμπορικό Γυμνάσιο της Λάρνακας και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του στο ιεροδιδασκαλείο της Λάρνακας όπου και πήρε το πτυχίο του δασκάλου, το 1922. Λίγο αργότερα, το 1924, έφυγε για την Ελλάδα που εργάστηκε ως δάσκαλος. Ο Ανθίας άρχισε να γράφει ποιήματα ενώ ήταν ακόμα μαθητής, μερικά από τα οποία και δημοσιεύτηκαν σε τοπικές εφημερίδες της εποχής. Στον ελλαδικό χώρο έγινε γνωστός το 1929 με την ποιητική του συλλογή "Τα σφυρίγματα του αλήτη". Επιστρέφει στην Κύπρο το 1930 και συνεργάζεται με διάφορες εφημερίδες όπως η "Πρωινή", "Ελευθερία", "Νέος Δημοκράτης" και "Χαραυγή". Αργότερα έζησε και εργάστηκε για αρκετό διάστημα στο Λονδίνο, στην εκεί κυπριακή παροικία. Ο Ανθίας έγραψε συνολικά 52 έργα από τα οποία ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: "Λουλούδια της αγάπης" 1922 Λάρνακα, "Τα σφυρίγματα του Αλήτη" 1929 Αθήνα, "Σαράβαλο" 1932 Κύπρος, "Η άνοδος" 1939 Κύπρος, "Τα σφυρίγματα του ερημίτη" 1943 Κύπρος, "Κυπριακή Τραγωδία" 1965 Αθήνα, "Σ' αγαπώ" 1966 Λονδίνο, "Αγρυπνώ για σένα Ελλάδα" 1967 Λονδίνο. Το ποιητικό και συγγραφικό έργο του Τεύκρου Ανθία διακρίνει στα πρώτα στάδια του ο συναισθηματισμός και η ειρωνική διάθεση. Αργότερα τη θέση τους παίρνουν ο αυθορμητισμός και η υποκειμενικότητα. Προσπάθησε, επηρεασμένος από το Βάρναλη, να εξαλείψει την κοινωνική αδικία και να εξυπηρετήσει τον ίδιο τον άνθρωπο. Στο όλο έργο του είναι εμφανής και η αγάπη του για την Κύπρο και την Ελλάδα. Ο Τεύκρος Ανθίας ήταν ένας από τους σημαντικότερους Κύπριους λογοτέχνες του 20ου αιώνα. Πέθανε το 1968.

Ο Κώστας Νικολαΐδης γεννήθηκε στον Στρόβολο της Κύπρου το 1946. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση και στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Υπήρξε συνεκδότης και μέλος της εκδοτικής ομάδας του ετήσιου περιοδικού κριτικής και λογοτεχνίας "Σημείο" (1992-1998). Επιμελήθηκε τα παρακάτω βιβλία: Δώρου Λοΐζου, "Ψωμί και Ελευθερία" (1974), "Ανθολογία Κυπριακής Λογοτεχνίας για το Λύκειο" (1990), "Νίκος Νικολαΐδης ο Κύπριος" (1998), "Nicos Nicolaides" (χ.χ.έ.), "Glafkos Alithersis" (2003), "Τεύκρος Ανθίας" (2001), "Κώστας Μόντης, ο περιπατητής του ουρανού" (2008).

Ο Κώστας Βούλγαρης γεννήθηκε στα Δολιανά Αρκαδίας το 1958. Γράφει στα περιοδικά "Ο Πολίτης" και "Πλανόδιον", επιμελείται τις σελίδες βιβλίου της "Κυριακάτικης Αυγής" και γράφει κριτική ποίησης και πολιτικές επιφυλλίδες στα "Νέα". Στις εκδόσεις Γαβριηλίδης κυκλοφορούν τα βιβλία του: "Κ. Γ. Καρυωτάκης. Φύλλα πορείας" (δοκίμια, 1998), "Τέος Σαλαπασίδης. Μία παρουσίαση" (1999, στη σειρά "Εκ Νέου" την οποία και διευθύνει), "Από την ήττα στη σιωπή" (Δοκίμια, 2000), "Όψεις της σύγχρονης ποίησης. Δοκιμή πρώτη" (2003). Εμφανίστηκε στην πεζογραφία με το βιβλίο "Στο όνειρο πάντα η Πελοπόννησο" (Γαβριηλίδης, 2001), το οποίο μαζί με "Τα άλογα της Αρκαδίας" (Πόλις, 2002) και το "Ο Καρτέσιος στην Τρίπολη" (Πόλις, 2003), ανήκουν στον ανοικτό αφηγηματικό κύκλο "Το εμφύλιο σώμα".