Ο Μάθιου Άρνολντ (1822-1888), ένας από τους κορυφαίους Άγγλους ποιητές και κριτικούς του 19ου αιώνα, γεννήθηκε στο Λέιλαμ της Αγγλίας το 1822. Ήταν το μεγαλύτερο από τα εννέα παιδιά του Δρος Τόμας Άρνολντ, περίφημου παιδαγωγού. Σπούδασε στην Οξφόρδη και το 1851 έγινε επιθεωρητής δημόσιων σχολείων, λειτούργημα το οποίο άσκησε επί τρεις δεκαετίες. Καθιερώθηκε από νωρίς ως ποιητής και κριτικός, με απο-κορύφωμα την εκλογή του ως καθηγητή της Ποίησης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για δύο συναπτές πενταετείς θητείες (1857-1867). Πέθανε στο Λίβερπουλ το 1888. Στο ποιητικό του έργο περιλαμβάνονται οι συλλογές "The Strayed Reveller, and other Poems" (1849), "Empedocles on Etna, and other Poems" (1852), "New Poems" (1867), ενώ, εκτός από το "Κουλτούρα και αναρχία", κλασικά θεωρούνται τα δοκίμια του "The Function of the Criticism at the Present Time" (1888), "Friendship 's Garland" (1871), "Literature and Dogma" (1873) κ.ά.

Ο Γιώργος Ι. Μανιάτης διδάσκει πολιτική και ηθική θεωρία στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα αφορά στην Πολιτική και Ηθική Φιλοσοφία, την Αισθητική και την Ιστορία των Ιδεών. Μεταξύ άλλων έχει γράψει τα βιβλία: "Πολιτική και ηθική" και "Το προσωπείο και το πρόσωπο, ο Ρουσώ και η αναζήτηση της αυθεντικής επικοινωνίας".