Ο συγγραφέας Ζεάμι (1363-1443 μ.Χ.) είναι αυτός που καθιέρωσε το θεατρικό είδος Νο χαρίζοντάς του την αραχνοϋφαντη οριστική μορφή του. Υπήρξε ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης καθώς και λαμπρός θεωρητικός του θεάτρου. Από τα 200 περίπου έργα του ρεπερτορίου Νο αποδίδονται στον Ζεάμι περίπου τα μισά και ακριβώς αυτά είναι που τον αναδεικνύουν σε έναν από τους μεγαλύτερους δραματουργούς όχι μόνο της Ιαπωνίας αλλά και όλου του κόσμου σε όλες τις εποχές.

Ο Ερρίκος Σοφράς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στη Θεσσαλονίκη (ΑΠΘ). Δημοσίευσε ποιήματά του στο περιοδικό "Εκηβόλος". Μετέφρασε το "Φιλιατρό του πηγαδιού" του Ζεάμι (1992), "44 Ποιήματα και 3 Γράμματα" της Έμιλυ Ντίκινσον (2005), καθώς και τα "Απαγορευμένα ποιήματα" από τα "Άνθη του κακού" του Μπωντλαίρ (2009). (Ο Ζεάμι ανέβηκε στο θέατρο από την Ο. Λαζαρίδου, 1998, και τα "Γράμματα" από την Α. Κοκκίνου, 2000, σε σκηνοθ. Β. Ναχμία και Κ. Γιάνναρη αντίστοιχα.) Φρόντισε μεταφράσεις ποιημάτων του Βερλαίν στο βιβλίο "Νυχτερινή φαντασία" (1999)· εξέδωσε και σχολίασε την ποιητική σύνθεση του Ζ. Λορεντζάτου "Θαλάσσια ξύλα" (2005, 2006)· συμμετείχε στην ερευνητική ομάδα του τόμου "Ο Σεφέρης για νέους αναγνώστες" (2008). Εργάστηκε για χρόνια στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας του ΥΠΕΠΘ.