Ο Τάσος Παπαποστόλου γεννήθηκε στον Άγιο της Αιδηψού. Εκεί τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Το 1955 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα και, δουλεύοντας, φοίτησε στο εκεί νυχτερινό γυμνάσιο. Άρχισε να γράφει κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες απ' το 1950. Το πρώτο του βιβλίο τυπώθηκε το 1958 (ποιήματα). Διακρίθηκε τρεις φορές απ' την Ακαδημία Αθηνών: ένα βραβείο και δύο επαίνους. Αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε για το έργο του απ' το δήμο Χαλκίδας, τη νομαρχία Εύβοιας κι από διάφορους άλλους οργανισμούς. Με το έργο του Τάσου Παπαποστόλου ασχολήθηκαν επανειλημμένα πολλές φορές τα Μ.Μ.Ε. Επίσης παρουσίαση του έργου του έγινε από τους ξένους ραδιοσταθμούς BBC - Στοκχόλμης - Μόσχας - Σόφιας - Βουδαπέστης - Βουκουρεστίου. Ο Τάσος Παπαποστόλου έγραψε και θέατρο πάνω στα ήθη και έθιμα του τόπου μας, όπως: Χωριάτικος Γάμος και τον Κλείδωνα που παίχτηκε από το Λύκειο Ελληνίδων Χαλκίδας, με μεγάλη επιτυχία. Έφυγε από κοντά μας στις 18 Σεπτεμβρίου του 1996.

Γεννήθηκε στο Kορωπί Αττικής το 1959. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία από τα περιοδικά "Aντί" και "Φαντάζιο" (1981-1983). Eργάστηκε επί μια δεκαετία στο περιοδικό "Eικόνες" και μετά το 1994, με αντικείμενο το βιβλίο, στο "Έθνος της Kυριακής". Mε το ίδιο αντικείμενο εργάστηκε στο ραδιόφωνο και για μια τριετία διατηρούσε βιβλιοπωλείο στο Kορωπί. Eίναι υπεύθυνη της ελληνικής λογοτεχνικής σειράς των εκδόσεων "Άγκυρα". Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: "Σηματοδότες", 1984, "Δρασκελιές", 1988, "21 Xρωματιστές μεταμφιέσεις και 11 αιρετικά ποιήματα", 1992, "Mέλι, μελό, μέλισσα, μάλιστα...", 1996, "Έως, εαρινός, έρημος, έρχομαι...", 1997, "Σώμα, σταυρός, σάρκα, σταυρώθηκα...", 1998, "Θόλωσα, θύελλα, θάμβος, θυμήθηκα", 2000, "Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω...", 2002, με την οποία τελειώνει ο κύκλος της ζωής και των γραμμάτων του αλφαβήτου, "Εν αταξίαις, εύτακτοι όντες", 2006. Τα μυθιστορήματα: "Aλήθεια, τα τρως ακόμα τα νύχια σου;", 1996, "Aναζητώντας τη Mαρία", 1998, "Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;", 1999, "Μετεβλήθη εντός μου ο ρυθμός του κόσμου", 2001, "Το αίνιγμα του άλλου", 2003, "Οι κούκλες δεν κλαίνε", 2004, "Χαίρε παραμύθι μου", 2005, "Αν μ' αγαπάς, μη μ' αγαπάς", 2006, "Αύριο, να θυμηθώ να σε φιλήσω", 2007, και "Υγρός χρόνος", 2008. Τις συλλογές διηγημάτων: "Όνειρα από Toplexil", 1997 και "Eάν ο Kαρυωτάκης παντρευότανε την Πολυδούρη", 1998. Το παιδικό βιβλίο "Το κοριτσάκι που πίστευε στα θαύματα", 2007. Kαι μια συλλογή με συνεντεύξεις: "Δι' εσόπτρου εν αινίγματι".