Ο υπαρξιστής φιλόσοφος Soren Kierkegaard γεννήθηκε στις 5 Μαΐου 1813 στην Κοπεγχάγη. Ήταν το έβδομο παιδί του Michael Pedersen Kierkegaard, ενός εύπορου υφασματέμπορου, και της δεύτερης γυναίκας του, Anne Lund. Το 1830 εγγράφεται στη Θεολογική Σχολή. Εντρυφώντας στην αρχαία ελληνική γραμματεία γοητεύεται από τον Σωκράτη, τον οποίο έχει πλέον ως πρότυπο. Το 1837 γνωρίζει τη Regine Olsen. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο, μια κριτική σε νουβέλα του Hans Christian Andersen. Οι αλλεπάλληλες οικογενειακές τραγωδίες - η μητέρα του και πέντε από τα έξι αδέλφια του πεθαίνουν από αρρώστιες ή δυστυχήματα - τον ωθούν να αφιερώσει τη ζωή του στο "τι ακριβώς σημαίνει να είσαι χριστιανός στη σημερινή χριστιανοσύνη". Το 1841 ανακοινώνει στη Regine ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν, επειδή "λογοδοτεί σ' ένα ανώτερο δικαστήριο". Υποβάλλει στη Θεολογική Σχολή το διδακτορικό του με θέμα τη σωκρατική ειρωνεία. Το 1843 γράφει με ψευδώνυμο το "Είτε-Είτε", που σηματοδοτεί την αφετηρία του φιλοσοφικού του έργου. Ακολουθούν, με διαφορετικό πάντοτε ψευδώνυμο, τα: "Ημερολόγιο ενός γητευτή" (1842), "Επανάληψη" (1843), "Φόβος και τρόμος" (1843),"Φιλοσοφικά θρύμματα" (1844), "Έννοια της αγωνίας" (1844), "Πρόλογοι" (1844), "Στάδια στην πορεία της ζωής" (1845), "Δεκαοκτώ ευεργετικές ομιλίες 1843-1845" και "Τρεις ομιλίες για φανταστικές περιστάσεις" (1845). Η δεύτερη συγγραφική περίοδος όπου το επίθετο Kierkegaard αντικαθιστά πλέον τα ψευδώνυμα αρχίζει με τις "Ευεργετικές ομιλίες σε διάφορα πνεύματα" (1847). Ακούει για τον Δανό θεολόγο Adler, που καθαιρείται από την Εκκλησία, και γράφει το "Βιβλίο για τον Adler". Το 1847 δημοσιεύει τα "Έργα αγάπης", "αφιερωμένα σ' εκείνον τον ένα που με χαρά και ευγνωμοσύνη ονομάζω αναγνώστη μου". Ολοκληρώνει τις Χριστιανικές ομιλίες, που κυκλοφορούν το 1848, τον "πιο αποδοτικό χρόνο που έχω ζήσει ως συγγραφέας". Γράφει το "Ασθένεια προς θάνατον" (1849), που θεωρεί το πιο σημαντικό θρησκευτικό του έργο και την "Εξάσκηση στο χριστιανισμό" (1850). Το 1851 ακολουθούν τα εξής: "H άποψη για το έργο μου ως συγγραφέα", "Δύο ομιλίες για τη θεία κοινωνία της Παρασκευής" και "H αυτοκριτική που συνιστάται για τη σύγχρονη εποχή". Τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του ο Kierkegaard βάλλει κατά του εκκλησιαστικού κατεστημένου μέσα από μια έντονα επικριτική αρθρογραφία στην εφημερίδα "Πατρίς" και στο δεκαπενθήμερο φυλλάδιο "Στιγμή", το οποίο συντάσσει εξ ολοκλήρου. Πεθαίνει στις 11 Νοεμβρίου 1855, στα σαράντα δύο του χρόνια.

Η Μερόπη Ν. Σπυροπούλου γεννήθηκε το 1939 και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο Θηλέων και σπούδασε Οδοντιατρική στα Πανεπιστήμια Αλεξανδρείας και Αθηνών. Το 1972, αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Οδοντιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1976, μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Michigan των ΗΠΑ, απέκτησε ειδικότητα και Master of Science στην Ορθοδοντική. Το 1978, αναγορεύθηκε Yφηγήτρια της Ορθοδοντικής. Το 1980, εξελέγη Τακτική Καθηγήτρια και Διευθύντρια της Έδρας της Ορθοδοντικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε επί 26 χρόνια. Το 2006, μετά από την αποχώρησή της από την ενεργό υπηρεσία, της απενεμήθη ο τίτλος της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει προσκληθεί και διδάξει σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης και διετέλεσε Επισκέπτρια Καθηγήτρια των Πανεπιστημίων Karolinska της Σουηδίας, Μichigan και Saint Louis των ΗΠΑ. Έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς και ελληνικές επιστημονικές διακρίσεις. Συγχρόνως με την επιστημονική της δραστηριότητα, έχει επιδείξει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοινά. Έχει διατελέσει Βουλευτής Επικρατείας. Είναι μέλος πολλών Πολιτιστικών Οργανώσεων και μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, του Ομίλου Φίλων Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας και της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει δώσει περισσότερες από 400 διαλέξεις, σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, ως προσκεκλημένη ομιλήτρια διαφόρων πολιτιστικών σωματείων, διδάσκει σε Σχολές Γονέων καί αρθρογραφεί σε διάφορα έντυπα για θέματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικού Προβληματισμού. Επί σειρά ετών, είναι τακτική συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς καί των περιοδικών "Πειραϊκή Εκκλησία" και "Ευθύνη". Είναι παντρεμένη με τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκο Δ. Σπυρόπουλο και έχουν δύο γιους.