O Igino Ugo Tarchetti είναι μια αινιγματική φυσιογνωμία του 19ου αιώνα που ακόμα και η ημερομηνία γέννησής του καλύπτεται από μυστήριο. Γεννήθηκε στο S. Salvatore Monferrato 29 Ιουνίου 1939 ή 1841. Από παιδί ακόμα εκδήλωσε έντονη τάση προς τη μοναχική ζωή και τη μισανθρωπία. Λάτρευε τα ζώα και συνήθιζε στους περιπάτους του να κουβαλάει στις πλάτες του ένα άσπρο ποντικάκι, πρώτη εκδήλωση της έμφυτης τάσης του προς την εκκεντρικότητα. Διετέλεσε υπάλληλος στη στρατιωτική επιμελητεία στην Πάρμα. Δεν μπόρεσε όμως ν' ανεχτεί τη στρατιωτική πειθαρχία και το 1864 πήρε διαθεσιμότητα για λόγους υγείας. Την ίδια περίοδο ιδρύει στο Μιλάνο έναν λογοτεχνικό κύκλο μαζί με τους Rosseti, Faldella και Farina, στον οποίο κάθε μέλος έπρεπε να έχει ένα ψευδώνυμο που να ταιριάζει με την προσωπικότητά του. Στον Igino λοιπόν δίνεται το ψευδώνυμο Ugo -καθαρός υπαινιγμός στο Foscolo γιατί του έμοιαζε αλλά και γιατί το αγαπημένο του ανάγνωσμα ήταν ο "Ortis" του Foscolo (μαζί με τα φανταστικά διηγήματα του Edgal Alan Poe). Αρχίζει έτσι η σύντομη και δύσκολη εποχή της Scapigliatura, η οποία εκτός από λογοτεχνικό κίνημα της εποχής 1860-1890, ήταν και φαινόμενο αστικού αναρχισμού και γι' αυτό κι εξέφραζε την ψυχή των επαναστατημένων Ιταλών διανοούμενων της εποχής. O Tarchetti γράφει με φρενήρη ρυθμό, συνεργάζεται με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής κι επιχειρεί εφήμερες εκδοτικές πρωτοβουλίες. Έκανε ζωή ασταθή περνώντας από περιόδους αθλιότητας σε περιόδους έντονης μποέμικης ζωής και πέθανε στις 25 Μαρτίου 1869, χτυπημένος από τη φυματίωση, στο Μιλάνο. Η συλλογή "Φανταστικά διηγήματα" εκδίδεται το 1869 από τον εκδότη Treves αμέσως μετά το θάνατο του συγγραφέα και περιλαμβάνει πέντε διηγήματα που διαπραγματεύονται ασυνήθιστες πλευρές της πνευματικής πραγματικότητας: το βάσκαμα ("Οι Μοιραίοι"), τη μετεμψύχωση ("Οι θρύλοι του μαύρου κάστρου") και ("Το πνεύμα στη βατομουριά"), την τρέλα ("Το γράμμα U") και τον πνευματικό ("Ένα κόκαλο νεκρού").