Ο Ούγκο Ιριάρτ, αυτός ο απαράμιλλος τεχνίτης της φαντασίας, είναι μυθιστοριογράφος, δραματουργός, δοκιμιογράφος, θεατρικός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στην πόλη του Μεξικό το 1942. Το 1972 του απονεμήθηκε το Βραβείο Χαβιέρ Βιγιαουρούτια για το έργο του Γκαλαόρ, το πρώτο του μυθιστόρημα, το οποίο, σύμφωνα με την κριτική επιτροπή, είναι "το καλύτερο ιπποτικό μυθιστόρημα του 20ού αιώνα". Αυτό το παρθενικό αφήγημα το ακολούθησαν τα έργα: Τα τετράδια του Γκόφα και Η καταστροφή όλων των πραγμάτων. Ο Ιριάρτ έχει γράψει περισσότερα από δώδεκα δραματικά έργα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα εξής: Γυναικομαχία, Εκάβη, η σκύλα, Οικειότητα και Κεχριμπάρι. Κάποια από αυτά έχουν μεταφερθεί και στον κινηματογράφο. Τα δοκίμιά του ανήκουν στα κορυφαία έργα της σύγχρονης μεξικανικής λογοτεχνίας: Πραγματεία περί των ιστών της αράχνης, Περί της φύσεως των ονείρων και, από τις εκδόσεις Tusquets, Τα δόντια ήταν το πιάνο. Το εικαστικό του έργο έχει εκτεθεί σε διάφορες πόλεις του Μεξικού.

Η Βασιλική Κνήτου γεννήθηκε το 1971 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Ιστορικού - Αρχαιολογικού Αθηνών και φοιτήτρια του Προγράμματος Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάζεται ως φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το "Να φεύγει η σκόνη κι ο καιρός" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και έχει κερδίσει θετικές εντυπώσεις. Κριτικοί λογοτεχνίας το έχουν χαρακτηρίσει άρτιο από λογοτεχνικής άποψης, με ασυνήθιστα ευρήματα και καλοπλεγμένη πλοκή, που παραπέμπει στην παλιά ρωσική λογοτεχνία. Πρόκειται για μια ταλαντούχα και πολλά υποσχόμενη συγγραφέα.