Το βιβλίο εξετάζει τη διαμφισβητούμενη νομική φύση και λειτουργία της εκδοτικής σύμβασης στις συναλλαγές. Η εκδοτική σύμβαση, καίτοι αποτελεί τον παλαιότερο και πιο σημαντικό τρόπο οικονομικής αξιοποίησης πνευματικών έργων, δεν ρυθμίζεται ειδικά στην ελληνική έννομη τάξη ούτε έχει τύχει εκτενούς θεωρητικής και νομολογιακής επεξεργασίας στη χώρα μας. Έτσι το σύγγραμμα έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία, ενόψει μάλιστα και του γεγονότος ότι οι συμβάσεις εκμετάλλευσης αποτελούν τη «σπονδυλική στήλη» του σύγχρονου δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας. Το βιβλίο αποτελείται από μία σύντομη εισαγωγή και δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος επιχειρείται η ένταξη της «αρρύθμιστης» εκδοτικής σύμβασης στο σύστημα του ιδιωτικού δικαίου, με στόχο τον προσδιορισμό του κατάλληλού της ρυθμιστικού πλαισίου. Για το σκοπό αυτό η εκδοτική σύμβαση εξετάζει καταρχήν ως ειδική σύμβαση εκμετάλλευσης του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας (ν. 2121/1993) και στη συνέχεια προσεγγίζεται από την σκοπιά του ενοχικού δικαίου.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου αναλύεται η λειτουργία της εκδοτικής σύμβασης, μέσα από τη διερεύνηση των κυρίων και των παρεπόμενων υποχρεώσεων των συμβαλλόμενων. Στον αντίποδα των κύριων υποχρεώσεων του δημιουργού να μεταβιβάσει στον εκδότη τις περιουσιακές εξουσίες αναπαραγωγής και διανομής του έργου στο κοινό και να του παραχωρήσει τη χρήση του υλικού φορέα του υπό έκδοση έργου βρίσκονται οι κύριες υποχρεώσεις του εκδότη να προβεί στη συμφωνημένη έκδοση και να καταβάλει στο δημιουργό τη νόμιμη ή συμφωνημένη αμοιβή του. Οι κύριες υποχρεώσεις των μερών συμπληρώνονται από σειρά παρεπόμενων υποχρεώσεων, οι οποίες στην πλειονότητά τους αποτελούν εξειδίκευση της αρχής της καλής πίστης (ΑΚ 288), όπως η υποχρέωση «επικαιροποίησης» του έργου, η υποχρέωση παράλειψης ανταγωνιστικών πράξεων, η υποχρέωση διαφήμισης, η υποχρέωση λογοδοσίας και παροχής πληροφοριών στο δημιουργό σχετικά με την πορεία της έκδοσης κλπ.
Το βιβλίο κλείνει με ένα σύντομο επίμετρο, όπου διατυπώνονται τα τελικά συμπεράσματα και διαπιστώνεται η ανάγκη πρόσθεσης νομοθετικής επέμβασης, με στόχο τη συστηματική και ολοκληρωμένη ρύθμιση της εκδοτικής σύμβασης.