Ο ιστορικός Άλιστερ Τόμσον, με τη χρήση πληροφορικού υλικού και άξονα τις "βιογραφίες μνήμης" τριών παλαιμάχων του ANZAC (Australian and New Zealand Army Corps), επιχειρεί να επανα-αφηγηθεί τη μαζική εθελοντική συμμετοχή των Αυστραλών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, διερευνώντας τους τρόπους με τους οποίους οι Ανζακίτες συνέθεσαν τις αναμνήσεις τους από τον πόλεμο σε σχέση με το θρύλο του ANZAC. Παρακολουθεί τις δαιδαλώδεις διαδρομές συγκρότησης και επανα-συγκρότησης του μύθου του ANZAC και μελετά, μέσα από τις αφηγήσεις των Ανζακιτών, την επίδραση που άσκησε πάνω τους η εμπειρία της συντριβής στην Καλλίπολη και των μαχών στο Δυτικό Μέτωπο, τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν μετά την επιστροφή τους στην πατρίδα, τον πόνο και την απογοήτευση κατά την επανένταξή τους. Εξετάζει τις σχέσεις που καθορίζουν την ταυτότητα του Ανζακίτη ως σύνθετη διαδικασία εμπειριών, προσωπικών αναμνήσεων και δημόσιου θρύλου, για να οδηγηθεί στη διατύπωση των λόγων και των τρόπων μέσα από τους οποίους οι Αυστραλοί έφτασαν στην κατασκευή του εθνικού μύθου και των ανδρικών εθνικών τους ταυτοτήτων.
Ο Άλιστερ Τόμσον, στην προσπάθειά του να επανα-διατυπώσει την ιστορία της περιόδου και το περιεχόμενο του θρύλου του Ανζακίτη, εξετάζει τις διαφορετικές προσλήψεις της μνήμης, ανιχνεύει όλες τις πηγές που θα μπορούσαν να φωτίσουν τις διαδικασίες κατασκευής των ταυτοτήτων και διερευνά τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ προσωπικών εμπειριών από τον πόλεμο, δημόσιου θρύλου, ατομικών και συλλογικών ταυτοτήτων των Ανζακιτών.