O Νικολό Αμανίτι γεννήθηκε στη Ρώμη το 1966. Θεωρείται ο σημαντικότερος Ιταλός συγγραφέας της γενιάς του και το μυθιστόρημα του "Εγώ δεν φοβάμαι" μια από τις εμπορικότερες επιτυχίες της σύγχρονης ιταλικής λογοτεχνίας (πούλησε μόνο στην Ιταλία πάνω από 800.000 αντίτυπα). Το πρώτο του βιβλίο ήταν το μυθιστόρημα "Brancie" (1994). Ακολούθησαν το δοκίμιο "Nel nome del figlio", που έγραψε με τον πατέρα του Μάσιμο, και η συλλογή διηγημάτων "Fango" (Λάσπη, εκδόσεις Καστανιώτη 2000), που τον έκανε ευρύτερα γνωστό. Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν επίσης στις ανθολογίες "Gioventu cannibale" (1966) και "Tutti i denti del mostro sono perfetti" (1997). Με το μυθιστόρημα "Ti prendo e ti porto via" (Θα σε πάρω να φύγουμε), που κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1999, ο Αμανίτι γνώρισε τη μεγάλη αποδοχή κοινού και κριτικής. Το 2001 κυκλοφόρησε, επίσης με μεγάλη επιτυχία, το μυθιστόρημα "Io non ho paura". Το μυθιστόρημά του "Με τις ευλογίες του Θεού" (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, 2008) τιμήθηκε το 2007 με την εγκυρότερη λογοτεχνική διάκριση της πατρίδας του, το Βραβείο Στρέγκα.

Ο Αλέξανδρος Μ. Ασωνίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Φοίτησε στη Νομική Αθηνών, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Ασχολείται με τη μετάφραση Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Ψευδοκαλλισθένους: "Αλεξάνδρου Βίος", Πολυαίνου: "Στρατηγήματα", α’ και β’ τόμος). Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Η συνείδηση της αιωνιότητας", "Λάλον ύδωρ" και "Γειά σου, τηλεόραση!". (φωτογραφία: Μάνος Χατζηκωνσταντής)

Ο Άρτουρ Γιαπέν γεννήθηκε το 1956. Έχοντας δουλέψει για χρόνια ως ηθοποιός και τραγουδιστής της όπερας, έκανε το συγγραφικό του ντεμπούτο το 1996 με τις "Μαγωνικές Ιστορίες". Έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του "Ο μαύρος με τη λευκή καρδιά" (1997), το οποίο έλαβε αμέτρητες τιμητικές διακρίσεις στην Ολλανδία και μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Ακολούθησαν η συλλογή διηγημάτων "Ο τέταρτος τοίχος" (1998) και το μυθιστόρημα "Το όνειρο του λιονταριού" (2002).

Η Λένα Διβάνη γεννήθηκε το 1955 στον Βόλο και είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας της Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Σχολή Αθηνών. Εκτός από τις ιστορικές μελέτες της, έχει δημοσιεύσει μία συλλογή διηγημάτων ("Γιατί δεν μιλάς για μένα;" Νεφέλη, 1995, Βραβείο Μαρία Ράλλη για πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς) και τέσσερα μυθιστορήματα ("Οι γυναίκες της ζωής της", Καστανιώτης, 1997, που έχει μεταφερθεί στην τηλεόραση από την ΕΤ1, "Εργαζόμενο αγόρι", Καστανιώτης, 2000, "Ενικός αριθμός", Καστανιώτης, 2002, "Ψέματα. Η αλήθεια είναι...", Καστανιώτης, 2005). Το πρώτο της μυθιστόρημα έχει μεταφραστεί στα ισπανικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο "Alfaguara Global" και στα ιταλικά από τον εκδοτικό οίκο "Crocetti". Διηγήματά της έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά και τα πολωνικά. Επίσης, έχει εκδώσει τέσσερα βιβλία για παιδιά και έναν τόμο με τα θεατρικά της έργα που παίχτηκαν στο "Τρένο στο Ρουφ" και στην "Πειραματική Σκηνή Τέχνης", στη Θεσσαλονίκη. Συνεργάστηκε με το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού σε θέματα ομογένειας. Θήτευσε ως αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Έργων Λόγου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και μέλος του ΔΣ της ΕΡΤ.

Ο Έτγκαρ Κέρετ γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ το 1967. Είναι αναμφίβολα ο πιο δημοφιλής συγγραφέας της νέας γενιάς. O κριτικός Νισίμ Καλντερόν έγραψε ότι ο Κέρετ είναι "ο Άμος Oζ της γενιάς του". Διδάσκει στην Κινηματογραφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ και μέχρι σήμερα έχει γυρίσει πάνω από 50 ταινίες μικρού μήκους βασισμένες στις ιστορίες του. Το βιβλίο του "Missing Kissinger" έχει συμπεριληφθεί ανάμεσα στα σημαντικότερα ισραηλινά βιβλία όλων των εποχών και του χάρισε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Oι μεταφράσεις των βιβλίων του ανά τον κόσμο παίρνουν διθυραμβικές κριτικές.

Ο Χουάν Μανουέλ δε Πράδα γεννήθηκε το 1970. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Θαμόρα και τώρα ζει στη Σαλαμάνκα. Αν και είναι πτυχιούχος Νομικής, μοναδική του επαγγελματική ενασχόληση υπήρξε η λογοτεχνία. Τακτικός συνεργάτης σε εφημερίδες, έχει καλλιεργήσει την αφήγηση, την κριτική και τη μετάφραση και έχει τιμηθεί στη διάρκεια της καριέρας του με πολυάριθμα λογοτεχνικά βραβεία. Το "Αιδοία" του χάρισε παγκόσμια φήμη που εδραιώθηκε με τα επόμενα βιβλία του, El Silencio del Patinador (H σιωπή του πατινέρ, 1995), Las mascaras del heroe (Οι μάσκες του ήρωα, 1996) και La tempestad (Η θύελλα, 1997).

Ο Πάβελ Κόχουτ, γεννημένος στην Πράγα το 1928, θεωρείται ένας από τους γνωστότερους συγγραφείς της Τσεχίας. Πρώην στέλεχος του Κ.Κ. Τσεχοσλοβακίας, από τους πρωτεργάτες της Άνοιξης της Πράγας το 1968 και ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της κίνησης "Χάρτα 77", ζει από το 1979 στη Δύση. Υπήκοος της Αυστρίας από το 1980, ο Κόχουτ έχει συνδέσει το όνομά του, εκτός των άλλων, με το φημισμένο Burgtheater της Βιέννης. 'Έχει εκδώσει πολλά θεατρικά έργα, ενώ τα μυθιστορήματά του "Ένας θηλυκός δήμιος" και "Η γυναίκα μου και ο άντρας της" έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Ο Αντόνιο Σκάρμετα γεννήθηκε το 1940 στη Χιλή. Σπούδασε φιλοσοφία και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, και τέχνες στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Το πρώτο του βιβλίο, μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο "El entusiasmo" ("Ο ενθουσιασμός") κυκλοφόρησε το 1967. Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων "Desnudo en el tejado" ("Γυμνός στην σκεπή", 1973), "Tiro Libre" ("Ελεύθερη βολή", 1973), "El ciclista de San Cristobal" ("O ποδηλάτης του Σαν Κριστόβαλ", 1973), "Novios y solitarios" ("Γαμπροί και μοναχικοί", 1975). Ακολουθούν τα μυθιστορήματα "Sone que la nieve ardua" ("Ονειρεύτηκα ότι το χιόνι έκαιγε", 1975), "No paso nada" ("Δεν έγινε τίποτα", 1980), "La insurreccion" ("Η εξέγερση", 1982) και "El cantero de Neruda" ("Ο ταχυδρόμος του Νερούντα", 1985), μυθιστόρημα που γυρίστηκε σε ταινία και τον έκανε διάσημο σ' όλο τον κόσμο. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Match ball" (1989), "La boda del poeta" ("O γάμος του ποιητή", 1999) και "La chica del trombon" ("Το κορίτσι με το τρομπόνι", 2001). Τα τελευταία χρόνια ζει στο Παρίσι ως πρεσβευτής της χώρας του, στην ίδια δηλαδή θέση που είχε ο φίλος του Πάμπλο Νερούντα πριν το πραξικόπημα κατά του προέδρου Αλιέντε.

Ο Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και ζει πάντα. Έχει γράψει πολλά θεατρικά έργα, που έχουν παιχτεί κυρίως στο Θέατρο Τέχνης με μεγάλη επιτυχία. Έχει γράψει διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια. Επίσης έχει σκηνοθετήσει όλα του τα θεατρικά έργα, στη σκηνή, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο.

Ο ΄Ινγκο Σούλτσε γεννήθηκε το 1962 στη Δρέσδη και σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ιένα. Στη συνέχεια εργάστηκε σε εφημερίδα και στο Δημοτικό θέατρο του Άλτενμπουργκ. Η παραμονή του για έξι μήνες στην Αγία Πετρούπολη τον οδήγησε να γράψει το πρώτο του βιβλίο, "33 Στιγμές ευτυχίας" (1995), το οποίο τον έκανε αμέσως γνωστό και βραβεύτηκε με τα βραβεία Άλφρεντ Ντέμπλιν, Ερνστ Bίλνερ, στο πλαίσιο του διαγωνισμού Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, καθώς και με το βραβείο Ασπέκτε. Το δεύτερο βιβλίο του, με τίτλο "Απλές ιστορίες" (1998), γνώρισε επίσης μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ζει στο Βερολίνο.

Η Φεριντέ Τσιτσέκογλου γεννήθηκε στην Άγκυρα το 1951. Σπούδασε στις ΗΠΑ και μετά την επιστροφή της στην Τουρκία φυλακίστηκε για τέσσερα χρόνια, ως το 1984, από τη δικτατορία του Εβρέν. Η παραμονή της στη φυλακή την ενέπνευσε να γράψει το πρώτο της μυθιστόρημα, "Μην πυροβολείτε το χαρταετό", που γυρίστηκε ταινία και πήρε βραβείο σεναρίου στην Τουρκία και στις Κάννες. Από τότε έχει γράψει πολλά σενάρια. Η ταινία το "Ταξίδι της ελπίδας" πήρε το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας το 1991. "Η άλλη μεριά του νερού", που έχει γίνει επίσης ταινία, πήρε το βραβείο ΙΠΕΚΤΣΙ.

Ο Μισέλ Φέιμπερ γεννήθηκε στη Χάγη της Ολλανδίας το 1960, μεγάλωσε και τελείωσε το πανεπιστήμιο στην Αυστραλία και σήμερα ζει με την οικογένειά του στην ορεινή Σκοτία, που τον "υιοθέτησε" λογοτεχνικά. Το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Some Rain Must Fall" (1998), κέρδισε το βραβείο του Συμβουλίου Τεχνών της Σκοτίας καθώς και το βραβείο Saltire για το καλύτερο βιβλίο της χρονιάς το 1999. Είναι όμως με το μυθιστόρημά του "Under the Skin" ("Κάτω από το δέρμα") που ο Φέιμπερ έγινε γνωστός σε κοινό και κριτικούς, κέρδισε υποψηφιότητα για το βραβείο Whitbread και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Ακολούθησαν οι δύο νουβέλες "The Hundred and Ninety-Nine Steps" (2001) και "The Courage Consort" (2002), που στη Βρετανία εκδόθηκαν σε διαφορετικές εκδόσεις και στην ελληνική έκδοση συγκεντρώθηκαν κάτω από το γενικό τίτλο "Η γυναίκα και το φάντασμα". Έχει γράψει, επίσης, το πολυσέλιδο μυθιστόρημα "The Crimson Petal and the White", 2002 (ελλ. έκδ. "Το άλικο και το λευκό"), τις συλλογές διηγημάτων "The Fahrenheit Twins", 2005 (ελλ. έκδ. "Τα δίδυμα Φαρενάιτ") και "The Apple: Crimson Petal Stories", 2006 (ελλ. έκδ. "Το μήλο"), και το μυθιστόρημα "The Fire Gospel", 2008. To 2011 το μυθιστόρημα "Το άλικο και το λευκό" διασκευάστηκε σε τέσσερα επεισόδια για την τηλεόραση του BBC. To 2012 το ψυχολογικό θρίλερ "Κάτω από το δέρμα" μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον βρετανό σκηνοθέτη Jonathan Glazer, με τη Σκάρλετ Γιόχανσον στον βασικό ρόλο (η πρώτη προβολή της ταινίας έχει προγραματιστεί για το 2013).

Ο Άρης Φιορέτος γεννήθηκε στο Γκέτεμποργκ το 1960 από πατέρα Έλληνα και μητέρα Αυστριακή. Στο σπίτι έμαθε πρώτα τα γερμανικά και ύστερα τα ελληνικά. Σπούδασε Ιστορία της Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Γέιλ των ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης. Εργάστηκε ως μεταφραστής, ως επιμελητής κειμένων και ως αρθρογράφος για διάφορα σουηδικά περιοδικά. Ως συγγραφέας έκανε την εμφάνισή του το 1991 με τα πεζοτράγουδα "Delandets bok" και τα δοκίμια "Det kritiska ogonblicket: Holderlin, Benjamin, Celan". Ακολούθησαν τα δοκίμια "Den gra boken" (1994), "En bok om fantomer" (1996) και μια συλλογή από νουβέλες με τίτλο "Vanitasrutinerna" (1998).Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του "Στοκχόλμη νουάρ" (μτφρ. Γρηγόρης Κονδύλης, 2002) και "Η αλήθεια για τον Σάσα Κνις" (μτφρ. Άννα Παπακωνσταντίνου, 2006). Επίσης υπήρξε ένας από τους 13 συγγραφείς που συνέγραψαν το "Global Novel" (2003).

Πίσω από το γυναικείο ψευδώνυμο Γιασμίνα Χάντρα κρύβεται ο συγγραφέας Μοχάμεντ Μουλεσεχούλ. Γεννήθηκε το 1955 στην Αλγερία και σε ηλικία εννέα χρόνων μπήκε σε στρατιωτική σχολή. Αρχίζει να δημοσιεύει λογοτεχνικά κείμενα το 1984, ενώ έχει ήδη γίνει αξιωματικός. Η δυσπιστία με την οποία το στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας του αντιμετωπίζει έναν στρατιωτικό λογοτέχνη αλλά κυρίως ο εμφύλιος πόλεμος στην Αλγερία τον αναγκάζει να περάσει, ως λογοτέχνης, στην πιο βαθιά παρανομία και να χρησιμοποιήσει ένα γυναικείο ψευδώνυμο. Έγινε γνωστός από μια σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με ήρωα τον επιθεωρητή "Λομπ". Δημοσιεύοντας πλέον με το όνομα Γιασμίνα Χάντρα, θα γίνει πασίγνωστος στη Γαλλία, με τα βιβλία: "Morituri" (1997), "Double blanc" (1997), "L' automne des Chimeres" (1998) και "La dingue au bistouri" (1990-1999). Ακολουθούν τα μυθιστορήματα: "Les agneaux de Seigneur" (1998), "Α quoi revent les loups" (1999, "Τι ονειρεύονται οι λύκοι", μτφρ. Μαρίνα Μέντζου, εκδ. Καστανιώτη 2000), τα αυτοβιογραφικά "L' ecrivain" (2001) και "L' imposture de mots", η νουβέλα "Cousin K" και η πιο πρόσφατη μυθιστορηματική τριλογία "Les Hirondelles de Kaboul", "L'attentat" (Prix des libraires, 2006) και "Les sirenes de Bagdad" (2006). Την αληθινή του ταυτότητα ο Μουλεσεχούλ αποκάλυψε στο γαλλικό Τύπο τον Ιανουάριο του 2001, όταν παραιτήθηκε από τον στρατό. Έχει μεταφραστεί σε 39 γλώσσες και δύο από τα μυθιστορήματά του πρόκειται σύντομα να μεταφερθούν στη μεγάλη οθόνη.

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965 και σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννέα χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Πλέον κατοικεί στη Λευκάδα με τη σύζυγό του και με τα δυο τους παιδιά, και περνά μεγάλα διαστήματα στο Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ήπειρο. Εργάζεται ως μεταφραστής λογοτεχνίας από τα αγγλικά και τα γαλλικά. (έχοντας μεταφράσει αρκετά έργα των Ernest Hemingway, Truman Capote, Ray Bradbury, Saul Bellow, Richard Powers, Michel Faber, Antoine de Saint-Exupery, Martin Amis, κ.ά.). Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Η θλίψη στα μάτια του ποντικού", Οδυσσέας 1996, "Η Ιουλία είχε ένα πόδι", Οδυσσέας 1998, "Ιστορίες για μικροσκοπικά και γιγαντιαία πλάσματα", Οξύ 2000, "Το τέρας και ο έρωτας", Εστία 2002, "Η μαγική εκδρομή", Εστία 2005, "Ο Μάρκος και η περίεργη εφεύρεση του καθηγητή Στρφτ", Καστανιώτης 2005, "Το τέλος του ταξιδιού", Εστία 2006, "Η άδεια καρέκλα", Καστανιώτης 2007, "Το καρναβάλι των θαυμάτων και των τεράτων", Φίλιππος Νάκας, "Chroma Musika" 2008.

H Iνώ Mπαλτά (βαν Nτάικ το πατρικό της) είναι Oλλανδέζα, αλλά γράφει στα ελληνικά. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Mπρέντα της Oλλανδίας. Σπούδασε μετάφραση στην Eλβετία, όπου γνώρισε τον Έλληνα σύζυγό της. Aπό το 1969 ζει κι εργάζεται στην Eλλάδα ως μεταφράστρια. Mιλάει αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ισπανικά. Άρχισε να γράφει στα ελληνικά από το 1985. Tο διήγημά της "Eκτός των τειχών" έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό "Pεύματα". "Ο μακρύς χειμώνας του έρωτα" είναι το δεύτερο βιβλίο της.

Ο Χρήστος Παππάς γεννήθηκε το 1947. Σπούδασε στη Γερμανία, στην Αυστρία και στη Σουηδία, δημοσιολογία, κοινωνιολογία, πολιτικές επιστήμες, εθνική οικονομία, κινηματογραφολογία και γλώσσες. Είναι πτυχιούχος της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης και ανήκει στο επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό του Τμήματος Κλασσικών Γλωσσών του Πανεπιστημίου. Εργάστηκε πολλά χρόνια ως ρεπόρτερ, συντάκτης στη Σουηδική Ραδιοφωνία και τηλεόραση, όπου μεταξύ άλλων έκανε ως ανεξάρτητος παραγωγός και πολλά ντοκιμαντέρ. Επίσης, εργάσθηκε ως αρθρογράφος-σχολιογράφος σε ελληνικές εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ακόμη διετέλεσε βοηθός υπέυθυνος τύπου της Πρεσβείας της Σουηδίας στην Ελλάδα. Μετέφρασε ελληνική ποίηση και μυθολογία, καθώς επίσης τουριστικούς οδηγούς στα σουηδικά.

Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης γεννήθηκε το 1952 στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το 1969 φεύγει για σπουδές στην Ιταλία. Παίρνει το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ρώμης το 1978. Δουλεύει στην Αθήνα ως αρχιτέκτονας μέχρι το 1982. Την ίδια περίοδο αρχίζει να μεταφράζει από την ιταλική γλώσσα, στην αρχή δοκίμια και στη συνέχεια λογοτεχνικά έργα. Το 1983 αρχίζει να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο περιοδικό "Ένα". Στη συνέχεια εργάστηκε ως διευθυντής σε διάφορα περιοδικά μαζικής κυκλοφορίας. Η δημοσιογραφική του ενασχόληση συνεχίζεται μέχρι σήμερα στην εφημερίδα "Αυγή", στην οποία υπογράφει κάθε Κυριακή μια ολόκληρη σελίδα με τον τίτλο "Περιδιαβάζοντας". Από το 1998 εργάζεται ως Διευθυντής του τμήματος Ξένης Λογοτεχνίας στις Εκδόσεις "Καστανιώτη". Το 1999 δημοσίευσε μαζί με τον Αντόνιο Ταμπούκι το βιβλίο΄"Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (Άγρα). Από το 2000 διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στο ΕΚΕΜΕΛ πρακτική μετάφρασης. Το 2003 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Ξένης Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Το 2004 το Ιταλικό Κράτος, τιμώντας τον για τις προσπάθειές του για την εξάπλωση της ιταλικής κουλτούρας, του απένειμε τον τίτλο του Ιππότη Εργασίας.