Ο Heinz Heimsoeth (1886-1975) σπούδασε φιλοσοφία στο Βερολίνο με τους Βίλχελμ Ντίλταϋ και Έρνστ Κασσίρερ, στο Μαρβούργο με τους Χέρμαν Κοέν καί Πάουλ Νάτορπ και στο Παρίσι με τον Ανρί Μπερξόν. Δίδαξε στα πανεπιστήμια του Μαρβούργου, της Καινιξβέργης και της Κολωνίας. Η ιστορικοφιλοσοφική του εργασία αποτελεί επιφανές δείγμα της παράδοσης της Problemgeschichte. Σημαντικότερα έργα του: "Metaphysik der Neuzeit" (1929)· "Metaphysische Voraussetzungen und Antriebe in Nietzsches "Immoralismus"" (1955)· "Transzendentale Dialektik: Ein Kommentar zu Kants Kritik der reinen Vernunft", 4 τόμοι (1966-1971). Στα ελληνικά κυκλοφορεί το "Εγχειρίδιο Ιστορίας της Φιλοσοφίας" (3 τόμοι, μτφ. Ν. Μ. Σκουτερόπουλος, ΜΙΕΤ 1980) που συνέγραψε με τον Β. Βίντελμπαντ.

Ο Ν.Μ. Σκουτερόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε κλασική φιλο- λογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Γκαίτινγκεν και Τύμπινγκεν. Έχει μετα φράσει και παρουσιάσει με εισαγωγές και ερμηνευτικά σημειώματα την Πολι- τεία του Πλάτωνα και την Ιστορία του Θουκυδίδη (για την οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης). Εκτός από τον Φαίδρο, έχει επίσης μεταφράσει τους παρακάτω πλατωνικούς διαλόγους: Λύσις (1981), Ευθύφρων (1982), Ευθύδημος (1987), Ιππίας ελάττων (1995), Ίων (2002). Άλλα αρχαιογνωστικά έργα του: Η αρχαία Σο- φιστική: Τα σωζόμενα αποσπάσματα (1991), Οι αρχαίοι Κυνικοί: Αποσπάσματα και μαρτυρίες (1998), Επικτήτου, Εγχειρίδιον (1993), Επικούρου, Επιστολή προς Μενοικέα (1994), Μάρκου Αυρηλίου, Τα εις εαυτόν (επιλογή, 1996). Έχει ακόμα με- ταφράσει φιλοσοφικά και άλλα κείμενα των Γκαίτε, Σοπενάουερ, Νίτσε, Χούσσερλ, Βίντελμπαντ, Χάινε, Βίνκελμαν κ.ά. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.