Η Jacqueline de Romilly (1913 - 2010) υπήρξε μια εξέχουσα ελληνίστρια της εποχής μας με διεθνή αναγνώριση. Ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Καρπός αυτής της αφοσίωσης είναι περισσότερα από είκοσι βιβλία για τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά κείμενα. Το κύριο όμως αντικείμενο των μελετών της ήταν ο Θουκυδίδης, στον οποίον, εκτός από τη μετάφραση του έργου του, αφιέρωσε πολλές μελέτες, οι οποίες την ανέδειξαν σε διεθνές επίπεδο. Η ζωή της ήταν μια αδιάκοπη σειρά συγγραφής και διδασκαλίας. Ήταν ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και επί σειρά ετών, υπήρξε η πρώτη γυναίκα που δίδαξε στο College de France. Έγινε μέλος της Academie des Inscriptions et Belles Lettres. Επιστέγασμα όλων, η εκλογή της, το 1989, στη Γαλλική Ακαδημία. Η αδιάκοπη προσφορά της στα ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 με προεδρικό διάταγμα η Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα. Πέθανε στις 19 Δεκεμβρίου 2010, σε ηλικία 97 ετών. Η Ελέν Καρέρ ντ' Ενκός, ισόβια γραμματέας της Γαλλικής Ακαδημίας, δήλωσε για το θάνατό της: "Είναι μια μεγάλη απώλεια για τη χώρα μας. Ήταν μια γυναίκα που αφιέρωσε όλη τη ζωή της στην ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό γιατί θεωρούσε ότι ήταν μια εκπαίδευση στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου, στην προσήλωση στη δημοκρατία". Επίσης, ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου έκανε την εξής δήλωση: "Η Jacqueline de Romilly αγάπησε την Ελλάδα. Η προσφορά της στον Ελληνισμό αλλά και στην παγκόσμια διανόηση ήταν μεγάλη. Με τη μελέτη, την ακούραστη έρευνα, τη συγγραφή και διδασκαλία της ιστορίας του κλασικού μας πολιτισμού και ιδιαιτέρως της ελληνικής γλώσσας τίμησε την ελληνική σκέψη. [...] Η απώλεια της είναι μεγάλη για την πατρίδα μας όπως και για την Γαλλία, όπου επίσης ήταν Ακαδημαϊκός."

Ο Jean Irigoin (1920-2006), διαπρεπής γάλλος ελληνιστής, παλαιογράφος και κωδικολόγος, εδίδαξε επί σειρά ετών σε πανεπιστήμια της Γαλλίας (Poitiers, Parix X και Paris Sorbonne (Paris IV)) και στο College de France. Υπήρξε Διευθυντής Σπουδών της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στην Ecole Pratique des Hautes Etudes και επί μία επίσης τριακονταετία Διευθυντής της Αρχαίας Ελληνικής και της Βυζαντινής εκδοτικής σειράς στη γνωστή Collection des Universites de France, ή αλλιώς Collection Bude (εκδόθηκαν 240 τόμοι). Από το 1981 τακτικό μέλος του Institut de France, Academie des Inscriptions et Belles Lettres, έτυχε πολλών διεθνών τιμητικών διακρίσεων και από ελληνικής πλευράς υπήρξε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ερευνητικό - συγγραφικό έργο του αφορά τη μελέτη της παράδοσης των έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, την τεχνική των εκδόσεων αρχαίων ελληνικών και βυζαντινών κειμένων, την ιστορία της γραφής (ελληνική παλαιογραφία) και την ιστορία του βιβλίου (κωδικολογία). Εδημοσίευσε πολύ μεγάλον αριθμό άρθρων, βιβλιοκρισιών, και δώδεκα βιβλία σε τέσσερα από τα οποία είναι συνεκδότης ("Παλατινή Ανθολογία", Βιβλία ΙΧ και ΧΙΙ, Πλουτάρχου "Ηθικά", Βακχυλίδης).

Ο Αναστάσιος Αγγ. Στέφος γεννήθηκε το 1938 στην Κοκκινομηλιά Ιστιαίας Ευβοίας. Είναι πτυχιούχος του Φιλολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθώς και αριστούχος διδάκτωρ της Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV). Υπηρέτησε ως καθηγητής, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης και Σχολικός Σύμβουλος στην Αθήνα και στην επαρχία και επί πολλά χρόνια δίδαξε στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως (Δ.Μ.Ε.), στην Αθήνα και στο Παρίσι, ως υπότροφος του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει εργασίες σε εκπαιδευτικά και φιλολογικά περιοδικά, και έχει μεταφράσει επιστημονικές μελέτες και άρθρα από τα γαλλικά. Από το 1988 διετέλεσε Αντιπρόεδρος και το 1999 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.). Υπηρετεί ως σχολικός σύμβουλος στον Πειραιά και είναι υποδιευθυντής του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου (Π.Ε.Κ.) Πειραιά.

Ο Αναστάσιος Αγγ. Στέφος γεννήθηκε το 1938 στην Κοκκινομηλιά Ιστιαίας Ευβοίας. Είναι πτυχιούχος του Φιλολογικού τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καθώς και αριστούχος διδάκτωρ της Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV). Υπηρέτησε ως καθηγητής, Γυμνασιάρχης, Λυκειάρχης και Σχολικός Σύμβουλος στην Αθήνα και στην επαρχία και επί πολλά χρόνια δίδαξε στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως (Δ.Μ.Ε.), στην Αθήνα και στο Παρίσι, ως υπότροφος του ΙΚΥ. Έχει δημοσιεύσει εργασίες σε εκπαιδευτικά και φιλολογικά περιοδικά, και έχει μεταφράσει επιστημονικές μελέτες και άρθρα από τα γαλλικά. Από το 1988 διετέλεσε Αντιπρόεδρος και το 1999 εκλέχθηκε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων (Π.Ε.Φ.). Υπηρετεί ως σχολικός σύμβουλος στον Πειραιά και είναι υποδιευθυντής του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου (Π.Ε.Κ.) Πειραιά.