O Edmund Husserl γεννήθηκε στο Πρόσνιτς της Μοραβίας το 1859 και πέθανε στο Φράιμπουργκ το 1938. Σπούδασε φιλοσοφία και μαθηματικά στη Λειψία και στο Βερολίνο και έκανε το 1887 την υφηγεσία του στη Χάλλη, όπου και δίδαξε ως το 1901. Από το 1901 ως το 1916 δίδαξε στο Γκαίτινγκεν και κατόπιν στο Φράιμπουργκ. Βασικά έργα του: "Philosophie der Arithmetik" (1891), "Logische Untersuchungen I-II" (1900-1), "Philosophie als strenge Wissenschaft" (1910-1), "Ideen zu einer reinen Phanomenologie und phanomenologischen Philosophie" (1913), "Formale und transzendentale Logik" (1929), "Meditations cartesiennes" (1932) κ.ά.

Ο δρ. Παύλος Κόντος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπούδασε φιλοσοφία στο τμήμα ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του (Licence) στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν (UCL). Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο, το 1995, με θέμα "D’une phenomenologie de la perception chez Heidegger" ("Για μια φαινομενολογία της αντίληψης στον Χάιντεγκερ"). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα -και οι κυριότερες δημοσιεύσεις του- εντοπίζονται στις περιοχές της φαινομενολογίας, της ερμηνευτικής, της αριστοτελικής και της καντιανής ηθικής. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 2006. Στο πλαίσιό της, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Φιλοσοφικό Σεμινάριο του Πανεπιστημίου Albert-Ludwigs, στο Φράιμπουργκ, προσκεκλημένος του καθηγητή Gunter Figal, το 2007.

Ο δρ. Παύλος Κόντος είναι αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Σπούδασε φιλοσοφία στο τμήμα ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του (Licence) στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν (UCL). Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο ίδιο πανεπιστήμιο, το 1995, με θέμα "D’une phenomenologie de la perception chez Heidegger" ("Για μια φαινομενολογία της αντίληψης στον Χάιντεγκερ"). Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα -και οι κυριότερες δημοσιεύσεις του- εντοπίζονται στις περιοχές της φαινομενολογίας, της ερμηνευτικής, της αριστοτελικής και της καντιανής ηθικής. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt από το 2006. Στο πλαίσιό της, υπήρξε επισκέπτης καθηγητής στο Φιλοσοφικό Σεμινάριο του Πανεπιστημίου Albert-Ludwigs, στο Φράιμπουργκ, προσκεκλημένος του καθηγητή Gunter Figal, το 2007.

Ο Στέλιος Βιρβιδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Είναι απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών. Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πτυχίο τμήματος φιλοσοφίας, παιδαγωγικής και ψυχολογίας) και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris I / Sorbonne - Pantheon Maitrise (DEA) και Princeton (Ph.D). Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Princeton το 1984, με θέμα διατριβής "Transcendenta Arguments, Transcendental Idealism and Scepticism". Έχει διδάξει φιλοσοφία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Deree), όπου διετέλεσε και διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών, στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και ως επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Rennes I. Από το 2005 είναι καθηγητής φιλοσοφίας του τμήματος μεθοδολογίας, ιστορίας και θεωρίας της επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων και φιλοσοφικά λεξικά, στο χώρο της γνωσιολογίας, της ηθικής και της ιστορίας της φιλοσοφίας, καθώς και τη μονογραφία "La robustesse du bien", Nimes: Jaqueline Chambon, 1996. Είναι μέλος διαφόρων ελληνικών και διεθνών φιλοσοφικών εταιρειών όπως της Διεθνούς Ομοσπονδίας Φιλοφικών Εταιρειών (FISP) και της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Δευκαλίων", "Ισοπολιτεία", "Επιστήμη και Κοινωνία" και "Cogito".

Ο Παύλος Καλλιγάς είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διδάσκει αρχαία φιλοσοφία στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης. Έχει ασχοληθεί κυρίως με τη φιλοσοφία της ύστερης αρχαιότητας και ειδικότερα με τον νεοπλατωνισμό. Επιμελείται την έκδοση των "Έννεάδων" του Πλωτίνου με νεοελληνική μετάφραση και σχόλια από την Ακαδημία Αθηνών. Είναι επίσης διευθυντής σύνταξης του φιλοσοφικού περιοδικού "Δευκαλίων".

Ο Γιώργος Ξηροπαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε φιλοσοφία, γερμανική και κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη φιλοσοφία της γλώσσας του ύστερου Χάιντεγκερ. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της φιλοσοφίας της γλώσσας και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Οι δημοσιεύσεις του περιστρέφονται γύρω από την τρίτη "Κριτική" του Καντ, τη φαινομενολογία (Χούσερλ), τη φιλοσοφική ερμηνευτική (Χάιντεγκερ και Γκάνταμερ), την κριτική θεωρία (Αντόρνο και Χάμπερμας) και την ιστορία των αισθητικών ιδεών (Καντ, Γερμανικός Ιδεαλισμός, Ρομαντισμός).

Ο Ν.Μ. Σκουτερόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938. Σπούδασε κλασική φιλο- λογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Γκαίτινγκεν και Τύμπινγκεν. Έχει μετα φράσει και παρουσιάσει με εισαγωγές και ερμηνευτικά σημειώματα την Πολι- τεία του Πλάτωνα και την Ιστορία του Θουκυδίδη (για την οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης). Εκτός από τον Φαίδρο, έχει επίσης μεταφράσει τους παρακάτω πλατωνικούς διαλόγους: Λύσις (1981), Ευθύφρων (1982), Ευθύδημος (1987), Ιππίας ελάττων (1995), Ίων (2002). Άλλα αρχαιογνωστικά έργα του: Η αρχαία Σο- φιστική: Τα σωζόμενα αποσπάσματα (1991), Οι αρχαίοι Κυνικοί: Αποσπάσματα και μαρτυρίες (1998), Επικτήτου, Εγχειρίδιον (1993), Επικούρου, Επιστολή προς Μενοικέα (1994), Μάρκου Αυρηλίου, Τα εις εαυτόν (επιλογή, 1996). Έχει ακόμα με- ταφράσει φιλοσοφικά και άλλα κείμενα των Γκαίτε, Σοπενάουερ, Νίτσε, Χούσσερλ, Βίντελμπαντ, Χάινε, Βίνκελμαν κ.ά. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.