Ο Σωτήρης Παλαιολόγος πρωτότοκος γιος του Ηρακλή και της Αντωνίας, γεννήθηκε στην Πάτρα (11 Σεπτεμβρίου 1926). Φοίτησε στις πρώτες τάξεις του δημοτικού στο χωρίο Κολύρι, γενέτειρα του πατέρα του και στη συνέχεια, μετά την εγκατάσταση της οικογένειας στον Πειραιά, συνέχισε τις σπουδές του στο Γ΄ Γυμνάσιο. Το 1939, μαθητής της πρώτης τάξης, πήρε το πρώτο Βραβείο σε διασχολικό διαγωνισμό έκθεσης ιδεών. Η κήρυξη του πολέμου, η στράτευση του πατέρα και ο μεγάλος βομβαρδισμός του Πειραιά από τους Γερμανούς, ανάγκασαν τη μητέρα να αναζητήσει καταφύγιο με τον γιο και τις δυο μικρότερες αδελφές του Μαρία και Κατερίνα, και πάλι στο χωρίο Κολύρι, με τον Σωτήρη να συνεχίζει τις γυμνασιακές του σπουδές αρχικά στον Πύργο της Ηλείας και στη συνέχεια στο Α΄ Γυμνάσιο Αρένων Πατρών. Η σοβαρή καρδιακή πάθηση που εμφανίστηκε από τα πρώτα νεανικά του χρόνια δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει τις σπουδές του και να εργαστεί. Μόνη διέξοδος απέμεινε το συνεχές γράψιμο: ποίηση, μυθιστορήματα, δοκίμια, θεατρικά έργα, διηγήματα, πεζοτράγουδα, μελέτες, μεταφράσεις Ευαγγελίων και ημερολογιακές σημειώσεις. Ένα δυσανάλογα μεγάλο έργο για το σύντομο της ζωής του. Η εγκατάσταση της οικογένειας στην Αθήνα (1945) συνέπεσε με την επιδείνωση της υγείας του· πέρα από τις συνεχείς κρίσεις ήρθε να προστεθεί η φυματίωση το 1947 που τον οδήγησε στην αναγκαστική απομόνωση του νοσοκομείου Σωτηρία, μέχρι το θάνατο του (6 Μαρτίου 1948). Από την τελευταία περίοδο της νοσηλείας του δυστυχώς δεν έχουν σωθεί κείμενα του. Το έργο του παραμένει εν ζωή χάρη στις φροντίδες της αδελφής του Μαρίας Παλαιολόγου-Σκλήρη.