Ο Σπύρος Βρυώνης, κορυφαίος βυζαντινολόγος της γενιάς του, γεννήθηκε το 1928 στο Μέμφις του Τεννεσή των Η.Π.Α. από οικογένεια κεφαλληνιακής καταγωγής. Μετά το τέλος των μεταπτυχιακών σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, ξεκίνησε την πανεπιστημιακή σταδιοδρομία του διδάσκοντας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει διατελέσει καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (όπου χρημάτισε και διευθυντής του Κέντρου Σπουδών Εγγύς Ανατολής G. E. von Grunebaum), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και καθηγητής Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (όπου κατείχε και τη θέση του διευθυντή του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης), από το οποίο αποχώρησε με τον τιμητικό τίτλο του ομότιμου καθηγητή Ελληνικού Πολιτισμού. Μέλος πολλών επιστημονικών φορέων, επίτιμος διδάκτορας πολλών πανεπιστημίων (μεταξύ των οποίων το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Κύπρου), ο Σπύρος Βρυώνης έχει τιμηθεί με σημαντικές επιστημονικές διακρίσεις: έχει εκλεγεί τακτικό μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, της Αμερικανικής Ακαδημίας Μεσαιωνικών Σπουδών, της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το πλούσιο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του αφορά το Βυζάντιο, την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τα Βαλκάνια και τον αραβικό κόσμο και περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων. Κυριότερα βιβλία του: "Η παρακμή του μεσαιωνικού πολιτισμού της Μικράς Ασίας και η διαδικασία του εξισλαμισμού, 11ος έως 15ος αιώνας" (ΜΙΕΤ 1997)· "Η καθ' ημάς Ανατολή: Η πνευματική παράδοση του μεσαιωνικού ελληνισμού στον σλαβικό και ισλαμικό κόσμο" (Βάνιας 1995)· "Byzantium and Europe" ("Βυζάντιο και Ευρώπη"), Harcourt, Brace and World, 1967· "Byzantium: Its Internal History and Relations with the Islamic World" ("Βυζάντιο: Η εσωτερική του ιστορία και οι σχέσεις του με τον ισλαμικό κόσμο"), Variorum Reprints, 1971· "Studies on Byzantium, Seljuks and Ottomans" ("Μελέτες για το Βυζάντιο, τους Σελτζούκους και τους Οθωμανούς"), Undena Publications, 1982· "Studies in Byzantine Institutions and Society" ("Μελέτες για τους θεσμούς και την κοινωνία του Βυζαντίου), Aristide D. Caratzas, 1997. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται και τα εξής βιβλία, τα οποία επιμελήθηκε σε συνεργασία με άλλους: "Aspects of the Balkans: Continuity and Change" ("Όψεις των Βαλκανίων: Συνέχεια και αλλαγή") σε συνεργασία με τον Henrik Birnbaum, Mouton, 1972· "Islam and Cultural Change in the Middle Ages" ("Ισλάμ και πολιτιστική αλλαγή στον Μεσαίωνα), Harrassowitz, 1975· "Individualism and Conformity in Classical Islam" ("Ατομικισμός και συμμόρφωση στο κλασικό Ισλάμ") σε συνεργασία με τον Amin Banani, Harrassowitz, 1977· "Islam's Understanding of Itself" ("Το Ισλάμ και η αυτοκατανόησή του") σε συνεργασία με τον Richard G. Hovannisian, Undena Publications, 1983· "Essays on the Slavic World and the Eleventh Century" ("Δοκίμια για τον σλαβικό κόσμο και τον 11ο αιώνα"), Aristide D. Caratzas, 1992.

Ο Τζον Χάλντον είναι καθηγητής Ιστορίας και Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Η έρευνά του εστιάζεται στην ιστορία της πρώιμης και μέσης Βυζαντινής περιόδου καθώς και στις δομές των μεσαιωνικών κρατών στον Ευρωπαϊκό και Ισλαμικό κόσμο. Έχει εκδώσει πολυάριθμα βιβλία και άρθρα, όπως τα "Byzantium in the Seventh Century" (Cambridge, 1997), "Warfare, State and Society in the Byzantine World" (London, 1999), και "Byzantium: A History" (Stroud, 2000).

Η Τριανταφυλλίτσα Μανιάτη - Κοκκίνη είναι επίκουρη καθηγήτρια στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα (Αρσάκειο Ψυχικού και Φιλοσοφική Σχολή,) ενώ η μεταπτυχιακή της έρευνα εντοπίστηκε στο βυζαντινή φιλολογία, στην παλαιογραφία και, κυρίως, στη βυζαντινή ιστορία 9ου-15ου αι. (Κέντρο Βυζαντινών Ερευνών / Ε.Ι.Ε., Universite de Montreal, Dumbarton Oaks Center for Byzantine Studies, College de France). Η διδακτορική της διατριβή, με θέμα "Βυζαντινός θεσμός της "προνοίας'" εγκρίθηκε το 1990 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διδάσκει από ετών Βυζαντινή Ιστορία (και Βυζαντινή Φιλολογία αρχικά) και καθοδηγεί την έρευνα μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων. Η ερευνητική της δραστηριότητα περιλαμβάνει ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις, εποπτεία ερευνητικών προγραμμάτων, ενεργό συμμετοχή σε επιστημονικές εταιρείες, συνδιοργάνωση συνεδρίου, εκδοτική επιμέλεια των πρακτικών του (2000) και του επιστημονικού περιοδικού "Εώα και Εσπέρα" (1990 κ.εξ.), καθώς και δημοσιεύσεις, όπως: "Ανέκδοτο έργο του Μιχαήλ Ψελλού..." (edition princeps και σχολιασμός, 1979), "Θεόδωρος Αρ(ι)ολογάς, κωδικογράφος του ις΄ αι ...." (1981), "Μαρτυρία Ιω. Αποκαύκου για την κοινωνία του ιγ΄ αιώνα" (1988), "Το χρονικό του Μορέως και η βυζαντινή πρόνοια" (1994), "Η επίδειξη ανδρείας στον πόλεμο κατά τους ιστορικούς του 11ου και 12ου αι." (1997).