Ο Γιώργος Ζωιτόπουλος ή Ζιούτος γεννήθηκε το 1903 στη Μακρινίτσα του Πηλίου και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Από πολύ νέος δημοσιογραφεί σε διάφορες εφημερίδες του Βόλου και της Αθήνας ως συντάκτης, χρονογράφος, αρθρογράφος και αρχισυντάκτης, ενώ ταυτόχρονα αναμιγνύεται ενεργά στο εργατικό και κοινωνικό κίνημα της χώρας. Εκδίδει τη σοσιαλιστική εφημερίδα "Η Εργατική" (Βόλος 1921), την ημερήσια εφημερίδα "Τα Θεσσαλικά Χρονικά" (1926-1927), γίνεται δυο φορές αρχισυντάκτες του "Ριζοσπάστη" (1922 και 1944) και διευθυντής ή αρχισυντάκτης σε πολλές εφημερίδες. Τον καιρό της Κατοχής υπήρξε ένα από τους βασικούς συνεργάτες του παράνομου αντιστασιακού Τύπου του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Με την ίδρυση της Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης, της Π.Ε.Ε.Α., στις αρχές του 1944, ανέβηκε στο βουνό, ανέλαβε τη διεύθυνση της οργάνωσης, της λειτουργίας και του συντονισμού των κεντρικών υπηρεσιών της και ήταν ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου της Κυβέρνησης του Βουνού. Μετά την Απελευθέρωση, διετέλεσε γενικός διευθυντής της κομματικής εκδοτικής επιχείρησης του ΚΚΕ "Τα Νέα Βιβλία". Το 1947 έφυγε για το Παρίσι, όπου και παρέμεινε αυτοεξόριστος μέχρι το θάνατό του, το 1967. Στα χρόνια της αυτοεξορίας του εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, δημοσιεύοντας διαφορές μελέτες, ενώ -ταυτόχρονα- ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία στέλνοντας ανταποκρίσεις και δημοσιεύοντας άρθρα σε διάφορες αθηναϊκές και παρισινές εφημερίδες.

Η Κατερίνα Ζωιτοπούλου - Μαυροκεφαλίδου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και τελείωσε το γυμνάσιο. Κατόπιν πήγε στο Δυτικό Βερολίνο, όπου σπούδασε ηλεκτρολογία στο Πολυτεχνείο. Μετά το προδίπλωμα μεταγράφηκε στην Κρατική Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, απ' όπου αποφοίτησε το 1965. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην τηλεόραση του Δυτικού Βερολίνου και σε κινηματογραφικές παραγωγές σαν υπεύθυνος για το μοντάζ σε ταινίες ντοκιμαντέρ, μεγάλου μήκους και διαφημιστικά. Το 1978 προσλήφθηκε σαν ειδική σύμβουλος για το μοντάζ στην Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης προσπαθώντας να μεταδώσει στους μαθητές της, εκτός από τις τεχνικές γνώσεις και το αισθητικό κριτήριο στην εικόνα και στον ήχο. Ταυτόχρονα παρακολουθούσε στο πανεπιστήμιο ειδικά μαθήματα για την ιστορία, το δίκαιο και την κοινωνιολογία του κινηματογράφου. Την ίδια εποχή έγραφε άρθρα και ανταποκρίσεις σε εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας και του Βόλου για τους Έλληνες μετανάστες, καλλιτεχνικά και πολιτιστικά θέματα, ταξιδιωτικές περιγραφές κ.ά. Το 1983 επέστρεψε στην Αθήνα, όπου είχε εργαστήριο επεξεργασίας κινηματογραφικών ταινιών (μοντάζ) και εργάστηκε σαν μοντέρ σε διάφορες εξωτερικές παραγωγές της κρατικής τηλεόρασης, των υπουργείων Πολιτισμού, Γεωργίας κλπ. Με την επικράτηση του βίντεο στις τηλεοπτικές παραγωγές ασχολείται με μεταφράσεις κλασικών έργων της γερμανικής λογοτεχνίας, την επιμέλεια εκδόσεων και τη συγγραφή σεναρίων.