Ο Αναστάσιος Δρίβας, γιός του Γεωργίου Δρίβα από τους Μολάους της Λακωνίας, και της Ελένης, το γένος Κορδατζή από το Άργος, γεννήθηκε το 1899 στην Αθήνα. Τα νεανικά του χρόνια συνδέονται με τρία θλιβερά περιστατικά: το θάνατο του πατέρα του το 1903, του αδελφού του Στέλιου το 1921, και της αδελφής του Παναγιώτας το 1927. Το 1926 γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Παράλληλα με τις σπουδές του, που ποτέ δεν τις πήρε στα σοβαρά, άρχισε τα πρώτα του λογοτεχνικά βήματα με τα "Μικρά ελεγεία", που άρχισε να τα δημοσιεύει από το 1918 σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και τα τύπωσε σε βιβλίο το 1931. Ταυτόχρονα έγραψε μια σειρά μικρά ρεαλιστικά πεζογραφήματα με τον τίτλο: "Τύποι από την ταβέρνα του πόνου και της τρέλας" που τα δημοσίευσε στο περιοδικό "Φραγγέλια" του Βέλμου, το 1927. Επίσης το 1920 πρωστάτησε στην ίδρυση της Καλλιτεχνικής Συντροφιάς του φιλολογικού καφενείου "Μαύρος Γάτος". Η γνωριμία του με τον κύκλο του "Φραγγέλιου" τον έφερε σ΄ επαφή με τον Δούκα, τον Πικιώνη, τον Παπαλουκά, τον Ρωμανό κι αργότερα τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα και τους μαθητές του. Από τον καλλιτεχνικό αυτό κύκλο ο Δρίβας, με το ερευνητικό του πάθος και την εκπληκτική του διείσδυση κατόρθωσε , βασισμένος κυρίως στις εικαστικές τέχνες, να γνωρίσει τα νέα πνευματικά κινήματα και να αναδειχθεί σε άξιο τεχνοκρίτη, κρατώντας μ' επιτυχία τη σχετική στήλη στην "Καθημερινή", στα περιοδικά "Κύκλος", "Ρυθμός" και σε άλλα έντυπα της περιόδου 1930-1940. Η προσχώρηση του Δρίβα στη σύγχρονη αισθητική φαίνεται στο δοκίμιό του "Συνομιλίες με τον εαυτό μου" και προπάντων στα ποιήματά του "Μια δέσμη αχτίδες στο νερό", που δημοσίευσε στα περιοδικά της τότε λογοτεχνικής πρωτοπορίας "Τρίτο Μάτι", "Νέα Γράμματα", και "Κύκλος". Πέθανε από τις στερήσεις της Κατοχής το 1942, μόλις 43 ετών, σ' ένα αθηναϊκό νοσοκομείο.

Τάσος Κόρφης (1929-1994). Ο Τάσος Κόρφης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Τάσου Ρομποτή) γεννήθηκε στην Κέρκυρα, γιος του μουσικοσυνθέτη Γεράσιμου Ρομποτή. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα και μαθητής ακόμη δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό "Χαραυγή" και στην εφημερίδα του Πύργου "Αυγή". Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μπήκε στη Ναυτική Σχολή Δοκίμων. Από την αποφοίτησή του το 1951 ως το 1982 εργάστηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιναυάρχου Αρχηγού του Στόλου. Υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία, τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και τέλειωσε επίσης τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Αμύνης του ΝΑΤΟ στη Ρώμη. Εκπροσώπησε τη χώρα με σε νατοϊκά επιτελεία. Στο χώρο των γραμμάτων ασχολήθηκε με την πεζογραφία, την ποίηση, το δοκίμιο, τη μελέτη και τη μετάφραση. Τιμήθηκε με το Έπαθλο Κυπριακών Γραμμάτων, το έπαθλο Νίκου Καββαδία και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Κόρφη βλ. Γιολάντα Πέγκλη, "Τάσος Κόρφης - Ρομποτής: ένας πολυδιάστατος πνευματικός άνθρωπος", στο περιοδικό "Η Λέξη", τ. 125, 1-2/1995, Γ.Μ. Πολιτάρχης, "Κόρφης Τάσος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 9, Χάρη Πάτση, χ.χ., και Θεοδόσης Κοντάκης, "Κόρφης Τάσος", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Πατάκης, 2007, σελ. 1131-1132. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)