Ο Νίκος Χρ. Καλογερόπουλος γεννήθηκε το 1935 στο Ροδοχώρι Βοΐου. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, υπηρέτησε σε σχολικές μονάδες της Μακεδονίας διδάσκαλος λατινικών στο Πανεπιστήμιο και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας την περίοδο 1989/90 και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ). Αντιστασιακός κατά την επταετία 1967 -74, συνδικαλιστής για δέκα χρόνια στην ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και την ΟΛΜΕ, αιρετός των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης και σύμβουλος στην ΑΔΕΔΥ και την ΕΔΟΘ. Υπήρξε μέλος Επιτροπών Παιδείας του ΥΠΕΠΘ για προγράμματα και βιβλία και πρόεδρος βαθμολογικών κέντρων. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται για την προώθηση συνεταιριστικών αντιλήψεων στην δασική διαχείριση και για την ανάπλαση του χωριού του ως λιθοξόος και συλλέκτης, ασχολούμενος με την ανάδειξη του παραδοσιακού πολιτισμού. Ασχολείται, επίσης, με ζητήματα της τοπικής κοινωνίας και ιστορίας μέσα από την Εταιρεία Μελετών Άνω Βοΐου, την Εταιρεία Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων 1940-1974 Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, το Σύλλογο Ροδοχωριτών και το Ινστιτούτο Μελέτης Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Όσον αφορά στη συγγραφική του δραστηριότητα, δημοσίευσε και παρουσίασε μελέτες, εισηγήσεις και άρθρα και εξέδωσε βιβλία, λευκώματα, περιοδικά κ.λπ. Ενδεικτικά αναφέρονται η επανέκδοση του βιβλίου του Δημητρίου Γ. Γκαβανά, "Ροδοχώρι Βοΐου" (Σύλλογος Ροδοχωριτών Βοΐου, 1974), η επιμέλεια του βιβλίου του Φ. Παπανικολάου "Λαογραφικά Βοΐου" (Σύλλογος Ροδοχωριτών Βοΐου, 1999), η έκδοση του λευκώματος "Ραντοβίστι-Ροδοχώρι 1750-2000: 250 χρόνια ζωή και δράση, η εξέλιξη των οικογενειών ενός χωριού" (μαζί με τον Αρχέλαο Κουτσούρη, Σύλλογος Ροδοχωριτών Βοΐου, 2001), ο συλλογικός τόμος "Κοζάνη και Γρεβενά, ο χώρος και οι άνθρωποι" των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Κοζάνης και Γρεβενών, καθώς και τα βιβλία "Μαρτυρίες για τη δεκαετία του 1940", "Η δεκαετία 1940-1950" (πρακτικά συνεδρίου στο Τσοτύλι) και "Το παζάρι του Τσοτυλίου". Από το 1990 με την ενίσχυση φορέων όπως η ΕΜΑΒ, η ΕΔΙΑ και το ΕΛΙΑ, συγκεντρώνει στοιχεία, οργανώνει εκθέσεις και συνέδρια και καταγράφει πληροφορίες αυτοπτών μαρτύρων για την περίοδο 1940-1974, με την υποστήριξη των δημοτικών και νομαρχιακών αρχών στο Τσοτύλι και τη Θεσσαλονίκη.