Εγγονός του διάσημου γιατρού Μπλάνς, γεννημένος στο Παρίσι το 1848, ο Ζώρζ Ονέ, αν και αρχικά προορισμένος για τη δικηγορία, ξεκίνησε καριέρα ως δημοσιογράφος, ενώ τελικά φαίνεται ότι τον κέρδισε η λογοτεχνία. Μέχρι το 1875, χρονογραφούσε στις εφημερίδες "Pays", και "Constitutionnel" ενώ εξέδιδε γι' αρκετό διάστημα το "Journal d' un bourgeois de Paris", είδος χρονογραφήματος όπου σχολίαζε επίκαιρα γεγονότα. Από το 1875 κι έπειτα, γνωρίζει αρκετή επιτυχία με τα δύο πρώτα θεατρικά έργα που γράφει, το "Regina Sarpi" και το "Marthe", μια κωμωδία σε τέσσερις πράξεις. Ωστόσο, το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Serge Panine" (1881), -το οποίο εντάσσεται σε μια σειρά μυθιστορημάτων με τίτλο "Αγώνες ζωής" ("Batailles de vie") -απέδειξε πως το ταλέντο του εκφραζόταν πολύ καλύτερα σ' αυτό το λογοτεχνικό είδος. Ακολούθησαν η "Κόμισσα Σάρα" (1883), "Οι κυρίες του Κρουά-Μορ" (1884), "Ο ιατρός Ραμώ" (1889), "Ο βασιλιάς του Παρισιού" (1889) και πολλά άλλα έργα που αγαπήθηκαν από το ευρύ κοινό, κυρίως από τους μιικροαστούς, όχι όμως από το λαό ή από τις ανώτατες κοινωνικές τάξεις. Ο Ονέ δούλεψε αρκετά στη διασκευή των μυθιστορημάτων σε θεατρικές παραστάσεις και το αντίστροφο. "Ο αρχισιδηρουργός", λ.χ., ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή το 1883, στο θέατρο "Gymnase", όπου παίχτηκε για έναν ολόκληρο χρόνο. Τα έργα του χαρακτηρίστηκαν χαριτωμένα και γεμάτα ηθικά διδάγματα, ταυτόχρονα όμως, ο Ονέ έγινε αποδέκτης αυστηρής κριτικής. Είναι αλήθεια ότι από άποψη δημιουργικότητας και λογοτεχνικών ευρημάτων, δεν μπόρεσε να δώσει κάποιο πρωτοπόρο στοιχείο στο κοινό. Οι χαρακτήρες στα έργα του είναι σχεδόν πανομοιότυποι, αφού στην πλειοψηφία τους προέρχονται από την αστική ή την αριστοκρατική τάξη, ενώ η γραφή του μοιάζει ν' απευθύνεται αποκλειστικά σε κοινό αστών. Τα έργα του βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το νατουραλισμό, που εκείνη την εποχή θριάμβευε· από την πλευρά του, ο Ονέ, θαυμαστής της Γεωργίας Σάνδη και αντίπαλος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος, υπηρετεί το ρεύμα του ιδεαλισμού, εκμεταλλευόμενος την επιρροή που είχε στο ευρύ κοινό. Πέθανε το 1918.

Η Εύη Γεροκώστα γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Εργάστηκε σε οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος (Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία), στο ΕΚΕΜΕΛ - Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου, ενώ από το 2004 είναι υπεύθυνη του τμήματος εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Παράλληλα μεταφράζει λογοτεχνία από τα γαλλικά. Ασχολείται επίσης με το θέατρο και το τραγούδι. Το 2002, μια κόκκινη κλωστή την έφερε στο δρόμο των παραμυθιών. Αφηγείται επαγγελματικά από το 2003 σε σχολεία, μουσικές σκηνές, βιβλιοθήκες, φεστιβάλ κ.α., για μικρούς και μεγάλους, ιστορίες από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου που άκουσε, διάβασε, έγραψε ή μετέφρασε, κυρίως όμως ιστορίες που τη "διάλεξαν". Το βιβλίο της "Αστέρια στον πάτο της λίμνης" τιμήθηκε με το βραβείο "Πηνελόπη Μαξίμου" του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.