O συγγραφέας με το κωδικοποιημένο όνομα Β., γεννημένος στο Άουσβιτς υπό εξαιρετικά ασυνήθεις συνθήκες, αυτοκτονεί το 1990 αφήνοντας πίσω του μεταξύ άλλων κι ένα θεατρικό έργο με τον τίτλο "Εκκαθάριση", το οποίο σώζεται χάρη στα "καλά αντανακλαστικά" του φίλου του και λογοτεχνικού επιμελητή Κεσερού, για τον οποίο τελικά, εννιά ολόκληρα χρόνια μετά, "... η πραγματικότητα έγινε [...] μια έννοια προβληματική, κάτι ακόμα χειρότερο μάλιστα: μια κατάσταση προβληματική. Μια κατάσταση που -όπως κατά βάθος ο Κεσερού ένιωθε- απείχε από την πραγματικότητα περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο". Διότι ο Β. περιγράφει στο θεατρικό του με ανατριχιαστική ακρίβεια και καθηλωτική διαύγεια τη μελλοντική ιστορία των ανθρώπων που αφήνει πίσω του και τις καταστάσεις που θα κληθούν αυτοί να αντιμετωπίσουν. Η ανάγνωση του θεατρικού θα αλλάξει τη ζωή του Κεσερού ενώ τα ερωτηματικά γύρω από τη ζωή και το θάνατο, τη λογοτεχνία και την πραγματικότητα, τη φιλία και τον έρωτα αλλάζουν συνεχώς μορφή, γίνονται ασφυκτικά και ζητάνε πιεστικά απαντήσεις. Ειρωνεία, αυτοσαρκασμός, αριστοτεχνική γραφή και συνεχείς αναφορές στο δισυπόστατο της ύπαρξης χαρακτηρίζουν το νέο αυτό μυθιστόρημα του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα.