Όταν, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, προτάθηκε για πρώτη φορά το Πρόγραμμα του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, προκάλεσε έντονο προβληματισμό. Αλλά σήμερα, καθώς η αλματώδης πρόοδός του έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία, έχουν απομείνει ελάχιστοι σκεπτικιστές.
Eικοστός πρώτος αιώνας: πρόκειται για μία σπάνια και θαυμαστή χρονική περίοδο, όπου η επιτυχία μάς διδάσκει την ταπεινοφροσύνη. Πράγματι, από όλα τα οφέλη που αποκομίσαμε από την χαρτογράφηση γονιδιωμάτων, το δίδαγμα της ταπεινοφροσύνης θα έπρεπε να θεωρείται ως μέγιστη κατάκτηση. Για περίπου πενήντα χρόνια, "πείθαμε τους εαυτούς μας" ότι με την ανακάλυψη της μοριακής βάσης της γενετικής πληροφορίας, θα ξεσκεπάζαμε το "μυστικό της ζωής". Eάν μπορούσαμε, απλώς και μόνο, να αποκωδικοποιήσουμε το μήνυμα στην αλληλουχία των νουκλεοτιδίων του DNA, θα είμασταν οι κυρίαρχοι ενός "προγράμματος" που κάνει έναν οργανισμό να είναι αυτός που είναι.
Ο στόχος του βιβλίου είναι να εξυμνήσει τις εκπληκτικές συνέπειες που έφεραν στη σκέψη οι επιτυχίες της συγκεκριμένης επιστήμης, αλλά και να δείξει πόσο βαθύ είναι το χάσμα μεταξύ της γενετικής "πληροφορίας" και της βιολογικής σημασίας.