Το φυτό του ποταμού "πα-πι-ουρ" έδωσε στον άνθρωπο το στέλεχός του, και απ' αυτό να φτιάξει το "χαρτί", δηλαδή τη "γραφική ύλη", όπου πάνω γραμμένα διασώθηκαν μέχρι σήμερα τα ανθρώπινα μηνύματα: από τα αριστουργήματα της ανθρώπινης σκέψης ως τα ασήμαντα, εφήμερα έγγραφα της προσωπικής ζωής.
Η πολύπτυχη τούτη ποικιλία του περιεχομένου και ο μεγάλος αριθμός των κειμένων δημιούργησαν μια νέα επιστήμη, την Παπυρολογία.
Οι πάπυροι βρέθηκαν σχεδόν αποκλειστικά, στο φιλόξενο έδαφος της Αιγύπτου, και στη συνέχεια πλούτισαν πολλά μουσεία και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες στην Ευρώπη και πέρα από τον Ατλαντικό, και έδωσαν άφθονο υλικό για μελέτη και έρευνα στους κλασικούς φιλολόγους, θεολόγους, ιστορικούς, νομικούς, γλωσσολόγους, παλαιογράφους, λαογράφους κ.ά.
Η Παπυρολογία σήμερα αποτελεί άριστο στήριγμα της κλασικής φιλολογίας, γιατί παρέχει γνωστά και άγνωστα κείμενα της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, τα οποία, ας σημειωθεί, αντιγράφηκαν σε χρόνια πολύ κοντινά προς τους συγγραφείς τους, και είναι ενίοτε διαφορετικά από τα κείμενα που διασώθηκαν μέσω των Βυζαντινών χειρογράφων. Η Παπυρολογία, για τον λόγο τούτο, φέρνει επανάσταση στην κριτική των κλασικών κειμένων σε τέτοιο βαθμό, που να θεωρείται αναγκαία πια νέα έκδοση των περισσότερων συγγραφέων.
[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)