Σ' αυτή την ποιητική συλλογή ο ποιητής Ηλίας Γκρης ισορροπεί ανάμεσα στη θέαση του ανοιχτού χώρου και στην εσωτερική αναζήτηση με αξιοσημείωτα αισθητικά αποτελέσματα.
Δώδεκα χρόνια μετά την ποιητική συλλογή Η Έφεσος των αλόγων (1993) παρουσιάζεται με το έκτο κατά σειρά έργο του Αλφειός πρόγονος. Η συλλογή αυτή με ποιήματα ωριμότητας, τόσο ως προς τις αισθητικές αναζητήσεις της όσο και ως προς τη φιλοσοφική ενατένιση του έξω κόσμου, σφραγίζει αποτελεσματικά ένα τέταρτο και πλέον του αιώνα στη δημιουργική πορεία του ποιητή.
Το ποιητικό υποκείμενο, πολυπρόσωπο και εδώ, κινεί και ανατροφοδοτεί την έμπνευσή του δίνοντας μια νέα αλλά ευανάγνωστη εικόνα των προθέσεών του. Η προσωπική μυθολογία του εκτείνεται από την αρχαία Ελλάδα με την ενεργοποίηση μυθικών πλέον προσώπων (Ηράκλειτος, Επίκουρος, Πύρρων, Αλέξανδρος κ.λπ.) αλλά και εμβληματικών προσώπων της σύγχρονης ιστορίας μας (Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης κ.λπ.).
Η ποιητική του Ηλία Γκρη στοχαστική με πολλαπλές ανατροπές και γλωσσικό σφρίγος φαίνεται σ' αυτό το έκτο βιβλίο του ότι επιδιώκει την εκπλήρωση του αιτήματος για ανανέωση του νεοελληνικού ποιητικού λόγου.