Ο Κυριάκος Ντελόπουλος γεννήθηκε το 1933 στην Κέρκυρα και σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και βιβλιοθηκονομία. Σταδιοδρόμησε ως βιβλιοθηκάριος στη βιβλιοθήκη του Κολλεγίου Αθηνών (1952-1985), όπου και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως διευθυντής της, αφού ίδρυσε και την παιδική βιβλιοθήκη του Δημοτικού του σχολείου. Τον απασχόλησε ιδιαίτερα η βιβλιοθηκονομία, στη μελέτη της οποίας αφιέρωσε πολλά θεωρητικά και πρακτικά έργα. Η βιβλιογραφία υπήρξε γι' αυτόν το δεύτερο πεδίο ενδιαφέροντος, στο οποίο επικέντρωσε και ανέπτυξε τις φιλέρευνες διαθέσεις του, που χαρακτηρίζουν ουσιαστικά όλο το συγγραφικό του έργο. Είναι ο συντάκτης πολλών βιβλιογραφιών και θεωρητικών έργων. Μελέτησε τον χώρο της παιδικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα σε συσχετισμό με τη γενική λογοτεχνία. Τον εξερεύνησε βιβλιογραφικά με κεντρικό έργο του το "Παιδικά και νεανικά βιβλία του 19ου αιώνα" (βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, 1995). Τα βιβλία του ανέρχονται ήδη στα πενήντα και περιλαμβάνουν ακόμη λογοτεχνικά, χιουμοριστικά, μελέτες και έρευνες φιλολογικές, μεταξύ των οποίων είναι το "Νεοελληνικά φιλολογικά ψευδώνυμα", του οποίου την 3η έκδοση βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών με το μεγάλο φιλολογικό της βραβείο το 2006. Η φωτογραφία αποτελεί μία ακόμη δραστηριότητα στην οποία έχει διακριθεί, με ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε διεθνείς. Από το 1961 συνεργάζεται με ελληνικά και ξένα επιστημονικά και φιλολογικά περιοδικά σε θέματα της αρμοδιότητάς του. Από το 1975 συνεργάζεται με την εφημερίδα "Η Καθημερινή" ως βιβλιοκριτικός και βιβλιογραφικός παρουσιαστής των νέων εκδόσεων. Επίσης, είναι σύμβουλος εκδοτικών οίκων, βιβλιοπωλείων και βιβλιοθηκών, οργανωτής συνεδρίων και μέλος πολλών λογοτεχνικών και πολιτιστικών σωματείων.

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (1963-1968) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του γερμανικού κράτους, στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1971-1976). Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της ομάδας "Νέοι Έλληνες ρεαλιστές" (1971-1971) και του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΙ, Αθήνα 1974-1976). Ήταν επίσης μέλος της καλιτεχνικής ομάδας 10/9 του Μονάχου (1975). Υπήρξε προσκεκλημένος του καλλιτεχνικού προγράμματος του Δυτικού Βερολίνου DAAD (1977). Από το 1977 μέχρι και το 1986 ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Από το 1986 μέχρι και το 1992 ζει και εργάζεται στις Βρυξέλες. Το 1994 εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Έχει κάνει πολλές ατομικές και ομαδικές παρουσιάσεις του έργου του στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Δυτική και Ανατολική Γερμανία, στο Λουξεμβούργο, στην Ισπανία, στη Γιουκοσλαβία, στη Ρουμανία, στην Ιρλανδία, στην Αλβανία, στην Κύπρο, στις ΗΠΑ, στη Σουηδία, στο Ισραήλ, στην Αγγλία, στην Ολλανδία, στην Τουρκία, στην Αίγυπτο, στην Ιταλία, στον Καναδά κ.λπ., σε ιδιωτικές γκαλερί, πινακοθήκες και μουσεία.