Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.

Η Δήμητρα Κονδυλάκη είναι θεωρητικός θεάτρου, σκηνοθέτις και μεταφράστρια. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1991-1995) και θέατρο στο Παρίσι με υποτροφία του ΙΚΥ. Έχει μεταπτυχιακή ειδίκευση στις Θεατρικές Σπουδές (Institut d’études théâtrales, Censier Paris III) και διδακτορικό τίτλο στη Συγκριτική Λογοτεχνία (PARIS IV-Sorbonne, 2003). H διδακτορική της διατριβή αφορά τη θεατρική έκδοση στην Ελλάδα και στη Γαλλία κατά τα έτη 1980-2000 και τη συμβολή της στην ανάδυση ενός νέου «θεάτρου λόγου». Έχει διδάξει κλασική, νεότερη και σύγχρονη δραματολογία, θέατρο και επικοινωνία και πολιτική θεατρικών εκδόσεων ως επιστημονική συνεργάτις στα Τμήματα Θεατρικών Σπουδών των Παν/μίων Πατρών και Πελοποννήσου από το 2004 έως το 2012. Από το 2009 διευθύνει μαζί με τον Αντρέα Στάικο το Εργαστήριο Θεατρικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Μαρίνα Τσβετάγεβα, Μωρίς Μαίτερλινκ, Ζαν Ζενέ, Κλωντίν Γκαλεά, Φρεντερίκ Σοντάγκ, Γκυγιώμ Γκαλιέν, Μισέλ Βιναβέρ, Καρίν Λακρουά και στα γαλλικά Δημήτρη Δημητριάδη, Γιάννη Μαυριτσάκη, Μιχάλη Βιρβιδάκη, Έλενα Πέγκα, Κωνσταντίνο Τζήκα (θέατρο). Μέλος της εκδοτικής επιτροπής του Atelier européen de la traduction (Scène Nationale d’Orléans, 2005-2008) και της Maison Antoine Vitez (Centre international de traduction théâtrale), έχει συντονίσει το «Φόρουμ σύγχρονης δραματουργίας» του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (2008-2009) και τη «Συνάντηση για το σύγχρονο θέατρο» του Γαλλικού Ινστιτούτου (2010-2011). Σύμβουλος δραματουργίας και μεταφράστρια στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Δημήτρη Δημητριάδη στο Odéon-Théâtre de l’Europe (Paris). Μέλος της τριμελούς ομάδας εργασίας για την αναδιάρθρωση του συστήματος των θεατρικών επιχορηγήσεων (2010), αντιπρόεδρος της επταμελούς επιτροπής επιχορηγήσεων του Υπουργείου Πολιτισμού (2011-2012), μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το πρόγραμμα επιδότησης εκδόσεων Γάλλων συγγραφέων στην Ελλάδα Jacqueline de Romilly (Γαλλική Πρεσβεία στην Ελλάδα, 2011-2013). Σκηνοθέτις και δραματουργός των παραστάσεων: Μάτση Χατζηλαζάρου, Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε (Φεστιβάλ Φιλίππων, Θέατρο Νέου Κόσμου, Knot Gallery 2012-2013) και Σόνιετσκα της Μαρίνα Τσβετάγεβα (Θέατρο Φούρνος 2006). Κριτικά κείμενά της για το σύγχρονο θέατρο έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα βιβλία και περιοδικά. Από το 2004 διευθύνει τις σειρές «Η γλώσσα του θεάτρου», όπου έχουν εκδοθεί κείμενα των Ζαν Ζενέ, Μωρίς Μαίτερλινκ, Δημήτρη Δημητριάδη, Γιάννη Μαυριτσάκη, Ολιβιέ Πυ, και «Θέατρο: Τέχνη-Κοινωνία-Πολιτική» των Εκδόσεων Νεφέλη.