Η Εμινέ Σεβγκ Οζνταμάρ γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1946 στη Μαλάτια της Τουρκίας. Ενδιαφέρθηκε πολύ νωρίς για το θέατρο κι έπαιξε τον πρώτο της ρόλο δώδεκα ετών στο Κρατικό Θέατρο Προύσας. Από το 1967 ως το 1970 επισκέφθηκε τη Σχολή Ηθοποιίας στην Κωνσταντινούπολη κι έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε έργα του Πέτερ Βάις και του Μπρεχτ, στην Πόλη και στο ανατολικό Βερολίνο (1976), στο Παρίσι (1978-79 και 1997-98) και στο Μπόχουμ, όπου έζησε και εργάστηκε από το 1979 ως το 1984. Εκεί έγραψε το θεατρικό της "Ο Καραγκιόζης στη Γερμανία", που ανέβασε το 1986 το Δημοτικό Θέατρο Φραγκφούρτης σε δική της σκηνοθεσία. Εκτός από το θέατρο έπαιξε διάφορους ρόλους σε κινηματογραφικά φιλμ. Από το 1986 εργάζεται ως ελεύθερη συγγραφέας, γράφοντας στα γερμανικά. Το πρώτο της βιβλίο, μια σειρά διηγημάτων που βγήκε το 1990, είχε τον ηθελημένα προκλητικό τίτλο "Μουτερτσούνγκε", δηλαδή "μητρική γλώσσα" (ο τίτλος είναι προκλητικός γιατί στα γερμανικά η λέξη "τσούνγκε" σημαίνει μόνο τη γλώσσα ως σωματικό όργανο, ενώ η γλώσσα-μέσο επικοινωνίας λέγεται "σπράχε"). Μ' αυτό το βιβλίο κατέκτησε για πρώτη φορά το κοινό της στη Γερμανία. Με το δεύτερο βιβλίο της, το μυθιστόρημα "Η ζωή είναι ένα καραβανσεράι" (ελλ. εκδ. Καστανιώτης, 1999, στη σειρά "Ορίζοντες των Βαλκανίων"), απέσπασε το 1991 ένα από τα πιο σημαντικά λογοτεχνικά βραβεία, το βραβείο "Ίνγκεμπορ Μπάχμαν", που την καθιέρωσε. Το 1992 πήρε την υποτροφία του Γερμανικού Λογοτεχνικού Ιδρύματος, το 1993 το βραβείο "Βάλτερ Χαζενκλέβερ", ενώ το 1994 η "Μητρική γλώσσα" κατατάχθηκε στα "Best Books of Fiction Published in 1994 in America". Το 1995 πήρε πάλι τη υποτροφία του Γερμανικού Λογοτεχνικού Ιδρύματος για μια παραμονή της στη Νέα Υόρκη. Το 1998 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά της, "Η γέφυρα του χρυσού Κερατίου", για το οποίο τιμήθηκε το 1999 με το επίσης σημαντικό βραβείο για ξένους λογοτέχνες "Άνταλμπερτ φον Σαμίσο". Το διήγημά της "Μουσαφιραίοι" ήταν η συμμετοχή της στη συνάντηση Ευρωπαίων λογοτεχνών από 33 χώρες, με θέμα "Η Ευρώπη γράφει", της Λογοτεχνικής Εστίας του Αμβούργου, το 2002, όπου συμμετείχε επίσης από ελληνικής πλευράς ο Κύπριος λογοτέχνης Πάνος Ιωαννίδης. Όλες οι συμμετοχές εκδόθηκαν από τη Λογοτεχνική Εστία του Αμβούργου, με τίτλο "Europa schreibt" ("Η Ευρώπη γράφει"), Αμβούργο 2003, σε επιμέλεια Ursula Keller και Ilma Rakusa.

Η Niki Eideneier γεννήθηκε στο Κιλκίς το 1940. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, από όπου αποφοίτησε το 1963. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Μόναχο κοντά στον καθηγητή Η. G. Beck, στον κλάδο Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία. Εργάστηκε από το 1964 ως το 1971 στο ελληνικό πρόγραμμα της Ραδιοφωνίας της Βαυαρίας για τους Έλληνες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Το 1974 ανέλαβε ως εντεταλμένη λεκτόρισσα για νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Φραγκφούρτης όπου εργάστηκε ως το 1983. Με τη βοήθεια του συζύγου της, καθηγητή της Βυζαντινολογίας και Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου και σήμερα ομότιμου καθηγητή Hans Eideneier, ίδρυσε το 1982 τον εκδοτικό οίκο "Ρωμιοσύνη" για τη διάδοση της νεοελληνικής λογοτεχνίας στον γερμανόφωνο χώρο, τον οποίο και διευθύνει μέχρι σήμερα. Έχει μεταφράσει έργα της σύγχρονης γερμανικής λογοτεχνίας στα ελληνικά και της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας στα γερμανικά.