Ο Πιερ Καρλέ ντε Σαμπλαίν ντε Μαριβώ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 4 Φεβρουαρίου 1688. Ακολουθώντας τα ίχνη του πατέρα του άρχισε να σπουδάζει νομική, αλλά στα 20 γράφει ήδη το πρώτο του έργο "Ο δίκαιος και συνετός πατέρας". Περιστασιακά δημοσίευσε άρθρα στο περιοδικό Nouveau Mercure, ώσπου το 1719 δημιούργησε το δικό του περιοδικό, Spectateur Francais (1720-1724). Η απώλεια της περιουσίας του (1720) και ο θάνατος της γυναίκας του Κολόμπ (1723) τον ώθησαν να ασχοληθεί πιο σοβαρά με τη συγγραφή θεατρικών έργων: Διπλή απιστία (1723), Το νησί των σκλάβων (1725), Το παιχνίδι του έρωτας και της τύχης (1730), Ο θρίαμβος του έρωτα (1732), Η κληρονομιά (1736), Η φιλονικία (1744). Το 1742 έγινε επίσημο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Πέθανε στο Παρίσι στις 12 Φεβρουαρίου 1763.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι (Paris II, D.E.S. πολιτικής κοινωνιολογίας/ μελέτη με θέμα: "Le dessin contestataire: un cas d' oppostion culturelle"). Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και θεωρίας λογοτεχνίας. Συνεργάστηκε για δύο χρόνια στην ελληνική έκδοση του "Le Monde Diplomatique". Το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση του βιβλιοπωλείου "Θεμέλιο" και αργότερα την ευθύνη των ομώνυμων εκδόσεων. Συνεργάστηκε με το Διεθνές Φεστιβάλ της Πάτρας, με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την Ορχήστρα των Χρωμάτων σε ένα θέαμα για τη Γεωργία Σάνδη και τον Σοπέν. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Μεταφράσεις της έχουν παιχτεί στο θέατρο και έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων. Διετέλεσε Γραμματέας του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (2000-2004) και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Μετάφρασης, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δελφών. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Επαγγελματιών Μεταφραστών (Π.Σ.Ε.Μ.). Τα "Ουτοπήματα" (2004) ήταν το έκτο βιβλίο της που εκδόθηκε, μετά το "Σχεδόν... Μελό" (2002, υπό έκδοση στα γαλλικά στις εκδόσεις "Actes Sud"), τους "Παραβάτες", "Το αόρατο που σε κοιτά", τα "Γάντια με χέρια" και το "Όταν οι δρόμοι". Έχει γράψει επίσης δύο θεατρικά έργα, την "Ανυπακοή" και το "Στο δρόμο μου ένας άγγελος". Έχει μεταφράσει Μαριβό, Κλοσοφσκί, Σατί, Κλάους, Σαρρώτ, Ντυράς, Μισώ, Ζοφρέ, Ροντρίγκεζ, Μπατάιγ κ.ά. Έχει λάβει μέρος, ως προσκελημένη, σε λογοτεχνικά φεστιβάλ στο εξωτερικό, στο πλαίσιο των οποίων κείμενά της μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες.