Ο Γιώργος Χατζημιχάλης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Ανδρέα Γεωργιάδη τον Κρή. Με το θάνατο του πατέρα του Λεωνίδα Χατζημιχάλη, επηρεάζεται πολύ από τη μαύρη περίοδο του Goya, τον Soutine, τον Bacon και τον Munch. Το 1970 γνωρίζεται με τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη και τη Ναταλία Μελά, γνωριμία καθοριστική, που θα του ανοίξει καινούργιους ορίζοντες, μαθαίνει τους Picasso, Matisse. Το 1971 αρχίζει να φοιτά στο Λονδίνο στο Hammersmith School of Art και μετά στο City and Guilds, αλλά κυρίως στο Saint Martin's School of Art όπου και τελειώνει τις σπουδές του το 1975. Επηρεάζεται από τον ελληνικό υπερρεαλισμό και ιδιαίτερα από τον Ανδρέα Εμπειρίκο, γνωρίζετα με την pop art και ήδη πραγματοποείται η πρώτη αλλαγή στην καλλιτεχνική του πορεία, από το φωτορεαλισμό προς ένα είδος παραστατικής αυτοβιογραφικής τεκμηρίωσης. Πρώτη ατομική έκθεση με τα έργα αυτής της τάσης στην Γκαλερί "Ώρα" το 1977. Το 1978 επιστρέφει στην Αθήνα όπου θα παραμείνει και θα δουλέψει μέχρι το 1985. Το 1979 αρχίζει και η συνεργασία του με τις νεοσύστατες εκδόσεις "Άγρα", για τις οποίες θα φιλοτεχνήσει πολλά από τα εξώφυλλα. Δεύτερη ατομική έκθεση στην "΄Ωρα" το 1981, και τρίτη στην Γκαλερί "3" το 1984-85. Από το 1985 και για τα επόμενα έξι χρόνια μοιράζει το χρόνο του σε ένα εργαστήριο στο Παρίσι, όπου εγκαθίσταται, και στην Αίγινα. Η καλλιτεχνική οπτική που διαμορφώνει εκεί αποτυπώνεται με μεγαλύτερη καθαρότητα στο έργο Officinae Pictorum / circa 1221: εμμονή στην ενασχόληση με ό,τι η δυτική παράδοση -περιλαμβανομένης, εμφατικά, και της βυζαντινής- ορίζει ως εικόνα και η συνάρτηση της εικόνας με το κείμενο. Ταξιδεύει πολύ στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Το 1990 ασχολείται με τον αρχαιολόγο Χαράλαμπο Μπακιρτζή με την ανασκαφή στην τοποθεσία Σύναξη στην Μαρώνεια Θράκης. Αποτέλεσμα η έκθεση Σύναξη Μαρωνείας στο Μέγαρο Τόκου της Καβάλας το 1991. Συμμετοχή στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία τον ίδιο χρόνο και το 1992 στην Documenta IX στο Kassel. Επιστρέφει στην Αθήνα. Αρχίζει να συνεργάζεται το 1995 με την αυστριακή ομάδα Der Blau Compressor και ξεκινάει το Εργαστήριο σχεδίων και εικόνων σε κρίση, το οποίο, εκτός από τον τίτλο του αντίστοιχου έργου, είναι το εργαστήριο που καλύπτει όλες τις δραστηριότητες του ζωγράφου. Τμήματα των αρχείων του Εργαστηρίου εκτίθενται το 1999 στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη. Το 2001, αναδρομική έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα. Έργα του εκτίθενται τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου στην Φραγκφούρτη, όπου η Ελλάδα είναι τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου. Το 2005 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 51η Μπιεννάλε της Βενετίας, με το έργο "Νοσοκομείο".

Η Κατερίνα Κοσκινά είναι Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Γεννήθηκε στην Kέρκυρα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Eθνικό Kαποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών και Iστορία Tέχνης, Aρχαιολογία, Eλληνική Λογοτεχνία και Φιλοσοφία της Tέχνης στη Σορβόννη στο Παρίσι. Σπούδασε επίσης Μουσειολογία στη Σχολή του Λούβρου. Είναι Διδάκτωρ της ιστορίας της τέχνης. Εργάστηκε για τέσσερα χρόνια ως Ειδικός Σύμβουλος στο Eυρωπαϊκό Πολιτιστικό Kέντρο Δελφών. Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις τέχνης και διετέλεσε Εθνική Επίτροπος της 23ης Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1996 και της 51ης Μπιενάλε της Βενετίας το 2005. Έχει επίσης συγγράψει κείμενα σε βιβλία και καταλόγους εκθέσεων, καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τέχνης. Eίναι μέλος του ICOM και της AICA Hellas. Από το 2000 έως το 2004 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων / Αθήνα 2004 Α.Ε.. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής Αισθητικής Πλαισίωσης της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. από το 1998 και Επιμελητής της Συλλογής Έργων Tέχνης της Alpha Bank από το 1992. Aνέλαβε καθήκοντα Προέδρου Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης τον Δεκέμβριο του 2008.

Ο Σάββας Μιχαήλ (Σαμπετάι Μπεν. Μάτσας) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Γυναίκα του είναι η Κατερίνα Μάτσα.Έχει ενεργό δράση στο χώρο της μαρξιστικής αριστεράς από τα χρόνια της χούντας. Πέρα από τα άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και διεθνώς, εκδόθηκαν και τα βιβλία του: "Περεστρόικα και οικονομία" (Αλλαγή, α΄ έκδοση 1987, β' έκδοση 1988), "Επανάσταση κι αντεπανάσταση στην Κίνα" (Πελεκάνος, 1989), "Σολωμός και Χέγκελ" (Λέων, 1991), "Παλινόθρωση ή Επανάσταση;" (Λέων, 1992), "Πλους και κατάπλους του Μεγάλου Ανατολικού" (Άγρα, 1996), "Μορφές του Μεσσιανικού" (Άγρα, 1999), "Ο Τρότσκυ ως φιλόσοφος" (Λέων, 2001), "Μορφές της Περιπλάνησης" (Άγρα, 2004), "Homo Poeticus" (Άγρα, 2006) "Γκόλεμ ή Περί υποκειμένου και άλλων φαντασμάτων" (Άγρα, 2010). Έχει μεταφράσει για τις Εκδόσεις Άγρα βιβλία των Tariq Ali, Edward Said, Alain Badiou, Marx-Engels, Noam Chomsky.

Ο Νiκος Δασκαλοθανάσης γεννήθηκε στην Aθήνα το 1961. Σπούδασε αρχαιολογία στην Aθήνα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και ιστορία της τέχνης στις Βρυξέλλες (Universite Libre de Bruxelles), το Παρίσι (Universite de Paris I, Pantheon-Sorbonne) και τη Νέα Υόρκη (The Graduate School and University Center of The City University of New York). Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τακτικός καθηγητής Ιστορίας της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Aπό το 1994 υπήρξε αναπληρωτής αρχισυντάκτης του περιοδικού "The Art Magazine". Έχει δημοσιεύσει μια μονογραφία για τον Giorgio de Chirico ("Η ζωγραφική του Giorgio de Chirico: η άρθρωση του μεταφυσικού χώρου", εκδόσεις Opera/Critica, 2001), ένα δοκίμιο για τη θεωρία του Clement Greenberg ("Aριάδνη", τ. 9, 2003) και μια μελέτη για τον ιστορικό ρόλο του καλλιτέχνη ("Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο: από τον 19ο στον 21ο αιώνα", εκδόσεις Άγρα, 2004), ενώ ήταν ένας από τους συγγραφείς του καταλόγου της έκθεσης σύγχρονης τέχνης "Outlook" (Aθήνα, ΑΣΚΤ-Τεχνόπολις-Μουσείο Μπενάκη, 2003). Έχει επίσης επιμεληθεί την ελληνική έκδοση των Πρακτικών της δίκης του Brancusi κατά του αμερικανικού Δημοσίου ("Brancusi κατά ΗΠΑ", Aθήνα, εκδόσεις Ύψιλον, 2004), τον κατάλογο της έκθεσης στην ΑΣΚΤ "Συνομιλία; Τελευταία αποκτήματα του μουσείου Van Abbe" (Aθήνα, εκδόσεις Άγρα και Γκαλερί Bernier/ Eliades, 2002) καθώς και τις εκθέσεις και τους καταλόγους "Γιώργος Χατζημιχάλης. Έργα 1985-2000" (Aθήνα, Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2001) και "Διδάσκοντας την τέχνη. H ιστορία της Aνωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών μέσα από το έργο των δασκάλων της" (Aθήνα, ΑΣΚΤ, 2004).

Η Μαρία Σκαμάγκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Deree College και Νεότερες Ελληνικές Σπουδές (Master) στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Η Κατερίνα Κοσκινά είναι Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Γεννήθηκε στην Kέρκυρα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Eθνικό Kαποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών και Iστορία Tέχνης, Aρχαιολογία, Eλληνική Λογοτεχνία και Φιλοσοφία της Tέχνης στη Σορβόννη στο Παρίσι. Σπούδασε επίσης Μουσειολογία στη Σχολή του Λούβρου. Είναι Διδάκτωρ της ιστορίας της τέχνης. Εργάστηκε για τέσσερα χρόνια ως Ειδικός Σύμβουλος στο Eυρωπαϊκό Πολιτιστικό Kέντρο Δελφών. Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις τέχνης και διετέλεσε Εθνική Επίτροπος της 23ης Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1996 και της 51ης Μπιενάλε της Βενετίας το 2005. Έχει επίσης συγγράψει κείμενα σε βιβλία και καταλόγους εκθέσεων, καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τέχνης. Eίναι μέλος του ICOM και της AICA Hellas. Από το 2000 έως το 2004 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων / Αθήνα 2004 Α.Ε.. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής Αισθητικής Πλαισίωσης της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. από το 1998 και Επιμελητής της Συλλογής Έργων Tέχνης της Alpha Bank από το 1992. Aνέλαβε καθήκοντα Προέδρου Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης τον Δεκέμβριο του 2008.