Ο Τρούμαν Καπότε (1924-1984) γεννήθηκε ως Τρούμαν Στρέκφας Πέρσονς στη Νέα Ορλεάνη και μεγάλωσε στο Μόνροβιλ της Αλαμπάμα. Μαζί με την Κάρσον ΜακΚάλλερς, τη Γιουντόρα Γουέλτυ, τον Γουίλλιαμ Φόκνερ, εκπροσωπεί (με τον δικό του εκκεντρικό τρόπο) τη λογοτεχνία του αμερικανικού Νότου. Μάλιστα, στο περίφημο μυθιστόρημα της Χάρπερ Λι "To Kill a Mockingbird" (Ελληνική απόδοση: "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" εκδόσεις Bell, 1984, 2005) ο χαρακτήρας του νεαρού, ιδιόρρυθμου Ντιλ είναι εμπνευσμένος από τον Καπότε. Η λογοτεχνική του καριέρα άρχισε όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου μέσα σε λίγο καιρό είχε γίνει σχεδόν διάσημος: τόσο για τα διηγήματά του όσο και για το παράξενο ντύσιμό του. Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Άλλες φωνές, άλλοι τόποι", κυκλοφόρησε το 1948 και προκάλεσε σκάνδαλο γιατί έθιγε το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας (που ήταν τότε ταμπού). Στη συνέχεια, ο Καπότε ταξίδεψε στην Ευρώπη, εξέδωσε μια συλλογή διηγημάτων και κατάφερε να γίνει εκ των ων ουκ άνευ στα πάρτι και των δύο ηπείρων. Ακολούθησε το μυθιστόρημα "Η άρπα από χορτάρι" (1951), και το "Πρόγευμα στο Τίφφανυς" (1958), που εξυμνεί την πόλη της Νέας Υόρκης και τη ζωή έξω από τους κοινωνικούς θεσμούς. Η ενασχόληση του Καπότε με τη δημοσιογραφία κατέληξε στο μυθιστόρημα-ρεπορτάζ "Εν ψυχρώ", το οποίο εμπνεύστηκε από ένα ειδεχθές έγκλημα που συνέβη στο Κάνσας. Όπως γράφουν οι κριτικοί και οι βιογράφοι του (όπως ο Τζόσεφ Γουολτμέιρ και ο Τζόρτζ Πλίμπτον), ο Τρούμαν Καπότε ήταν "ένας Νότιος, γοτθικός συγγραφέας, δημοσιογράφος και γλεντζές". Αυτό τα λέει όλα.

Ο Αχιλλέας Κυριακίδης γεννήθηκε το 1946 στο Κάιρο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει εννέα βιβλία με διηγήματα, μικρά πεζά και δοκίμια (κινηματογραφικά και φιλολογικά), έχει γράψει τρία σενάρια που γυρίστηκαν σε ισάριθμες κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους, και έχει σκηνοθετήσει επτά ταινίες μικρού μήκους σε δικά του σενάρια. Κυκλοφορούν πάνω από σαράντα πέντε μεταφράσεις του έργων συγγραφέων όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Ζορζ Περέκ, ο Ρεϊμόν Κενό, ο Λουίς Σεπούλβεδα, ο Αλφρέντ Ζαρί, ο Ρολάν Τοπόρ, ο Άντριου Κρούμι, ο Ζαν Εσενόζ, ο Κάρλο Φραμπέτι κ.ά. Το 2004 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τις "Τεχνητές αναπνοές", το 2006 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης, για τη μετάφραση των πεζογραφικών "Απάντων" του Χόρχε Λουίς Μπόρχες (στην οριστική έκδοση των "Ελληνικών Γραμμάτων" -η απονομή έγινε το 2007), την επόμενη χρονιά με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη Μετάφρασης, στο πλαίσιο των Καβαφείων 2007, και το 2009 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Γαλλόφωνης Λογοτεχνίας του ΕΚΕΜΕΛ, για τη μετάφραση του μυθιστορήματος "Στο cafe της χαμένης νιότης" του Πατρίκ Μοντιανό.