Γεννήθηκε στο Βόλο τον Ιανουάριο του 1923. Το πραγματικό της όνομα ήταν Βασιλική Γκικοπούλου. Μετά τη γέννησή της οι γονείς της εγκαθίστανται στη Θεσσαλονίκη μέχρι το 1945. Το 1941 τελείωσε το Γυμνάσιο και παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. Με την απελευθέρωση έρχεται στην Αθήνα και το 1946 παρακολουθεί μαθήματα στη Δραματική Σχολή του Καρόλου Κουν. Το 1947 προσλαμβάνεται στο θίασο της Κατερίνας. Από το 1953 ως το 1955 εργάζεται στο γραφείο Αθηνών του Associated Press. Το 1955 εγγράφεται στη Σχολή Ξεναγών και έκτοτε εργάζεται ως ξεναγός. Συμμετείχε ενεργά στην κίνηση του περιοδικού "Πάλι" που ίδρυσε ο Νάνος Βαλαωρίτης (1963-1967). Το 1967 με υποτροφία του Ινστιτούτου Γκαίτε φεύγει για το Δυτικό Βερολίνο, όπου έμεινε μέχρι το 1970. Από το 1970 ως το 1974 και από το 1975 ως το 1977 μένει στο Παρίσι όπου μαζί με το Νάνο Βαλαωρίτη και τον Ανδρέα Παγουλάτο δημοσιεύει και παίρνει μέρος στις εκδηλώσεις του πρωτοποριακού περιοδικού Change. Πέθανε το Σεπτέμβριο του 1998 από τη Νόσο του Αλτσχάιμερ. Ποιητικές συλλογές: Γραφή Α, Αθήνα 1962, Γραφή Β, Αθήνα 1964, Γραφή Γ Αθήνα 1971, Γραφή Δ και Ε, Θεμέλιο Αθήνα 1983. Πεζά: Μεταγραφή ή εμπειρία συνόρων,Ερμής, Αθήνα 1975, Τα ελληνικά του Τζέημς Τζόυς, Ερμής Αθήνα 1977 κ.ά.

Η Ελένη Βαροπούλου είναι θεατρολόγος, κριτικός θεάτρου και τέχνης, μεταφράστρια, δοκιμιογράφος. Από το 1974 εργάστηκε ως κριτικός θεάτρου και δημοσιογράφος σε διάφορες ελληνικές εφημερίδες (κυρίως "Το Βήμα") και σε ευρωπαϊκά περιοδικά. Αρθρογράφησε βασικά για ευρωπαϊκά πολιτιστικά θέματα και τις σύγχρονες τάσεις στο διεθνές θέατρο. Μετέφρασε κείμενα των Χάινερ Μύλλερ, Βάλτερ Μπένγιαμιν, Χέρμαν Μπροχ, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Γκαίτε. Δίδαξε θεατρολογία στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Πάτρας και θεατρολογία στο Institut fur Theater-, Film- und Medienwissenschaft του J. W. Goethe Universitat (Φρανκφούρτη, Γερμανία). Πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (1986-1992). Δημιούργησε και διηύθυνε το Φεστιβάλ Άργους (1992-1997). Ως κριτικός τέχνης οργάνωσε εκθέσεις όπως "16 Βιβλία - 16 Απόψεις" 1980, "Πορτρέτο του καλλιτέχνη και κοινωνικός περίγυρος" 1981, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας, την Ελληνική Συμμετοχή στην "Quatennial of Architecture and Theatre Design", Πράγα 1991, κ.ά. Ειδική σύμβουλος του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι καλλιτεχνική υπεύθυνη της Θερινής Ακαδημίας του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδος. Ειδική συνεργάτις καλλιτεχνικής διεύθυνσης στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος.

Η Ευθυμία Γεωργιάδου - Κούντουρα είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., με μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης και στη Μουσειολογία στο Παρίσι· είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στην Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Ασχολείται με την εικονογραφία της λαϊκής τέχνης, κυρίως στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, καθώς και με θέματα της ευρωπαϊκής και της ελληνικής τέχνης του 19ου και 20ού αι. Έχει διοργανώσει εκθέσεις σε συνεργασία με το Δήμο της Θεσσαλονίκης.

Η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν είναι διδάκτωρ στην Ιστορία της Τέχνης του Πανεπιστημίου των Παρισίων και απόφοιτος του 5ου Τμήματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου. Διδάσκει την Ιστορία της Τέχνης και συγχρόνως ασκεί το επάγγελμα του τεχνοκριτικού. Έχει συγγράψει 30 βιβλία τέχνης, πολλές μονογραφίες καλλιτεχνών σε καταλόγους εκθέσεων και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Έχει συνεργασθεί για θέματα τέχνης με πολλά περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και κρατούσε από το 1974 έως το 1990 την στήλη της κριτικής της τέχνης στην εφημερίδα "Καθημερινή". Έχει παρουσιάσει εκπομπές τέχνης στην ελληνική τηλεόραση και στο ραδιόφωνο και υπήρξε κομισάριος της ελληνικής κυβέρνησης σε εκθέσεις στις Η.Π.Α., τη Γαλλία, τη Ρουμανία και την Κύπρο. Έχει οργανώσει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις καλλιτεχνών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει διδάξει την Ιστορία της Τέχνης στο Αμερικανικό Κολλέγιο της Αγίας Παρασκευής, στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Από το 1982 μέχρι το 2003 ήταν καλλιτεχνική σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε πολλά συνέδρια και σε συμπόσια τέχνης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1985 η γαλλική κυβέρνηση της απένειμε τον τίτλο του Chevalier des Arts et Lettres και το 1994 την προήγαγε σε Officier des Arts et Lettres. Είναι μέλος της ελληνικής και της Διεθνούς Ένωσης Τεχνοκριτών, της Διεθνούς Ομάδας της Unesco "Τέχνη και Περιβάλλον", της Ελληνικής Εταιρείας Αισθητικής, κ.α.

Ο Τσαρλς Σπένσερ γεννήθηκε στο Λονδίνο από γονείς με Ρωσική και Πολωνική καταγωγή. Σπούδασε στο Λονδίνο και την Ρώμη. Κριτικός τέχνης διεθνούς φήμης, αρχισυντάκτης του περιοδικού "Art and Artists", συγγραφέας βιβλίων για τον Ερτέ, τον Λεόν Μπακστ, τον Ντιάγκιλεφ, τα Ρωσικά Μπαλέτα και τον Σέσιλ Μπήτον. Έχει δώσει διαλέξεις σε διάφορα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ρωσία. Επισκέφτηκε την Ελλάδα πρώτη φορά στο τέλος της δεκαετίας του '50 όπου γνώρισε τον Σπυρόπουλο. Αργότερα γνώρισε και άλλους διάσημους Έλληνες καλλιτέχνες για τους οποίους έγραψε σημαντικές κριτικές: τον Απέργη, τον Δρούγκα, τον Ζογγολόπουλο, τον Θόδωρο, τους Καλούτση, τους Καναγκίνη, τον Καπράλο, τον Καρά, τον Μόραλη, την Μιχαλέα, τον Ξενάκη, τον Σαχίνη, τον Τάκι, τον Φασσιανό και άλλους. Έχει επίσης οργανώσει πολλές εκθέσεις Ελλήνων καλλιτεχνών στο Λονδίνο. Κατά την παραμονή του στην Αθήνα συνεργάστηκε με το Βρετανικό Συμβούλιο, τις γκαλερί "Δεσμός" και "Ζουμπουλάκη", έδωσε τακτικές διαλέξεις και συνεισέφερε με κείμενά του σε διάφορα περιοδικά τέχνης.

Ο Γιάννης Γκούμας (1940- ) είναι ποιητής, μυθιστοριογράφος, μεταφραστής, ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, συνθέτης του Νέου Κύματος και τραγουδιστής. Γεννημένος στην Αθήνα, μεγάλωσε και σπούδασε στην Αγγλία, όπου έζησε είκοσι χρόνια. Συγγραφέας οκτώ ποιητικών συλλογών στα αγγλικά, πέντε στα ελληνικά (σε μετάφραση) και μιας τρίγλωσσης συλλογής στα αγγλικά, ελληνικά και τουρκικά. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της οικογενειακής ναυτιλιακής εταιρείας στον Πειραιά για αρκετά χρόνια. Το 1994 εγκατέλειψε τη θέση αυτή, για να αφοσιωθεί στην καριέρα του ηθοποιού, παίζοντας μεταξύ άλλων στο Εθνικό Θέατρο και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τα "Πορτρέτα της ωριμότητας" περιλαμβάνουν 89 ανέκδοτα στην πλειοψηφία τους ποιήματα της τελευταίας πενταετίας και είναι η πρώτη έκδοση που ο Γιάννης Γκούμας μεταφράζει τον εαυτό του από τα αγγλικά. Αγγλόφωνος ποιητής -τα ποιήματά του έχουν κυκλοφορήσει από σημαντικούς αγγλικούς εκδοτικούς οίκους- έχει μεταφράσει ο ίδιος Έλληνες ποιητές στα αγγλικά (Εγγονόπουλο, Ασλάνογλου, Εμπειρίκο, Σαχτούρη, κ.α.), ενώ μέχρι τώρα η ποίησή του έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά σε μεταφράσεις άλλων.

Καίη Τσιτσέλη (1926-2001). Η Καίη Τσιτσέλη γεννήθηκε στη Μασσαλία, με καταγωγή από τη μεριά της μητέρας της από τη Χίο και από του πατέρα της από την Κεφαλονιά. Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά σε ηλικία δέκα χρόνων. Τότε πρωτόμαθε και ελληνικά. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο του Ελληνικού. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έζησε στην Κεφαλονιά, τόπο καταγωγής του πατέρα της. Ταξίδεψε στην Αγγλία, την Ιταλία, το Πακιστάν, το Ιράκ, το Λίβανο και τη Νιγηρία, ενώ το 1964 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε το 1957. Εργάστηκε στην ελληνική ραδιοφωνία και ασχολήθηκε με τη λογοτεχνική μετάφραση από τα αγγλικά και τα ελληνικά. Συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας συνεργάστηκε στον τόμο "18 Κείμενα". Προτάθηκε για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας 2000. Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2001. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).

Καναγκίνη Νίκη (Αλεξανδρούπολη 1933) Σπούδασε στη Λωζάνη και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1954 - 1959) με δασκάλους τους Γιάννη Κεφαλληνό και Γιάννη Μόραλη. Εκτός από τη ζωγραφική έχει ασχοληθεί με τη χαρακτική, την ταπισερί καθώς και με έργα-εγκαταστάσεις.